Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος

Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος
('Sea of Love)
ΣκηνοθεσίαΧάρολντ Μπέκερ
Παραγωγή
  • Μάρτιν Μπρέγκμαν
  • Λούις Στρόλερ
ΣενάριοΡίτσαρντ Πράις
ΠρωταγωνιστέςΑλ Πατσίνο, Έλεν Μπάρκιν, Τζον Γκούντμαν, Μάικλ Ρούκερ, William Hickey, Ρίτσαρντ Τζένκινς, Πολ Καλντερόν, Τζον Σπένσερ, Κριστίν Ίσταμπρουκ, Μάικλ Ο' Νιλ, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Τάι Τέμπλετον, Λορέιν Μπράκο[1], Πατρίτσια Μπάρι[1], Τζέιμς Κίντνι[1], Τζάκλιν Μπρουκς[1] και Λάρι Τζόσουα[1]
ΜουσικήΤρέβορ Τζόουνς
ΦωτογραφίαΡόνι Τέιλορ
ΜοντάζΝτέιβιντ Μπέθερτον
Εταιρεία παραγωγήςUniversal Studios
ΔιανομήUniversal Studios, Netflix και Xfinity Streampix
Πρώτη προβολή1989 και 1  Φεβρουαρίου 1990 (Γερμανία)[2]
Διάρκεια112 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσααγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος (Πρωτότυπος τίτλος: Sea of Love), σε ελληνική απόδοση: Ερωτική θάλασσα είναι αμερικανικό νεονουάρ [3] ερωτικό θρίλερ[4] του 1989 σε σκηνοθεσία Χάρολντ Μπέκερ, σενάριο Ρίτσαρντ Πράις και πρωταγωνιστές τους Αλ Πατσίνο, Έλεν Μπάρκιν και Τζον Γκούντμαν. Κεντρικός ήρωας είναι ένας αστυνομικός ντετέκτιβ στη Νέα Υόρκη που προσπαθεί να εντοπίσει έναν κατά συρροή δολοφόνο ο οποίος βρίσκει θύματα μέσα από αγγελίες γνωριμιών μιας εφημερίδας. [5]

Το Ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος ήταν η πρώτη ταινία του Πατσίνο μετά από τετραετή παύση που ακολούθησε την καλλιτεχνική και εμπορική αποτυχία της ταινίας Οι επαναστάτες. Το Ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος σημείωσε εισπρακτική επιτυχία, αποφέροντας έσοδα πάνω από 110 εκατομμύρια δολάρια.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ντετέκτιβ ανθρωποκτονιών της Νέας Υόρκης Φρανκ Κέλερ είναι αλκοολικός. Η σύζυγός του τον εγκατέλειψε για να παντρευτεί έναν συνάδελφό του και έχει πέσει σε κατάθλιψη με την αφορμή της 20ής επετείου του στην αστυνομία. Του ανατίθεται να ερευνήσει τη δολοφονία ενός άνδρα στο Μανχάταν, που τον πυροβόλησαν ενώ ήταν ξαπλωμένος μπρούμυτα στο κρεβάτι του, γυμνός, ακούγοντας μια παλιά ηχογράφηση από δίσκο 45 στροφών του τραγουδιού Sea of Love. Ο Κέλερ έχει τρία στοιχεία - ένα τσιγάρο με ίχνη κραγιόν, μια αγγελία που έβαλε ο νεκρός σε εφημερίδα και τα αποτυπώματα του δράστη.

Ένας δεύτερος άνδρας πεθαίνει με τον ίδιο τρόπο στο Κουίνς. Ο ντετέκτιβ Σέρμαν από το τοπικό αστυνομικό τμήμα προτείνει συνεργασία με τον Φρανκ. Και τα δύο θύματα είχαν τοποθετήσει αγγελίες με ομοιοκαταληξία στη στήλη γνωριμιών της εφημερίδας αναζητώντας ταίρι. Οι ντετέκτιβ εντοπίζουν τον Ρέιμοντ Μπράουν, τον μοναδικό άλλο άντρα που έχει βάλει αγγελία με ομοιοκαταληξία. Είναι παντρεμένος που παραδέχεται ότι έβαλε την αγγελία αλλά ορκίζεται ότι πέταξε όλα τα γράμματα και δεν είδε ποτέ καμία. Ο Φρανκ έχει την ιδέα να βάλει κι αυτός αγγελία στην εφημερίδα, να συναντήσει τις γυναίκες που απαντούν σε ένα εστιατόριο και να παίρνει αποτυπώματα από τα ποτήρια τους. Ο προϊστάμενος του Φρανκ διστάζει, αλλά αλλάζει γνώμη όταν ο Μπράουν βρίσκεται νεκρός με τον ίδιο τρόπο όπως και τα άλλα δύο θύματα.

