Dragon Age: Origins

Το Dragon Age: Origins είναι ένα παιχνίδι ρόλων του 2009, αναπτυγμένο από την BioWare και εκδομένο από την Electronic Arts. Είναι το πρώτο παιχνίδι στη σειρά Dragon Age. Διαδραματίζεται στο φανταστικό βασίλειο της Φερέλντεν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου εσωτερικής αναταραχής και βάζει τον παίκτη στο ρόλο ενός πολεμιστή, μάγου ή ληστή που προέρχεται από ξωτικίσια, ανθρώπινη ή νάνικη καταγωγή. Ο χαρακτήρας του παίκτη στρατολογείται στους Γκρίζους Αρχιφύλακες, ένα αρχαίο τάγμα που αντιτάσσεται στις τεράστιες δυνάμεις που είναι γνωστές ως Νταρκσπόουν (Darkspawn), και αναλαμβάνει την αποστολή να νικήσει τον Αρχιδαίμονα που τα διοικεί και να τερματίσει την εισβολή τους. Το παιχνίδι παίζεται από προοπτική τρίτου προσώπου, που μπορεί να αλλάξει σε πανοραμική. Καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι παίκτες συναντούν διάφορους συντρόφους, οι οποίοι παίζουν σημαντικούς ρόλους στην πλοκή και στους μηχανισμούς του παιχνιδιού.

Η BioWare περιέγραψε το Dragon Age: Origins ως μια «σκοτεινή ηρωική φαντασία» που διαδραματίζεται σε έναν μοναδικό κόσμο και ως πνευματικό διάδοχο των προηγούμενων σειρών τους Baldur's Gate και Neverwinter Nights. Το σκηνικό του ήταν εμπνευσμένο από τα Άρχοντας των Δαχτυλιδιών και Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου, και χαρακτηρίστηκε από την BioWare ως συνδυασμός υψηλής και χαμηλής φαντασίας. Η ανάπτυξη του παιχνιδιού ξεκίνησε το 2002 και η BioWare χρησιμοποίησε πάνω από 144 φωνητικούς ηθοποιούς, ενώ προσέλαβε τον Inon Zur για να συνθέσει τη μουσική του παιχνιδιού. Η ανάπτυξη των εκδόσεων του παιχνιδιού για κονσόλες ανατέθηκε στην Edge of Reality. Το Origins κυκλοφόρησε για Microsoft Windows, Xbox 360 και PlayStation 3 τον Νοέμβριο του 2009, και για Mac OS X τον Δεκέμβριο του 2009.

Το Origins έλαβε εξαιρετικούς επαίνους κατά την κυκλοφορία του, με τα εγκώμια κυρίως να κατευθύνονται στην ιστορία, το σκηνικό, τους χαρακτήρες, τη μουσική και το σύστημα μάχης του παιχνιδιού. Πώλησε περισσότερα από 3,2 εκατομμύρια αντίτυπα και 1 εκατομμύριο κομμάτια περιεχομένου προς λήψη (DLC). Κέρδισε πολλαπλά βραβεία κατά το τέλος του έτους, συμπεριλαμβανομένων των βραβείων Παιχνίδι της Χρονιάς και Καλύτερου Παιχνιδιού Ρόλων από πολλές gaming εκδόσεις, και έχει ευρέως θεωρηθεί ως ένα από τα καλύτερα βιντεοπαιχνίδια που έχουν δημιουργηθεί ποτέ.[1][2] Η BioWare κυκλοφόρησε αρκετά πακέτα DLC μετά την αρχική κυκλοφορία του παιχνιδιού, ένα πακέτο επέκτασης με τίτλο Awakening τον Μάρτιο του 2010, και δύο σίκουελ, το Dragon Age II και Dragon Age: Inquisition, που κυκλοφόρησαν το 2011 και το 2014 αντίστοιχα.

Μηχανισμοί Παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Dragon Age: Origins είναι ένα παιχνίδι ρόλων που παίζεται από προοπτική τρίτου προσώπου. Ο παίκτης είναι ένας Γκρίζος Αρχιφύλακας, μέλος ενός τάγματος ελίτ μαχητών, με αποστολή να νικήσει τον Αρχιδαίμονα και να σώσει τον κόσμο από ένα καταστροφικό γεγονός που ονομάζεται Μάστιγα. Οι παίκτες δημιουργούν τον δικό τους χαρακτήρα Αρχιφύλακα, προσαρμόζοντας το φύλο και την εμφάνιση, καθώς και επιλέγοντας φυλή και κλάση.[3] Οι διαθέσιμες κλάσεις είναι οι πολεμιστές, που εκτελούν ισχυρές φυσικές επιθέσεις και προστατεύουν τους συμμάχους τους, οι ληστές, που εκτελούν επιθέσεις με μυστικότητα και κλέβουν αντικείμενα από άλλους χαρακτήρες; και οι μάγοι, που ρίχνουν ξόρκια στους εχθρούς, δημιουργούν συνδυαστικά ξόρκια[4] και υποστηρίζουν τα άλλα μέλη της ομάδας.[5] Οι τρεις επιλογές φυλής είναι η ανθρώπινη, η ξωτικίσια και η νάνικη. Ο συνδυασμός κλάσης και φυλής καθορίζει ποια από τις έξι διαφορετικές ιστορίες προέλευσης θα βιώσει ο παίκτης: Λαγκαδίσιο Ξωτικό, Κοινός Νάνος, Ξωτικό Πόλης, Μάγος, Ευγενής Άνθρωπος ή Ευγενής Νάνος.[6] Αυτό επηρεάζει τον τρόπο που οι άλλοι χαρακτήρες στο παιχνίδι αντιλαμβάνονται τον χαρακτήρα του παίκτη· για παράδειγμα, ένας Κοινός Νάνος θα αντιμετωπίσει μίσος και διάκριση από άλλους νάνους.[6] Ωστόσο, όλες οι κλάσεις ακολουθούν την ίδια πλοκή μετά την ολοκλήρωση της ιστορίας προέλευσης.[7]

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο παίκτης συναντά διάφορους εχθρούς, όπως γιγαντιαίες αράχνες, Νταρκσπόουν, φαντάσματα, δέντρα που περπατούν και δράκους.[8] Επίσης, στρατολογεί συντρόφους, οι οποίοι τον συνοδεύουν και παρέχουν βοήθεια στη μάχη. Οι σύντροφοι ελέγχονται συνήθως από τεχνητή νοημοσύνη, με τη συμπεριφορά τους να μπορεί να ρυθμιστεί μέσω του μενού "Τακτικές", αλλά ο παίκτης έχει επίσης τη δυνατότητα να αλλάξει χαρακτήρες και να δώσει εντολές σε πραγματικό χρόνο ή να παύσει το παιχνίδι για να προγραμματίσει ενέργειες.[8][9] Ο παίκτης και οι σύντροφοί του εμπλέκονται σε μάχες με τα όπλα που έχουν εξοπλίσει, όταν ο παίκτης στοχεύει ή γίνεται αντιληπτός από έναν εχθρό. Οι παίκτες μπορούν να αλλάξουν όπλα και να εκτελέσουν ειδικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά οι περισσότερες από αυτές τις επιθέσεις έχουν χρόνο ανανέωσης.[5] Η οπτική γωνία μπορεί να αλλάξει από την προοπτική τρίτου προσώπου σε πανοραμική, όπου οι φιλικές και εχθρικές μονάδες επισημαίνονται με διαφορετικά χρώματα για να τις διακρίνουν.[10] Στο τέλος μιας μάχης, η υγεία και η αντοχή των χαρακτήρων, που τροφοδοτεί τις ικανότητες ενός χαρακτήρα, αναπληρώνονται αυτόματα.[11] Όταν ένας εχθρός ηττηθεί, ο παίκτης συλλέγει τυχόν αντικείμενα ή λάφυρα από το σώμα του.[8] Οι σύντροφοι που δεν είναι στην ενεργή ομάδα του παίκτη παραμένουν στο στρατόπεδο βάσης, ένα κέντρο όπου ο παίκτης μπορεί να μιλήσει με τα μέλη της ομάδας του, καθώς και να αγοράσει νέα όπλα, πανοπλίες και εξοπλισμό.[12] Εκτός από την κύρια ιστορία, ο παίκτης μπορεί να μάθει περισσότερα για τον κόσμο του Δέντας συλλέγοντας τους κώδικες που είναι διάσπαρτοι στο παιχνίδι.

