Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη | |
---|---|
Ανακαλύφθηκε από | Φερνάντ Κουρτύ |
Ημ/νία ανακάλυψης | 5 Μαρτίου 1894 |
Ονομασίες | |
1894 ΑZ | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
Αφήλιο | 3,388 AU (506,9 εκατομ. km) |
Περιήλιο | 2,091 AU (312,8 εκατομ. km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,740 AU (409,8 εκατομ. km) |
Εκκεντρότητα | 0,237 |
1656,2 | |
50,24° | |
Κλίση | 18,132° |
128,33° | |
= 157,68° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 7,54[2] |
Η Ακουιτανία (Aquitania) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,41. Ανακαλύφθηκε το 1894 από τον Γάλλο αστρονόμο Φερνάντ Κουρτύ, που παρατηρούσε από το Μπορντώ, και πήρε το όνομά της από την ομώνυμη περιοχή της Γαλλίας. Υπήρξε ο δεύτερος από τους δύο συνολικά αστεροειδείς που ανεκάλυψε ο συγκεκριμένος αστρονόμος.
Η διάμετρος της Ακουιτανίας υπολογίσθηκε σε 100,5 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 1,8 τετράκις εκατομμύριο τόνους για μέση πυκνότητα 3,4 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι S (λιθώδης), ενώ το άλβεδό της είναι 0,190 (από δεδομένα του IRAS). Η Ακουιτανία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 24 ώρες και 9 λεπτά, μία αργή περιστροφή για αστεροειδή. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 110 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
386 Σιεγένη | 387 Ακουιτανία | 388 Χάρυβδις |
---|