Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Οκούρο Οϊκάβα |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 17 Νοεμβρίου 1927 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1927 WB, 1930 ST |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 23 Ιουλίου 2010 (Ι.Η. (JD) 2455400,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,127 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,214 AU (331,2 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 1,933 AU (289,2 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,494 AU (373,1 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1203,1 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,727 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
71,52 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 354,30 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 24,95 ° |
Ο Τάμα (Tama) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,755. Ανακαλύφθηκε το 1927 από τον Ιάπωνα αστρονόμο Οκούρο Οϊκάβα, που παρατηρούσε από το Τόκιο, και πήρε το όνομά του από τον ποταμό Τάμα της Ιαπωνίας.
Η μέση διάμετρος του Τάμα εκτιμάται σε 12,92 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,2424. Ο Τάμα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 16 ώρες και 27 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά του εκτιμάται σε 95 περίπου βαθμούς C υπό το μηδέν.
Με βάση παρατηρήσεις της καμπύλης φωτός του Τάμα από τις 24 Δεκεμβρίου 2003 ως τις 5 Ιανουαρίου 2004 οι Raoul Behrend, René Roy, Claudine Rinner, Pierre Antonini, Petr Pravec, Alan W. Harris, Stefano Sposetti, Russell I. Durkee, και Alain Klotz ανακοίνωσαν στις 12 Ιανουαρίου 2004 την ανακάλυψη ενός δορυφόρου διαστάσεων περίπου 9 χιλιομέτρων που περιφέρεται γύρω από τον αστεροειδή. Αυτός ο δορυφόρος, γνωστός με τα διακριτικά (προσωρινή ονομασία) S/2003 (1089) 1, περιφέρεται τόσο κοντά στον Τάμα (ίσως 20 χιλιόμετρα) ώστε μπορεί να βρίσκεται σε επαφή ή σχεδόν σε επαφή με αυτόν, αφού παρουσιάζει και σύγχρονη περιστροφή, σε 16,445 ώρες.
1088 Μιτάκα | 1089 Τάμα | 1090 Σουμίντα |
---|