Ο παίκτης μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο του χαρακτήρα του Αρχιφύλακα κερδίζοντας πόντους εμπειρίας μέσω της εξερεύνησης νέων περιοχών, της ολοκλήρωσης αποστολών και της νίκης σε εχθρικές μάχες. Κάθε φορά που ο παίκτης ανεβαίνει επίπεδο, λαμβάνει τρεις πόντους για να διαθέσει στα έξι γνωρίσματα του χαρακτήρα. Η Δύναμη προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά, η Ευκινησία βοηθά στην αποφυγή επιθέσεων, η Θέληση αυξάνει την αντοχή (ή το μάνα για τους Μάγους), η Μαγεία αυξάνει τη ζημιά από ξόρκια και την άμυνα μαγείας, η Πονηριά βελτιώνει τις τακτικές μάχης, και η Κράση αυξάνει την υγεία του χαρακτήρα.[13] Ειδικές ικανότητες, οι οποίες χωρίζονται σε τέσσερις διαφορετικές πτυχές για κάθε κλάση, και επιλογές εξειδίκευσης, που προσφέρουν ειδικές ικανότητες κλάσης, μπορούν επίσης να ξεκλειδωθούν με την άνοδο επιπέδου.[14]

Ο παίκτης μπορεί να μιλήσει και να αλληλεπιδράσει τόσο με τα μέλη της ομάδας του όσο και με άλλους μη-παικτικούς χαρακτήρες. Ένα δέντρο διαλόγου προσφέρει πολλές επιλογές διαλόγου για να επιλέξει ο παίκτης.[14][15] Μέσω της συζήτησης, ο παίκτης μπορεί να ξεκλειδώσει μοναδικές αποστολές και διαλόγους που αποκαλύπτουν την ιστορία του Dragon Age. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να πείσει ή να εκφοβίσει άλλους χαρακτήρες.[3] Συχνά, ο παίκτης πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε ηθικά αμφιλεγόμενες επιλογές, οι οποίες έχουν συνέπειες που επηρεάζουν τον κόσμο και την πρόοδο[16] του παιχνιδιού και μπορεί ακόμη να οδηγήσουν στο θάνατο ενός εν δυνάμει συντρόφου.[17] Οι σύντροφοι αντιδρούν στις επιλογές του παίκτη μέσω ενός "συστήματος έγκρισης".[18] Όταν δεν τους αρέσουν ή διαφωνούν με τις αποφάσεις του παίκτη, η έγκριση τους μειώνεται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αποχώρηση ενός συντρόφου από την ομάδα ή ακόμη και σε επίθεση κατά του Αρχιφύλακα.[19] Οι πόντοι έγκρισης μπορούν επίσης να επηρεαστούν από δώρα, τα οποία βελτιώνουν την έγκριση οποιουδήποτε συντρόφου αλλά είναι σχεδιασμένα για συγκεκριμένο σύντροφο. Ορισμένα δώρα, αν δοθούν στον κατάλληλο χαρακτήρα, ξεκινούν μια σκηνή και μπορεί ακόμη να ξεκλειδώσουν μια αποστολή. Μια υψηλή βαθμολογία έγκρισης βελτιώνει το ηθικό ενός συντρόφου και παρέχει αυξήσεις στις ικανότητές του στη μάχη.[20] Μια σημαντική βαθμολογία έγκρισης καθιστά επίσης δυνατό για τον Αρχιφύλακα να επιδιώξει μια ρομαντική σχέση με ορισμένους συντρόφους.[21] Το σύστημα "αντίκτυπου αλληλεπίδρασης" του παιχνιδιού σημαίνει ότι η συμπεριφορά ενός παίκτη προς έναν σύντροφο επηρεάζει και την έγκριση των άλλων συντρόφων.[22]

Σύνοψη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κόσμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παιχνίδι διαδραματίζεται στη Φερέλντεν, μία από τις πολλές χώρες στον φανταστικό κόσμο του Δέντας. Άγρια πλάσματα που ονομάζονται Νταρκσπόουνζουν μέσα στους Βαθιούς Δρόμους, ένα υπόγειο σύστημα δρόμων που δημιουργήθηκε από τους νάνους πριν πολύ καιρό, βαθιά κάτω από την επιφάνεια του Δέντας. Κάθε μερικές εκατοντάδες χρόνια, τα Νταρκσπόουν κατακλύζουν τον κόσμο στην επιφάνεια σε μια κίνηση γνωστή ως Μάστιγα. Από την εποχή της πρώτης Μάστιγας, το Δέντας βασίστηκε στο θρυλικό τάγμα πολεμιστών γνωστών ως οι Γκρίζοι Αρχιφύλακες για να αναχαιτίσει τα Νταρκσπόουν. Το Dragon Age: Origins ξεκινάει κατά την έναρξη της πέμπτης Μάστιγας του Δέντας.

Το Δέντας είναι ένας κόσμος στον οποίο η φυλή και η κλάση συνδυάζονται για να καθορίσουν την κοινωνική τάξη και την πολιτική δυναμική. Τα ξωτικά συχνά θεωρούνται από τους ανθρώπους πολίτες δευτέρας κατηγορίας, ενώ οι ευγενείς άνθρωποι αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Οι μάγοι, από την άλλη πλευρά, τους έχει απομονώσει το Ψαλτήρι: έχουν πρόσβαση στο Ξέθωρο, το ασυνείδητο βασίλειο που είναι η πατρίδα των πνευμάτων, και αν σταματήσουν να βρίσκονται σε εγρήγορση έστω και για μια στιγμή, θα μπορούσαν να καταληφθούν από δαίμονες. Οι αποστάτες μάγοι, που ζουν έξω από τον έλεγχο του Ψαλτηρίου, θεωρούνται εξαιρετικά επικίνδυνοι, και το Ψαλτήρι έχει μια στρατιωτική πτέρυγα, τους Ναΐτες, για να τους αναζητούν και να τους υποτάξουν με οποιοδήποτε μέσο είναι απαραίτητο. Οι νάνοι ζουν στους Βαθιούς Δρόμους. Το βασίλειό τους είναι μια σκιά από αυτό που ήταν πριν από την πρώτη Μάστιγα, και η κοινωνία τους είναι προσκολλημένοι στην παράδοση και σε ένα άκαμπτο καστικό σύστημα. Τα Λαγκαδίσια Ξωτικά ζουν νομαδικά μακριά από τις περισσότερες πόλεις, προσπαθώντας με υπερηφάνεια να διατηρήσουν και να ανακτήσουν την αρχαία κληρονομιά των Ξωτικών που εξαφανίστηκε πριν από πολύ καιρό όταν η αυτοκρατορία των Ξωτικών που κυβερνούσε τις περισσότερες χώρες κατάρρευσε μυστηριωδώς.

Δύο πρίκουελ μυθιστορήματα που κυκλοφόρησαν το 2009, το Dragon Age: The Stolen Throne και το άμεσο σίκουελ του, το Dragon Age: the Calling, παρέχουν περιεχόμενο για την κοσμολογία του παιχνιδιού καθώς και τις ιστορίες πολλών χαρακτήρων και τις σχετικές συγκρούσεις τους στο Origins.

Χαρακτήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύριος πρωταγωνιστής του Dragon Age: Origins είναι ο χαρακτήρας που ελέγχεται από τον παίκτη, του οποίου η βιογραφία και η εξειδίκευση μάχης καθορίζονται από τη φυλή και την κλάση που επιλέχθηκε στην αρχή του παιχνιδιού. Ενώ ο παίκτης μπορεί να επιλέξει το όνομα του άβαταρ του, ο χαρακτήρας συνήθως αναφέρεται ως "Ο Αρχιφύλακας" από άλλους χαρακτήρες και την αφήγηση του παιχνιδιού.

Πολλοί από τους μη παικτικούς χαρακτήρες (NPCs) είναι σύντροφοι χαρακτήρες, οι οποίοι εμφανίζονται καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και μπορεί να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Οι σύντροφοι περιλαμβάνουν τον Άλιστερ, έναν απρόθυμο ηρωικό Γκρίζο Αρχιφύλακα με σαρκαστικό χιούμορ. Τη Μόρριγκαν, μια πικρόχολη αποστάτισσα μάγισσα που δείχνει μικρό σεβασμό προς την εξουσία ή τους κοινωνικούς κανόνες. Τη Λιλιάνα, μια λαϊκή αδελφή του Ψαλτηρίου της Φερέλντεν, της οποίας η αισιόδοξη και ενάρετη συμπεριφορά κρύβει μια ικανότητα για κατασκοπεία και μάχη. Τον Στεν, έναν υπερήφανο αλλά λιτό πολεμιστή των αυστηρά οργανωμένων Κουνάρι, που συχνά αμφισβητεί τους τρόπους άλλων φυλών. Τον Όγκρεν, έναν απεριποίητο νάνο πολεμιστή, του οποίου η αγάπη για το αλκοόλ συναγωνίζεται μόνο με την τάση του για σωματική βία και την αφοσίωσή του στους φίλους του. Τη Γουίν, ένα ανώτερο μέλος του Κύκλου των Μάγων της Φερέλντεν, μια μητρική φιγούρα για την ομάδα και μια ισχυρή θεραπεύτρια. Τον Ζέβραν, έναν ριψοκίνδυνο ξωτικίσιο δολοφόνο που λατρεύει τους θησαυρούς, το σεξ και τα υπονοούμενα. Και ένα πιστό Πολεμικό Λαγωνικό Μαμπάρι, το οποίο ο παίκτης μπορεί να ονομάσει και να χρησιμοποιήσει για αναγνώριση και μάχη. Με το DLC one Prisoner εγκατεστημένο, το Σέιλ, ένα σαρκαστικό Γκόλεμ με ήπια ορνιθοφοβία που στην προηγούμενη ζωή του ήταν νάνος, είναι επίσης διαθέσιμο ως προαιρετικός σύντροφος.

Εκτός από τους συντρόφους χαρακτήρες, οι NPC που είναι σημαντικοί για την πλοκή του Origins περιλαμβάνουν τον Ντάνκαν, τον Γκρίζο Αρχιφύλακα που στρατολογεί τον παίκτη. Τον Άρλ Έιμον Γκέριν του Κόκκινου Γκρεμού, τον θείο του αφελούς αλλά θαρραλέου βασιλιά Κέιλαν Δέιριν της Φερέλντεν. Τον Μπαν Τίγκαν Γκέριν, αδελφό του Άρλ Έιμον. Τη βασίλισσα Ανόρα, τη γυναίκα του Κέιλαν, που είναι πολιτικά επιδέξια, με μια επιβλητική προσωπικότητα που εν μέρει αντισταθμίζεται από τη φιλοδοξία και την αμείλικτη φύση της. Και τη Φλέμεθ, τη μητέρα της Μόρριγκαν, η οποία φαίνεται να είναι μια αβλαβής ηλικιωμένη γυναίκα, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια διαβόητη σκοτεινή μάγισσα της θρυλικής ιστορίας της Φερέλντεν.

Η ορδή των Νταρκσπόουν που σαρώνει τα πάντα καθοδηγείται από τον Αρχιδαίμονα Ουρθέμιελ, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι ένας από τους Παλαιούς Θεούς της Αυτοκρατορίας Τεβίντερ, ενσαρκωμένος με τη μορφή ενός ισχυρού και διεφθαρμένου δράκου που εξουσιάζει απόλυτα τα Νταρκσπόουν. Οι άλλοι κύριοι ανταγωνιστές του παιχνιδιού είναι ο Λόγκεϊν Μακ Τιρ, ο Τέιρν του Γκουάρεν και πατέρας της βασίλισσας Ανόρα, ένας κάποτε σεβαστός ήρωας πολέμου που τρελάθηκε από φιλοδοξία και παράνοια, και ο Ρέντον Χάου, ο ανήθικος και διεφθαρμένος Άρλ της Αμαράνθινης, ο οποίος συμμαχεί με τον Λόγκεϊν για να προωθήσει τις δικές του φιλοδοξίες.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
An image of Claudia Black, Morrigan's voice actor
Η Claudia Black δάνεισε τη φωνή της στη Μόρριγκαν, μια ανθρώπινη μάγισσα σύντροφο.

Μία από τις έξι προκαθορισμένες ιστορίες προέλευσης ξεκινά το παιχνίδι, ανάλογα με τη φυλή και την κλάση του χαρακτήρα του παίκτη. Κάθε ιστορία τελειώνει με την αναχώρηση του παίκτη μαζί με τον Ντάνκαν, τον διοικητή των Γκρίζων Αρχιφυλάκων της Φερέλντεν, που αναζητά νεοσύλλεκτους και επιλέγει τον παίκτη ως υποψήφιο. Οι δύο τους ταξιδεύουν προς το νότιο φρούριο της Φερέλντεν, την Όσταγκαρ, για να συναντήσουν τον Κέιλαν, τον βασιλιά της Φερέλντεν, και τον πεθερό του, Λόγκεϊν, έναν θρυλικό στρατηγό και στενό φίλο του αποθανόντος πατέρα του Κέιλαν, Βασιλιά Μάρικ. Οι τρεις ηγέτες σχεδιάζουν να επιτεθούν στα Νταρκσπόουν που πλησιάζουν για να σταματήσουν μια νέα Μάστιγα από το να κατακλύσει τη Φερέλντεν. Ο Ντάνκαν αισθάνεται την επιρροή ενός Αρχιδαίμονα, ενός θεϊκού δράκου που διοικεί τα Νταρκσπόουν, και τονίζει τη σημασία να νικήσουν την Μάστιγα πριν αυτή απειλήσει το υπόλοιπο Δέντας.

Ο Ντάνκαν μυεί τον παίκτη στους Γκρίζους Αρχιφύλακες μέσω ενός τελετουργικού που ονομάζεται Κατάταξη, το οποίο περιλαμβάνει την κατανάλωση αίματος των Νταρκσπόουν. Αυτός που θα το καταναλώσει, εάν επιβιώσει, αποκτά το Σπίλωμα, μια σύνδεση με το συλλογικό νου των Νταρκσπόουν, που του επιτρέπει να τους εντοπίζει. Αφού επιβιώσει, ο παίκτης (τώρα με το παρατσούκλι "Ο Αρχιφύλακας") και ο συνάδελφος Γκρίζος Αρχιφύλακας Άλιστερ έχουν την αποστολή να ανάψουν έναν φάρο στην κορυφή του φρουρίου για να σηματοδοτήσουν στους άντρες του Λόγκεϊν να επιτεθούν στην ορδή των Νταρκσπόουν από τα πλάγια. Ωστόσο, μόλις φτάνουν, ο Λόγκεϊν εγκαταλείπει το πεδίο της μάχης, αφήνοντας τον Κέιλαν, τον Ντάνκαν και τον στρατό τους να σφαγιαστούν από τα Νταρκσπόουν, τα οποία καταλαμβάνουν την Όσταγκαρ και αρχίζουν να προελαύνουν προς τη νότια Φερέλντεν.

