Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Συλβαίν Αρέντ |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 30 Σεπτεμβρίου 1948 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1948 SA, 1931 RV, 1933 BZ, 1939 CS, 1943 YA, 1948 UJ, 1950 DZ |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,168 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,146 AU (470,6 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,618 AU (391,7 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,673 AU (549,55 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2037,9 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 0,9491 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
166,615 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 243,301 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 138,017 ° |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Φαβιόλα (Fabiola) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,846. Ανακαλύφθηκε το 1948 από τον Βέλγο αστρονόμο Συλβαίν Αρέντ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά της προς τιμή της βασίλισσας Φαβιόλας του Βελγίου.
Αξιοσημείωτη είναι η μικρή κλίση της τροχιάς της Φαβιόλας ως προς την εκλειπτική, μόλις 56'57".
Η μέση διάμετρος της Φαβιόλας εκτιμάται σε 27,25 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι BU (κατά Tholen), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0913. Η Φαβιόλα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ως 7 ώρες περίπου.[1]
1575 Γουίνιφρεντ | 1576 Φαβιόλα | 1577 Ρεΐς |
---|