Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Συλβαίν Αρέντ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 24 Αυγούστου 1933 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1933 QG, 1926 EA |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,209 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,656 AU (397,3 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,101 AU (314,3 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,2105 AU (480,3 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1580,8 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 12,531 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
298,405 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 99,47 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 324,41 ° |
Η Βέρνα (Berna) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,377. Ανακαλύφθηκε το 1933 από τον Βέλγο αστρονόμο Συλβαίν Αρέντ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά της από τη Βέρνη.
Η μέση διάμετρος της Βέρνας εκτιμάται σε 11 ως 14 χλμ.. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, όπως και το άλβεδό της. Η Βέρνα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 25 ώρες και 28 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Βέρνας εκτιμάται σε 100 ως 105 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν.
Η ύπαρξη ενός δορυφόρου της Βέρνας ταυτοποιήθηκε από παρατηρήσεις της καμπύλης φωτός της που έγιναν από τις 6 ως τις 12 Φεβρουαρίου 2004 από τους René Roy, Stefano Sposetti, Nicolas Waelchli, Donald P. Pray, Nathanaël Berger, Christophe Demeautis, Daniel Matter, Russell I. Durkee, Alain Klotz, Donn R. Starkey, Vincent Cotrez και Raoul Behrend. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 12/2/2004. Ο δορυφόρος, στον οποίο δόθηκε η προσωρινή ονομασία S/2004 (1313) 1, υπολογίζεται ότι έχει διάμετρο περίπου 11 χλμ., περιφέρεται σε απόσταση περίπου 35 χλμ. από τη Βέρνα και με περίοδο περιφοράς 1,061 ± 0,005 γήινη ημέρα, δηλαδή σε σύγχρονη περιστροφή.
1312 Βάσσαρ | 1313 Βέρνα | 1314 Πάουλα |
---|