Ο Αρχιφύλακας και ο Άλιστερ σώζονται από τη Φλέμεθ, μια πανίσχυρη μάγισσα που ζει απομονωμένη. Η Φλέμεθ στέλνει την κόρη της, τη Μόρριγκαν, να συνοδεύσει τον Αρχιφύλακα και τον Άλιστερ στη συγκέντρωση ενός νέου στρατού για να πολεμήσουν τον Αρχιδαίμονα και να σταματήσουν την Μάστιγα. Χρησιμοποιώντας αρχαίες συνθήκες των Γκρίζων Αρχιφυλάκων, ο Αρχιφύλακας ταξιδεύει σε όλη τη Φερέλντεν για να εξασφαλίσει τη βοήθεια του Κύκλου των Μάγων, των Λαγκαδίσιων Ξωτικών, των Νάνων της Όρζαμμαρ και των στρατιωτών στον Κόκκινο Γκρεμό που είναι πιστοί στον Άρλ Έιμον. Επιπλέον, ο Άλιστερ αποκαλύπτει ότι είναι νόθος γιος του Βασιλιά Μάρικ, γεγονός που τον καθιστά διεκδικητή για τον τώρα κενό θρόνο. Εν τω μεταξύ, ο Λόγκεϊν επιστρέφει στην πρωτεύουσα της Φερέλντεν, τη Ντένεριμ, για να ενημερώσει την κόρη του, τη Βασίλισσα Ανόρα, για τον θάνατο του Κέιλαν. Ο Λόγκεϊν ρίχνει την ευθύνη στους Γκρίζους Αρχιφύλακες για την ήττα στην Όσταγκαρ και απαιτεί τον θάνατο οποιουδήποτε επιζώντα. Ενώ η Ανόρα κληρονομεί την εξουσία του συζύγου της, ο Λόγκεϊν αυτοανακηρύσσεται αντιβασιλέας της και αναλαμβάνει τον έλεγχο του βασιλείου, μετατρεπόμενος σε τυραννικό ηγέτη αποφασισμένος να διατηρήσει την εξουσία. Η αριστοκρατία της Φερέλντεν εξεγείρεται εναντίον του, πυροδοτώντας έναν εμφύλιο πόλεμο που καταλήγει σε αδιέξοδο και επιτρέπει στα Νταρκσπόουν να προελάσουν περαιτέρω στη Φερέλντεν χωρίς αντίσταση.

]Ο Έιμον συγκαλεί μια Εθνοσυνέλευση μεταξύ των ευγενών της Φερέλντεν για να συσπειρώσει το βασίλειο εναντίον των Νταρκσπόουν, όπου ο Αρχιφύλακας ή ένα μέλος της ομάδας νικά τον Λόγκεϊν σε μονομαχία. Αν ο Άλιστερ νικήσει τον Λόγκεϊν, τότε τον εκτελεί. Διαφορετικά, ο Αρχιφύλακας μπορεί είτε να εκτελέσει τον Λόγκεϊν είτε να τον στρατολογήσει στους Γκρίζους Αρχιφύλακες και στην ομάδα, στη θέση του Άλιστερ (ο οποίος παραιτείται και από τα δύο). Ανάλογα με αυτήν και άλλες προηγούμενες αποφάσεις, ο Αρχιφύλακας αποφασίζει ποιος θα αναλάβει τον θρόνο της Φερέλντεν (Άλιστερ και/ή Ανόρα), με την επιλογή να παντρευτεί αυτόν του αντίθετου φύλου εάν είναι Ευγενής Άνθρωπος.

Πριν από την τελική μάχη, ο Αρχιφύλακας μαθαίνει ότι ένας Γκρίζος Αρχιφύλακας πρέπει να σκοτώσει τον Αρχιδαίμονα για να αποτρέψει την απελευθέρωση μιας δαιμονικής ουσίας, η οποία θα βρει νέο ξενιστή στο πλησιέστερο Νταρκσπόουν. Η ουσία θα έλκεται από το Σπίλωμα, σκοτώνοντας τον Αρχιφύλακα στη διαδικασία. Η Μόρριγκαν συναντά τον Αρχιφύλακα και προτείνει ένα τελετουργικό που θα την κάνει να συλλάβει ένα παιδί με έναν Αρχιφύλακα. Ο Αρχιδαίμονας, μετά τον θάνατό του, θα έλκεται αντί αυτού στο παιδί, που θα γεννηθεί ως ημίθεος με το Σπίλωμα, σώζοντας τον Αρχιφύλακα που θα τον σκοτώσει. Η Μόρριγκαν συμφωνεί να συλλάβει το παιδί με την προϋπόθεση ότι θα το μεγαλώσει μόνη της. Ο Αρχιφύλακας μπορεί να δεχτεί την πρόταση της Μόρριγκαν (αν είναι άνδρας), να πείσει τον Άλιστερ/Λόγκεϊν να συμμετάσχει στη θέση του ή να απορρίψει την πρόταση (πράγμα που οδηγεί στη φυγή της Μόρριγκαν από την ομάδα).

Την επόμενη μέρα, ο Αρχιφύλακας και ο νεοσυγκροτημένος στρατός συγκεντρώνονται στη Ντένεριμ. Αντικρούουν την ορδή των Νταρκσπόουν και εξοντώνουν τον Αρχιδαίμονα. Αν το τελετουργικό της Μόρριγκαν εκτελέστηκε, ο Αρχιφύλακας σκοτώνει τον Αρχιδαίμονα. Αν όχι, πρέπει να αποφασίσουν αν θα το κάνει ο ίδιος ή ο Άλιστερ/Λόγκεϊν, και να πεθάνουν στη διαδικασία. Τα εναπομείναντα Νταρκσπόουν υποχωρούν από τη Ντένεριμ, σηματοδοτώντας το τέλος της Πέμπτης Μάστιγας. Η ιστορία τελειώνει με μια τελετή που παρακολουθείται από τους πολίτες της Φερέλντεν, όπου ο Αρχιφύλακας και οι σύντροφοί του τιμώνται για τη σωτηρία του βασιλείου. Ένα επίλογος περιγράφει τις συνέπειες των επιλογών του Αρχιφύλακα, συμπεριλαμβανομένου του μέλλοντος της Φερέλντεν, τυχόν φήμες και τις τύχες των συντρόφων του.

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχεδιασμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Dragon Age: Origins δημιουργήθηκε από το στούντιο της BioWare στο Έντμοντον, τον προγραμματιστή των Neverwinter Nights και Jade Empire.[23][24] Η ανάπτυξη του πρώτου demo του παιχνιδιού ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2002.[25] Αποκαλύφθηκε επίσημα στην E3 του 2004 απλά ως Dragon Age[26] και επανήλθε με τον τίτλο Dragon Age: Origins τον Ιούλιο του 2008, συνοδευόμενο από ένα νέο τρέιλερ για το παιχνίδι.[27] Σύμφωνα με την BioWare, κράτησαν οποιαδήποτε πληροφορία για το παιχνίδι κρυφή από το κοινό, για να προωθήσουν το σχεδιασμό και την τεχνολογία του παιχνιδιού.[28] Περισσότεροι από 180 άνθρωποι εργάστηκαν στο παιχνίδι, και η πλήρης παραγωγή ξεκίνησε τρία χρόνια μετά την αρχική ανάπτυξη του παιχνιδιού.[29] Ο υπότιτλος "Origins" επιλέχθηκε για να αντιπροσωπεύει τις έξι ιστορίες προέλευσης, την επιστροφή της BioWare στα παιχνίδια ρόλων για PC και την αρχή μιας νέας σειράς.[30] Το Origins είναι ο πνευματικός διάδοχος των Baldur's Gate και Neverwinter Nights, ως μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα παρόμοιο φανταστικό RPG χωρίς περιορισμούς ή προβλήματα αδειοδότησης.[31] Οι ομοιότητες εντοπίζονται κυρίως σε στοιχεία του μηχανισμού του παιχνιδιού, όπως η τακτική μάχη σε πραγματικό χρόνο,[23] το παιχνίδι δεν μοιράζεται τον κόσμο του Dungeons & Dragons της σειράς Baldur's Gate και διαδραματίζεται αντίθετα σε μια περίοδο όπου οι δράκοι είναι κυρίαρχοι.[32] Αν και το παιχνίδι αρχικά αναπτύχθηκε με τη μηχανή που τροφοδοτούσε το Neverwinter Nights, η ομάδα άλλαξε για να χρησιμοποιήσει τη μηχανή Eclipse κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του παιχνιδιού. Η αλλαγή της μηχανής επιβράδυνε σημαντικά την ανάπτυξη του παιχνιδιού.[33][34]

