2192 Πυατιγκορίγια

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 15/01/2022.
2192 Πυατιγκορίγια
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Ταμάρα Σμιρνόβα
Ημερομηνία ανακάλυψης: 18 Απριλίου 1972
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1972 HP, 1979 SL
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,0765
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,138 AU (469,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,898 AU (433,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,378 AU (505,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2030,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,761 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):
201,79 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 142,57 °
Μέση ανωμαλία (M): 348,13 °
3D μοντέλο του αστεροειδούς 2192 Πυατιγκορίγια

Η Πυατιγκορίγια (Pyatigoriya) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,3. Ανακαλύφθηκε το 1972 από τη Σοβιετική αστρονόμο Ταμάρα Σμιρνόβα, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά της το 1980 από τη ρωσική πόλη Πυατιγκόρσκ του Καυκάσου με αφορμή τα 200 χρόνια από την ίδρυσή της.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Πυατιγκορίγια εκτιμάται σε 31,6 χιλιόμετρα περίπου. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0535 ± 0,012.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]