1286 Μπαναχιέβιτσα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 8/01/2022.
1286 Μπαναχιέβιτσα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Συλβαίν Αρέντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 25 Αυγούστου 1933
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1933 QH, 1928 SE, 1954 UJ
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,088
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,0225 AU (452,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,7565 AU (412,4 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,289 AU (492,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1919,4 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,741 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
200,90 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 103,69 °
Μέση ανωμαλία (M): 341,085 °
3D μοντέλο του αστεροειδούς 1286 Μπαναχιέβιτσα

Η Μπαναχιέβιτσα (Banachiewicza) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,783. Ανακαλύφθηκε το 1933 από τον Βέλγο αστρονόμο Συλβαίν Αρέντ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά της προς τιμή του Πολωνού αστρονόμου Ταντέους Μπανάχιεβιτς.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Μπαναχιέβιτσας εκτιμάται σε 33 περίπου χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι S (λιθώδης), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της δεν είναι γνωστό με κάποια ακρίβεια. Η Μπαναχιέβιτσα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 38 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]