446 Αιωνιότης

444 Αιωνιότης

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Μαξ Βολφ και Άρνολντ Σβάσμαν
Ημ/νία ανακάλυψης	27 Οκτωβρίου 1899
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1899 ER
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο	3,134 AU (468,9 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,444 AU (365,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,789 AU (417,2 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,124
Περίοδος περιφοράς	1701,2
Μέση ανωμαλία	273,48°
Κλίση	10,624°
Ω	42,15°
Όρισμα περιηλίου	= 280,035°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,88[2]

Η Αιωνιότης (Aeternitas) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,9. Ανακαλύφθηκε το 1899 από τους Γερμανούς αστρονόμους Μαξ Βολφ και Φρήντριχ Καρλ Άρνολντ Σβάσμαν, που παρατηρούσαν από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του από την προσωποποίηση της αιωνιότητας στη ρωμαϊκή μυθολογία.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Οι διαστάσεις της Αιωνιότητος εκτιμώνται σε 45,4 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 98 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι A, ενώ το άλβεδό της είναι 0,236 (από δεδομένα του IRAS). Η Αιωνιότης περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 15 ώρες και 51 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 110 ως 115 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Παραπομπές

1. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000446. Ανακτήθηκε στις 30  Νοεμβρίου 2024.
2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000446. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα