225 Εριέττα

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 28/12/2012.
225 Εριέττα
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΓιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης19 Απριλίου 1882
Ονομασίες
ΚατηγορίαΟικογένεια της Κυβέλης
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο4,288 AU (641,5 εκατομ. km)
Περιήλιο2,476 AU (370,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,382 AU (506,0 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,268
2271,9
215,05°
Κλίση20,902°
197,20°
= 104,70°
Απόλυτο μέγεθος (H)
8,83[3]

Η Εριέττα (Henrietta) είναι μεγάλος και σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,72. Ανακαλύφθηκε το 1882 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από τη Βιέννη, και έλαβε το όνομά της από τη σύζυγο του Γάλλου αστρονόμου Πιέρ Ζανσέν. Η τροχιά της είναι πολύ έκκεντρη, με ιδιαίτερα μεγάλο αφήλιο, και πιθανότατα βρίσκεται σε τροχιακό συντονισμό 4:7 με τον πλανήτη Δία. Η Εριέττα είναι ένα από τα μεγαλύτερα μέλη της Οικογένειας αστεροειδών της Κυβέλης.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Εριέττας εκτιμάται σε 121 χλμ. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος). Το άλβεδό της είναι 0,040. Η Εριέττα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 21 λεπτά.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2023.
  2. ↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2024.
  3. ↑ JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000225. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]