1219 Μπρίτα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 8/01/2022.
1219 Μπρίτα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Μαξ Βολφ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 6 Φεβρουαρίου 1932
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1932 CJ, 1947 XG, 1975 FE
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Ιουνίου 2009 (Ι.Η. (JD) 2455000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,124
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,214 AU (331,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,939 AU (290,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,489 AU (372,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1203,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 4,414 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
42,62 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 23,36 °
Μέση ανωμαλία (M): 253,51 °
3D μοντέλο του αστεροειδούς 1219 Μπρίτα

Η Μπρίτα (Britta) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,807. Ανακαλύφθηκε το 1932 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Μπρίτας εκτιμάται σε 11,44 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,2267. Η Μπρίτα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 34,5 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]