Ο David Gaider, ο επικεφαλής συγγραφέας του Origins, δημιούργησε πρώτα τον κόσμο του παιχνιδιού πριν γράψει την πλοκή. Η ομάδα επέλεξε ένα "φανταστικό" περιβάλλον επειδή ο Dan Tudge, ο σκηνοθέτης του παιχνιδιού, πίστευε ότι η BioWare ήταν στα καλύτερα της στο είδος της φαντασίας.[35] Στο πρώτο προσχέδιο, δεν υπήρχαν Νταρκσπόουν ή Γκρίζοι Αρχιφύλακες, και οι μάγοι δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν μαγεία στις πόλεις. Υπήρχαν δώδεκα διαφορετικές ιστορίες προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων του Κοινού Ανθρώπου και των Αββάρ, μιας προέλευσης βαρβάρων. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές απορρίφθηκαν ως "γελοίες", οδηγώντας στην τελική επιλογή έξι ιστοριών.[36] Ο Λόγκεϊν ήταν ο πρώτος χαρακτήρας που δημιουργήθηκε, ενώ ένα Όγκρ, με το ψευδώνυμο "Fluffy", και ένας άνθρωπος με μεσαία πανοπλία ήταν οι πρώτοι εχθροί που σχεδιάστηκαν.[37] Τα σχέδια του Άλιστερ και της Μόρριγκαν δημιουργήθηκαν στη συνέχεια, καθώς παίζουν τον μεγαλύτερο ρόλο στην πλοκή του παιχνιδιού. Η δημιουργία τους πήρε πολύ περισσότερο χρόνο από άλλους χαρακτήρες.[38] Η Μόρριγκαν αρχικά σχεδιάστηκε να είναι παρόμοια με τη Φλέμεθ, μιλώντας ιδιότροπα. Ωστόσο, ο Gaider δεν ήταν ικανοποιημένος και αποφάσισε να ξαναγράψει πλήρως την προσωπικότητά της. Ως αποτέλεσμα, σχεδιάστηκε ως ένα "ευθύ" άτομο που αντιστέκεται πάντα στη μητέρα της. Η εύρεση κατάλληλης φωνητικής ηθοποιού για τη Μόρριγκαν πήρε τον περισσότερο χρόνο από κάθε άλλον χαρακτήρα.[39] Η τελική έκδοση του παιχνιδιού περιλαμβάνει 68.260 γραμμές διαλόγου. Οι υπεύθυνοι ποιοτικού ελέγχου για το παιχνίδι ενεργοποίησαν ένα cheat για να παρακάμπτουν αυτόματα αυτές τις σκηνές και τους διαλόγους κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών ελέγχων.[37] Οι δράκοι προστέθηκαν στο παιχνίδι μετά τη δημιουργία του τίτλου του, χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα παραγωγής τυχαίων ονομάτων.[40]

Ο Ray Muzyka, συνιδρυτής της BioWare, δήλωσε ότι η ομάδα ήθελε να δοκιμάσει κάτι που θα ήταν νέο, αλλά ταυτόχρονα γνώριμο για τους περισσότερους παίκτες.[41] Ήλπιζαν ότι το Origins θα επαναπροσδιόριζε το είδος και θα γινόταν Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών των βιντεοπαιχνιδιών. Ο Greg Zeschuk, ένας άλλος συνιδρυτής της BioWare, περιέγραψε τη φαντασία του Dragon Age ως κάτι ανάμεσα στη υψηλή φαντασία των έργων του J.R.R. Tolkien και τη χαμηλή φαντασία των έργων του George R.R. Martin. Στόχος ήταν μια "σκοτεινή ηρωική φαντασία" που θα ανταποκρινόταν στα γούστα κάθε θαυμαστή του είδους.[42] Έτσι, ενώ το παιχνίδι περιλαμβάνει τους τυπικές φυλές των ανθρώπων, ξωτικών και νάνων, αυτοί έχουν ελαφρώς τροποποιηθεί από τη συνήθη φύση τους, και εισήχθη μια νέα φυλή που ονομάζεται Κουνάρι.[23] Ορισμένες από τις τροποποιήσεις που έκαναν περιλάμβαναν την αντιστροφή της αντιμετώπισης ορισμένων φυλών, όπως των ξωτικών, σε άλλους φανταστικούς κόσμους. Ενώ τα ξωτικά συχνά περιγράφονται ως μια φυλή υψηλού κύρους στη φαντασία, το Dragon Age: Origins τα παρουσιάζει ως σκλάβους των ανθρώπων, χαρακτηρισμένα ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας που μισούν το ανθρώπινο είδος. Αυτό επεκτείνεται και στους μηχανισμούς του παιχνιδιού, όπου ο παίκτης μπορεί να επιλέξει να κάνει διακρίσεις εναντίον άλλων φυλών και να βιώσει διακρίσεις από άλλους με βάση τις επιλογές του.[43]

Η BioWare αναγνώρισε ότι οι μη γραμμικές επιλογές είναι ένα στοιχείο μοναδικό στα βιντεοπαιχνίδια στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας. Ο Zeschuk χαρακτήρισε τον μεγάλο αριθμό επιλογών στο παιχνίδι ως "μεγάλες" και "σημαντικές", και η ομάδα σχεδίασε πολλές από αυτές ώστε να είναι συναισθηματικές και να δημιουργούν μια πιο προσωπική εμπειρία για τον παίκτη.[31] Εσκεμμένα απέφυγαν να προσθέσουν ένα σύστημα κάρμα, καθώς οι επιλογές έχουν σχεδιαστεί ώστε να είναι ασαφείς, αφήνοντας μόνο τον παίκτη να κρίνει αν είναι καλές ή κακές.[44] Σύμφωνα με τον Muzyka, στόχος τους ήταν να κάνουν τους παίκτες να ταυτιστούν με τα γεγονότα και τους χαρακτήρες, συνδεόμενοι μαζί τους ώστε να νιώσουν αληθινά συναισθήματα. Αυτό το όραμα έθεσε την πρόκληση στην ομάδα να ισορροπήσει πολλά βασικά στοιχεία, όπως ο αριθμός των διαλόγων και η κίνηση σε κάθε σκηνή, ώστε να δημιουργηθεί ένα πιστευτό σενάριο για τους παίκτες.[45] Η ομάδα ήλπιζε επίσης να διαχειριστεί τις ρομαντικές σχέσεις με έναν πιο "ώριμο" και "περίπλοκο" τρόπο, με μια αληθινή αντανάκλαση των ανθρώπινων σχέσεων και αντιδράσεων, και όχι απλώς για "εφηβικό ερεθισμό".[46] Το παιχνίδι περιλαμβάνει ερωτικές σκηνές, αλλά χωρίς γυμνές εμφανίσεις. Ο Muzyka πρόσθεσε ότι αυτό ήταν μια καλλιτεχνική επιλογή και μια απόφαση της ομάδας, όχι του εκδότη Electronic Arts.[47]

Παρόλο που το Origins είναι ένα παιχνίδι μόνο για έναν παίκτη, ο Muzyka το περιέγραψε ως μια "κοινωνική εμπειρία", θεωρώντας την αφήγηση και την ποικιλία των διαδρομών ως αναπόσπαστο μέρος των μηχανισμών του παιχνιδιού. Οι χαρακτήρες που συναντά ένας παίκτης, τα αντικείμενα που συλλέγει και οι αποστολές που λαμβάνει και ολοκληρώνει μπορεί να είναι διαφορετικά, οδηγώντας σε μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Επίσης, θεωρούσε ότι οι τρόποι με τους οποίους ένας παίκτης εξερευνά τον κόσμο και ανακαλύπτει νέες περιοχές αποτελούν μια αφήγηση εξερεύνησης. Καθώς κάθε παίκτης είχε μια διαφορετική εμπειρία, ήλπιζαν ότι αυτοί οι παίκτες θα συνεργάζονταν για να επεκτείνουν τη γνώση τους για τον κόσμο. Για αυτό τον σκοπό, η ομάδα δημιούργησε έναν ιστότοπο κοινότητας ως ένα διαδικτυακό κοινωνικό περιβάλλον για να επικοινωνούν οι παίκτες.[48] Οι παίκτες μπορούσαν να μοιράζονται στατιστικά και αυτόματα παραγόμενα στιγμιότυπα οθόνης με την κοινότητα.[49]

Ήχος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρότυπο:Dragon Age: Origins

Ο Inon Zur υπήρξε ο συνθέτης του παιχνιδιού.