Ο Φρανκ βγαίνει για φαγητό με αρκετές γυναίκες, ενώ ο Σέρμαν - που εμφανίζεται ως σερβιτόρος - βάζει τα ποτήρια τους σε σακούλες. Μια γυναίκα, η διαζευγμένη Έλεν Κρούγκερ, δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για τον Φρανκ και φεύγει χωρίς να πιει ποτό, οπότε ο Φρανκ αδυνατεί να πάρει τα δακτυλικά της αποτυπώματα. Ο Φρανκ την ξανασυναντά σε μια αγορά, αλλά αυτή τη φορά είναι πιο φιλική. Η Έλεν διαχειρίζεται ένα πολυτελές κατάστημα υποδημάτων. Ο Φρανκ δεν αποκαλύπτει το πραγματικό του επάγγελμα.

Ο Φρανκ την πηγαίνει στο σπίτι του, παρά τις αμφιβολίες του και την προειδοποίηση του Σέρμαν να μην το κάνει. Αρχίζουν να έρχονται κοντά σωματικά, αλλά ο Φρανκ πανικοβάλλεται όταν βρίσκει ένα όπλο στο πορτοφόλι της Έλεν και της συμπεριφέρεται σκληρά. Η Έλεν εξηγεί ότι οπλοφορεί επειδή φοβάται. Ο Φρανκ ζητά συγγνώμη και κάνουν σεξ.

Ο Φρανκ και η Έλεν ξεκινούν μια σχέση. Εκείνος βρίσκει ευκαιρία να πάρει τα δακτυλικά της αποτυπώματα σε ένα ποτήρι, αλλά αποφασίζει να σκουπίσει το γυαλί. Η σχέση τους εντείνεται όταν εκείνη ανακαλύπτει ότι ο Φρανκ είναι αστυνομικός. Ένα βράδυ που αυτός είναι μεθυσμένος, παραλίγο να της αποκαλύψει ότι παρακολουθείται. Αρχίζει να της εξομολογείται τα συναισθήματά του, αλλά στη συνέχεια ανακαλύπτει ότι και εκείνη είχε απαντήσει σε όλες τις αγγελίες των θυμάτων. Όταν της το λέει, η Έλεν δεν παραδέχεται τίποτα κι εκείνος τη διώχνει.

Λίγες στιγμές αργότερα, ο πραγματικός δολοφόνος εισβάλλει στο διαμέρισμα: ο Τέρι, πρώην σύζυγος της Έλεν, που την καταδιώκει και δολοφονεί τους άντρες με τους οποίους εκείνη βγαίνει. Με την απειλή όπλου, αναγκάζει τον Φρανκ να ξαπλώσει στο κρεβάτι και να του δείξει πώς έκανε έρωτα με την Έλεν, όπως είχε κάνει με τα άλλα θύματά του, πριν τα δολοφονήσει. Ο Φρανκ καταφέρνει να ξεφύγει από τον Τέρι και προσπαθεί να καλέσει την αστυνομία, αλλά ο Τέρι του επιτίθεται και, στη συνέχεια του αγώνα, ο Φρανκ ρίχνει τον Τέρι από το παράθυρο του υπνοδωματίου και τον σκοτώνει.

Αρκετές εβδομάδες αργότερα, ο νηφάλιος πλέον Φρανκ συναντά τον Σέρμαν σε ένα μπαρ και αργότερα ξανασυναντά την Έλεν. Εκείνη τον συγχωρεί και ξαναρχίζουν τη σχέση τους.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αλ Πατσίνο - ντετέκτιβ Φρανκ Κέλερ
  • Έλεν Μπάρκιν - Έλεν Κρούγκερ
  • Τζον Γκούντμαν - ντετέκτιβ Σέρμαν
  • Μάικλ Ρούκερ - Τέρι Κρούγκερ
  • Ουίλιαμ Χίκεϊ - Φρανκ Κέλερ πατέρας
  • Ρίτσαρντ Τζένκινς - Γκρούμπερ
  • Τζον Σπένσερ - αστυνομικός διεθυντής
  • Μάικλ Ονίλ - Ρέιμοντ Μπράουν

Η Λορέιν Μπράκο έκανε κάποια γυρίσματα ως Ντενίς, πρώην σύζυγος του Κέλερ, οι οποίες κόπηκαν στο τελικό μοντάζ, αλλά αποκαταστάθηκαν για τις τηλεοπτικές εκδόσεις της ταινίας. [6] Ο Σάμιουελ Τζάκσον έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο ως "μαύρος". [7]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Έλεν Μπάρκιν είπε αργότερα ότι «δεν της άρεσε που δούλεψε» στην ταινία:

Ο Αλ Πατσίνο, από την άλλη, ήταν ο σωτήρας μου. Και αυτό ήταν ένα υπέροχο πράγμα. Γεγονός όμως ήταν ότι τα πάντα στο Ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος ήταν λάθος, εκτός του ότι είχα, αναμφισβήτητα, έναν σπουδαίο Αμερικανό ηθοποιό ως ατρόμητο προστάτη μου. Αυτό μου φαινόταν καταπληκτικό και μου έδωσε ένα βαθμό αυτοπεποίθησης που σίγουρα δεν θα τον είχα ποτέ χωρίς εκείνον. [8]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία τα πήγε καλά στις ΗΠΑ, πηγαίνοντας στο Νο. 1 από την πρώτη της προβολή [9] την 1η Φεβρουαρίου 1990. [10] Τη δεύτερη εβδομάδα παρουσίασε πτώση 22%. [11] Το Ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος απέφερε έσοδα 58,5 εκατομμυρίων δολαρίων στην εγχώρια αγορά και 52,3 εκατομμυρίων δολαρίων στο εξωτερικό, με συνολικά έσοδα 110,9 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως. Κυκλοφόρησε σε ντιβιντί στις 19 Ιανουαρίου 2004 και σε Blu-Ray στις 23 Αυγούστου 2012. [10]

Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές. Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes αναφέρει ότι το 76% των 29 κριτικών έδωσαν θετική κριτική στην ταινία, με μέση βαθμολογία 6,80/10. [12]

Επιστημονική μελέτη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια σκηνή από το Ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος επιλέχθηκε για τους σκοπούς επιστημονικής μελέτης ως μία από τις δύο σκηνές που ήταν πιο πιθανό να προκαλέσουν έκπληξη στους θεατές - η άλλη ήταν η ταινία Nasa: Επιχείρηση Άρης παραγωγής 1977. [13]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  2. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0098273/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  3. ↑ Silver, Alain; Ward, Elizabeth; eds. (1992).
  4. ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (6 Ιανουαρίου 2002). «rizospastis.gr - Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021. 
  5. ↑ Brown, Joe (1989-11-15). «Sea of Love». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/seaofloverbrown_a0adaf.htm. Ανακτήθηκε στις 2010-11-26. 
  6. ↑ «Sea of Love (1989)». thisdistractedglobe.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  7. ↑ Gorman, Allison; Gorman, Anna (January 5, 2015). «The Roles of a Lifetime: Samuel L. Jackson» (στα αγγλικά). pastemagazine.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-03-22. https://web.archive.org/web/20230322000544/https://www.pastemagazine.com/articles/2015/01/the-roles-of-a-lifetime-samuel-l-jackson.html. Ανακτήθηκε στις January 30, 2019. 
  8. ↑ Fragoso, Sam (2015-03-14). «Ellen Barkin on great directors and her favorite roles, from Diner to Buckaroo Banzai». The A.V. Club. http://www.avclub.com/article/ellen-barkin-great-directors-and-paycheck-roles-di-216451. Ανακτήθηκε στις 2016-06-18. 
  9. ↑ Cerone, Daniel (1989-09-19). «Pacino Buoys 'Sea of Love' at Box Office». The Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1989-09-19/entertainment/ca-232_1_box-office. Ανακτήθηκε στις 25 December 2010. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Το Ερωτικό Αντικείμενο του Εγκλήματος (1989) ⋆ Filmy.gr». Filmy.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021. 
  11. ↑ Cerone, Daniel (1989-09-26). «Black Rain, 'Sea of Love' Tops at Box Office: WEEKEND BOX OFFICE». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1989-09-26/entertainment/ca-76_1_box-office-figures. Ανακτήθηκε στις 29 March 2011. 
  12. ↑ http://www.rottentomatoes.com/m/sea_of_love
  13. ↑ Chin, Richard (2011-07-21). «The Saddest Movie in the World». Smithsonian Magazine. http://www.smithsonianmag.com/arts-culture/the-saddest-movie-in-the-world-33826787/. Ανακτήθηκε στις 2010-12-26. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]