Το παιχνίδι διαθέτει μια ορχηστρική μουσική επένδυση με χορωδία, που χρησιμοποιείται τόσο μέσα στο παιχνίδι όσο και κατά τη διάρκεια των σκηνών. Η μουσική επένδυση ηχογραφήθηκε από μια ορχήστρα 44 ατόμων, η οποία ηχογραφήθηκε δύο φορές και συγχωνεύθηκε για να ακούγεται σαν ορχήστρα 88 ατόμων.[37] Η μουσική επένδυση περιγράφηκε από ένα δελτίο τύπου της Electronic Arts ως συνεργασία μεταξύ του συνθέτη Inon Zur, της τραγουδίστριας Aubrey Ashburn και του Διευθυντή Ήχου της BioWare, Simon Pressey, και εκτελέστηκε από τη Northwest Sinfonia.[37][49] Σύμφωνα με τον Zur, ο ίδιος φρόντισε σκόπιμα να κάνει το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής επένδυσης να ακούγεται "σκοτεινό", συνδυάζοντας πνευστά χαμηλού τόνου και έγχορδα μπάσα με αρχαία τύμπανα για να εκφράσει ένα συναίσθημα που είναι ταυτόχρονα ηρωικό και δαιμονικό.[50] Η μουσική επένδυση παρουσιάστηκε σε μια συνεδρίαση στο Hollywood Music in Media Interactive Conference το 2009[51] και εκτελέστηκε ως μέρος της συναυλίας "A Night in Fantasia 2009" στις 26 Σεπτεμβρίου στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, από την Eminence Symphony Orchestra.[52] Το τραγούδι "I Am The One", γραμμένο από τον Inon Zur και την Aubrey Ashburn και εκτελεσμένο από την Aubrey Ashburn, κέρδισε το βραβείο "Best Original Song – Video Game" στα Hollywood Music in Media Awards & Conference που πραγματοποιήθηκαν στις 19 Νοεμβρίου 2009.[53] Ο Pressey κέρδισε επίσης το βραβείο Hollywood Music in Media του 2009 για την "Εξαιρετική Μουσική Επιμέλεια - Βιντεοπαιχνίδι".[54]

Το Origins περιλαμβάνει μεγάλο όγκο ηχογραφημένων διαλόγων από ηθοποιούς στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο. Μεταξύ των ηθοποιών είναι οι Tim Russ, Steve Valentine, Kate Mulgrew, Simon Templeman, Mark Rolston, Tim Curry, Adam Howden, Nicola Bertram και Claudia Black.[55] Συνολικά, 144 ηθοποιοί δάνεισαν τις φωνές τους στο παιχνίδι.[56] Ένα μεγάλο μέρος αυτών των ηχογραφήσεων έγινε για τους διαλόγους που λαμβάνουν χώρα μεταξύ των χαρακτήρων που δεν ελέγχονται από τον παίκτη στην ομάδα περιπέτειας, προσθέτοντας στα προσωπικά τους ιστορικά και προσδίδοντας μεγαλύτερη αξιοπιστία στους χαρακτήρες. Ο Mark Darrah, εκτελεστικός παραγωγός της BioWare, περιέγραψε το καστ των χαρακτήρων ως το μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι τους εκείνη την εποχή και ελπίζει ότι η χρήση διασημοτήτων θα προσθέσει βάθος και πολυπλοκότητα στους χαρακτήρες.[57] Ο βασικός πρωταγωνιστής δεν έχει φωνητική ερμηνεία, καθώς η ομάδα ήθελε οι παίκτες να "αντικατοπτρίζουν τη δική τους εσωτερική φωνή" όταν παίρνουν αποφάσεις.

Μάρκετινγκ και κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ το παιχνίδι αρχικά προοριζόταν για υπολογιστές, μια έκδοση για κονσόλες ανακοινώθηκε το 2008 από το περιοδικό Game Informer.[58] Πριν από την ανακοίνωση, ο Zeschuk είχε προτείνει ότι ολόκληρη η σειρά έχει ένα "μέλλον στις κονσόλες".[59] Η απόφαση ελήφθη για να εισαχθεί το παιχνίδι σε ένα ευρύτερο κοινό.[30] Ο Mike Laidlaw, επικεφαλής σχεδιαστής του παιχνιδιού, θεώρησε τη δημιουργία της διεπαφής για τις κονσόλες ως πρόκληση, καθώς έπρεπε να μετατρέψουν την μακροχρόνια και πολύπλοκη γρήγορη μπάρα της έκδοσης για υπολογιστές σε μια πιο απλοποιημένη διεπαφή που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις ίδιες ενέργειες με μόνο λίγα πατήματα κουμπιών. Για αυτό το σκοπό, η ομάδα αποφάσισε να αντιστοιχίσει έξι διαφορετικές ενέργειες μαζί και να επιτρέψει στους παίκτες να προσαρμόσουν την διάταξη.[29] Επίσης, η έκδοση για κονσόλες δεν επιτρέπει την πανοραμική οπτική θέασης που είναι εφικτή στην έκδοση για υπολογιστές.[60]

Το παιχνίδι αρχικά προγραμματιζόταν να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2009 για τα Microsoft Windows και αργότερα για PlayStation 3 και Xbox 360. Η ομάδα συνεργάστηκε με την Edge of Reality για την ανάπτυξη των εκδόσεων κονσολών του παιχνιδιού.[61] Ωστόσο, η ημερομηνία κυκλοφορίας μετατέθηκε στο δεύτερο εξάμηνο του έτους προκειμένου να πραγματοποιηθεί ταυτόχρονη κυκλοφορία.[62] Η BioWare ανακοίνωσε ότι το παιχνίδι θα κυκλοφορήσει στις 20 Οκτωβρίου 2009, αλλά η ημερομηνία μετατέθηκε ξανά για τις 6 Νοεμβρίου 2009, καθώς η ομάδα χρειαζόταν επιπλέον χρόνο για να ολοκληρώσει κάποιες τελευταίες λεπτομέρειες.[63] Η έκδοση για PlayStation 3 καθυστέρησε κάποια στιγμή μέχρι τις 17 Νοεμβρίου, αλλά τελικά κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με τις άλλες εκδόσεις.[64] Μια έκδοση για Mac, αναπτυγμένη από την TransGaming, κυκλοφόρησε στις 21 Δεκεμβρίου 2009.[65]

Το Dragon Age Character Creator κυκλοφόρησε στις 13 Οκτωβρίου 2009, επιτρέποντας στους παίκτες να δημιουργήσουν έναν χαρακτήρα εκ των προτέρων και να τον εισάγουν στο πλήρες παιχνίδι κατά την κυκλοφορία του.[66] Η BioWare επίσης κυκλοφόρησε ένα "εργαλείο ανάπτυξης" για να επιτρέπει εκτενή τροποποίηση και προσαρμογή της έκδοσης του παιχνιδιού για υπολογιστές. Οι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα εργαλεία για να δημιουργήσουν νέες εκστρατείες, αποστολές, σκηνές και συγχρονισμό χειλιών.[67] Στις 26 Νοεμβρίου 2009, η Electronic Arts ανακοίνωσε έναν διαγωνισμό με την ονομασία Dragon Age: Warden's Quest. Οι διαγωνιζόμενοι σχημάτισαν ομάδες των τεσσάρων ατόμων και διαγωνίστηκαν για να περιηγηθούν στον κόσμο του παιχνιδιού, με την νικήτρια ομάδα να κερδίζει $12.500.[68] Οι εκπρόσωποι από την Ουγγαρία κέρδισαν τον διαγωνισμό.[69] Το τεύχος Δεκεμβρίου 2009 του PC Gamer συνοδευόταν από ένα DVD με αντίγραφο του A Tale of Orzammar, ενός προωθητικού module της καμπάνιας για το Origins. Το module εξετάζει τις ενέργειες ενός μισθοφόρου, του χαρακτήρα του παίκτη στο module, που έχει ανατεθεί από έναν νάνο ευγενή να ανακτήσει ένα πολύτιμο αντικείμενο από ένα ερειπωμένο τάιγκ μέσα στους Βαθιούς Δρόμους.[70]

Εκτός από την κανονική έκδοση, διατέθηκαν προς πώληση και άλλες εκδόσεις του Origins. Η Συλλεκτική Έκδοση περιλάμβανε μια σιδερένια κασετίνα με διαφορετική καλλιτεχνική επιμέλεια. Όπως και η κανονική έκδοση, η Συλλεκτική Έκδοση περιλάμβανε έναν κωδικό εξαργύρωσης για δωρεάν απόκτηση του περιεχομένου προς λήψη (DLC) Stone Prisoner και Blood Dragon Armor, αλλά περιλάμβανε επίσης τρία επιπλέον αποκλειστικά αντικείμενα εντός του παιχνιδιού, έναν επιπλέον δίσκο με ντοκιμαντέρ για την ανάπτυξη του παιχνιδιού, concept art, τρέιλερς, την αρχική μουσική επένδυση του παιχνιδιού και έναν υφασμάτινο χάρτη της Φερέλντεν.[71] Το Dragon Age: Origins υποστήριξε αρκετά πακέτα DLC για το παιχνίδι. Το περιεχόμενο κυμαινόταν από πακέτα με μεμονωμένα αντικείμενα εντός του παιχνιδιού μέχρι εντελώς νέες εκστρατείες σχετικές με την πλοκή, όπως το The Stone Prisoner, Warden's Keep, Return to Ostagar, The Darkspawn Chronicles, Leliana's Song, The Golems of Amgarrak και το Witch Hunt. Μια επέκταση με τίτλο Awakening, που διαδραματίζεται σε μια νέα περιοχή ονομαζόμενη Αμαράνθινη και εισάγει πέντε νέα μέλη της ομάδας, κυκλοφόρησε στις 16 Μαρτίου 2010.[72] Η "Απόλυτη Έκδοση", η οποία περιλαμβάνει το βασικό παιχνίδι, την επέκταση Awakening και όλα τα 9 πακέτα DLC, κυκλοφόρησε στις 26 Οκτωβρίου 2010.[73]

Στις 9 Μαρτίου 2011, η Electronic Arts ανακοίνωσε ότι οι παίκτες που προ-παρήγγειλαν το Darkspore θα λάβουν δωρεάν ένα αντίγραφο του Origins.[74] Το 2012, για να γιορτάσουν την πρώτη επέτειο του δικού τους ψηφιακού λογισμικού διανομής Origin (σημερινό EA App), το παιχνίδι έγινε δωρεάν για λήψη μαζί με το Battlefield: Bad Company 2 και το Spore για περιορισμένο χρονικό διάστημα.[75] Στις 8 Οκτωβρίου 2015, το παιχνίδι έγινε ξανά δωρεάν για λήψη για περιορισμένο χρονικό διάστημα στο πλαίσιο του προγράμματος On the House του Origin.[76]

Αποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτική αποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 Υποδοχή
Σκορ συναθροιστή
Συναθροιστής Σκορ
Metacritic (PC) 91/100[77]
(X360) 86/100[78]
(PS3) 87/100[79]
Σκορ κριτικών
Δημοσίευση Σκορ
1UP.com A[80]
Game Informer 9/10[81]
Game Revolution A−[82]
GameSpot 9.5/10[83]
GameSpy 4.5/5 stars[84]
GamesRadar 4.5/5 stars[85]
IGN 9/10[86]
VideoGamer.com 8/10[87]

Το Dragon Age: Origins έλαβε επαίνους από τους κύριους κριτικούς βιντεοπαιχνιδιών κατά την κυκλοφορία του. Ενώ το παιχνίδι θεωρείται σχεδόν ταυτόσημο σε όλες τις πλατφόρμες, διαφορές στην διεπαφή χρήστη, την απόδοση γραφικών και την παράδοση διαδικτυακού περιεχομένου έχουν οδηγήσει σε μια πιο ευνοϊκή κριτική για την έκδοση PC σε σχέση με τις εκδόσεις PlayStation 3 και Xbox 360. Το Metacritic κατατάσσει τις εκδόσεις PC, PlayStation 3 και Xbox 360 του παιχνιδιού με βαθμολογία 91, 87 και 86 αντίστοιχα. Ο κόσμος του παιχνιδιού έγινε καλά αποδεκτός από τους κριτικούς. Ο Dave Snider από το Giant Bomb θεώρησε ότι ο κόσμος φαίνεται παραδοσιακός λόγω της παρουσίας νάνων και ξωτικών, αλλά ήταν όμορφα εκτελεσμένος. Εκτίμησε επίσης τις μικρές πινελιές που προσέθεσε η BioWare στον κόσμο, σημειώνοντας τη "γαλλική προφορά" των ανθρώπων της Ορλέζικης Αυτοκρατορίας. Πρόσθεσε ότι οι έξι ιστορίες προέλευσης και οι μοναδικοί διάλογοι και αναφορές σε όλο το παιχνίδι κάνουν τον κόσμο να φαίνεται συνεκτικός. Ο Kevin VanOrd από το GameSpot έκανε παρόμοια σχόλια, δηλώνοντας ότι οι νέες ιδέες που προστέθηκαν σε έναν γνωστό κόσμο τον κάνουν να φαίνεται πρωτότυπος και νέος.[8] Ωστόσο, ο Jeff Haynes από το IGN είπε ότι οι ιστορίες προέλευσης ήταν ασυνεπείς, με λάθη που κάνουν τον κόσμο, αν και "πλούσιο και ζωντανό", να φαίνεται λιγότερο πιστευτός.[3] Ο Joe Juba από το Game Informer έγραψε ότι ο κόσμος ήταν καλά υλοποιημένος με μια βαθιά ιστορία, κάτι που κάνει το παιχνίδι εθιστικό, καθώς οι παίκτες μπορούν να νιώσουν τη σημασία του Αρχιφύλακα στον κόσμο.

Η ιστορία και οι χαρακτήρες του παιχνιδιού επίσης έλαβαν επαίνους. Ο Snider δήλωσε ότι η ιστορία καθοδηγείται από τους χαρακτήρες και ότι οι επιλογές που παρουσιάζονται στο παιχνίδι ήταν δύσκολες, κάνοντάς τον να μετανιώσει για κάποιες από αυτές εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση του παιχνιδιού. Πρόσθεσε ότι η κύρια αποστολή του παιχνιδιού ήταν καλά γραμμένη και η ποιότητά της ενισχύθηκε από εξαιρετική φωνητική ερμηνεία. Είπε ότι η ερμηνεία της Claudia Black ως Μόρριγκαν ήταν μία από τις καλύτερες του παιχνιδιού. Ο VanOrd επαίνεσε την ιστορία του παιχνιδιού, λέγοντας ότι ήταν αξέχαστη και φτιαγμένη με φροντίδα, κάνοντάς την να ενδιαφέρει τους παίκτες για τον κόσμο και τους χαρακτήρες του παιχνιδιού. Πρόσθεσε ότι η βαθιά ανάπτυξη χαρακτήρων έκανε κάθε επιλογή "σημαντική". Το GamesRadar θεώρησε ότι η ιστορία και η εμφάνιση του Αρχιφύλακα φαινόταν απλή, αλλά ότι η ιστορία γινόταν όλο και πιο ενδιαφέρουσα καθώς προχωρούσε. Ο Nick Tan από το GameRevolution του άρεσε η αλληλεπίδραση μεταξύ των συντρόφων ως μια χιουμοριστική αλλαγή ρυθμού εντός του παιχνιδιού. Ο Gerald Villoria από το GameSpy επαίνεσε την εξαίρεση του ηθικού συστήματος για την δημιουργία πιο πολύπλοκων χαρακτήρων. Ο Juba έγραψε ότι η ιστορία ήταν καλή αλλά προβλέψιμη, χωρίς να αποκλίνει πολύ από τις τυπικές φανταστικές ιστορίες. Ο Wesley Yin-Poole από το VideoGamer.com χαρακτήρισε την ιστορία αξέχαστη, λέγοντας ότι "αφήνει μια φαγούρα στο μυαλό σας" και έχει προσελκύσει τους παίκτες να επιστρέψουν στο παιχνίδι "όπως ένας εθισμένος που αναζητά ανακούφιση". Με την ευκαιρία της 10ης επετείου του Origins, ο Eric Van Allen από το USGamer παρατήρησε ότι οι σχέσεις με τους συντρόφους είναι πιο τεταμένες στο Origins και ότι οι περισσότεροι από τους συντρόφους δεν ακολουθούν τον Αρχιφύλακα από τυφλή πίστη. Ο Van Allen σημειώνει ότι οι υποκείμενες εντάσεις οδήγησαν σε ένα παιχνίδι που "γλέντησε στις ηθικές γκρίζες περιοχές", ενθαρρύνοντας τους παίκτες να κάνουν αποφάσεις που ευθυγραμμίζονται με τα συναισθήματά τους, σε αντίθεση με το Mass Effect.[88]

Όσον αφορά τη μάχη του παιχνιδιού, ο Snider την χαρακτήρισε ως απλοποιημένη, αλλά δήλωσε ότι οι παίκτες που δεν θέλουν να χρησιμοποιούν τον μηχανισμό παύσης δεν θα μπορέσουν να εκτιμήσουν το παιχνίδι, καθώς η μάχη απαιτεί τόσο υπομονή όσο και στρατηγική. Του άρεσε η προοπτική τρίτου προσώπου του παιχνιδιού περισσότερο από την πανοραμική, λέγοντας ότι η δυνατότητα θέασης του ουρανού έκανε τα περιβάλλοντα να φαίνονται πιο περίπλοκα, και επαίνεσε την υψηλή δυσκολία των μαχών με boss, οι οποίες απαιτούν από τους παίκτες να διαχειρίζονται προσεκτικά την αντοχή τους. Το συμπέρασμά του ήταν ότι το Origins "αφήνει την αίσθηση μιας πραγματικής επιστροφής στις καλές παλιές ημέρες των επικών RPG για PC". Ο VanOrd δήλωσε ότι το σύστημα μάχης ήταν εύκολα αναγνωρίσιμο για τους παίκτες που έχουν παίξει άλλα RPG της BioWare. Πρόσθεσε ότι οι παίκτες μπορούν να διασκεδάσουν πολύ εναλλάσσοντας μεταξύ χαρακτήρων και συμφώνησε ότι το παιχνίδι είχε δημιουργήσει συναρπαστικές μάχες με boss. Εξέφρασε τον θαυμασμό του για την επιλογή να ανακτούν υγεία και αντοχή αμέσως μετά τις μάχες, καθώς αυτό επιτάχυνε τον ρυθμό και τη ροή της μάχης. Ο Tan επαίνεσε επίσης τη μάχη, θεωρώντας την καλύτερο σύστημα από άλλα RPG της BioWare, αλλά δεν του άρεσε το γεγονός ότι οι χαρακτήρες δεν μπορούν να μπαίνουν στο νερό. Ο Juba επαίνεσε την ποσότητα χώρου που παρέχεται στους παίκτες για να πειραματιστούν με νέες ικανότητες και δεξιότητες, προσθέτοντας ότι η απαιτούμενη εστίαση και προσοχή κάνουν τη μάχη πολύ ικανοποιητική.

Τα γραφικά του παιχνιδιού έλαβαν μεικτές κριτικές. Ο VanOrd δεν εντυπωσιάστηκε, δηλώνοντας ότι τα περιβάλλοντα δεν φαίνονται τόσο καλά όταν παρατηρούνται από πανοραμική προοπττική, αλλά επαίνεσε το καλλιτεχνικό στυλ και κάποια από τα "εντυπωσιακά" σημεία του παιχνιδιού. Ο Tan του άρεσε ότι τα περιβάλλοντα ήταν ποικιλόμορφα και μοναδικά, λέγοντας ότι κάθε επίπεδο φαινόταν "εκτενές" και γεμάτο λεπτομέρειες. Ο Villoria βρήκε την οπτική ποιότητα να υστερεί σε σύγκριση με αυτή του Mass Effect 2, προσθέτοντας ότι η κίνηση των προσώπων μπορεί να φαίνεται ξύλινη σε κάποιες στιγμές. Ωστόσο, βρήκε την κίνηση στη μάχη ανταμείβουσα και ικανοποιητική. Επιπλέον, επικρίθηκε για τις σεξουαλικές σκηνές ως "απωθητικές". Ο Yin-Poole δήλωσε ότι τα γραφικά του παιχνιδιού ήταν βαρετά και απλά, και χαρακτήρισε τις σεξουαλικές σκηνές "αντικλιμακτικές" και κακοεκτελεσμένες. Τόσο ο Villoria όσο και ο Yin-Poole θεώρησαν ότι ο εξαετής χρόνος ανάπτυξης ήταν πολύς, δεδομένων των μέτριων γραφικών του παιχνιδιού.

Το GamesRadar εκτίμησε ότι υπάρχουν περισσότερες από 80 ώρες περιεχομένου διαθέσιμες στο παιχνίδι. Ο Villoria χαρακτήρισε τον κόσμο του παιχνιδιού ελκυστικό και τη δυνατότητα επαναληψιμότητάς του πολύ υψηλή, καθώς οι παίκτες μπορούν να ξαναπαίξουν την ιστορία επανειλημμένα με διαφορετική προέλευση. Ο Juba συμφώνησε με αυτή την άποψη, όπως και ο Yin-Poole, ο οποίος πρόσθεσε ότι ο τρόπος με τον οποίο οι σύντροφοι αντιδρούν στις αποφάσεις του παίκτη, καθώς και οι έξι ιστορίες προέλευσης, επεκτείνουν σημαντικά τη διάρκεια ζωής του παιχνιδιού. Ο John Walker, γράφοντας για το Eurogamer, σημειώνει ότι το πιο συχνό θέμα του παιχνιδιού είναι η γραμμή μεταξύ ενσωμάτωσης και αφομοίωσης. Εξήρε το επίπεδο βάθους που εμφανίζεται στο Origins, χαρακτηρίζοντας το ως ένα από τα πιο εξαιρετικά επιτεύγματα που είχε δει μέχρι τότε.[89]

Πωλήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Dragon Age: Origins κατέκτησε την πρώτη θέση στις πωλήσεις του Steam στις 10 Νοεμβρίου 2009. Η Ψηφιακή Deluxe έκδοση του παιχνιδιού κατετάγη στην πρώτη θέση, ενώ η κανονική έκδοση στην δεύτερη.[90] Η έκδοση Xbox 360 του παιχνιδιού ήταν η ένατη καλύτερα πωλούμενη στις ΗΠΑ σύμφωνα με την NPD Group, πουλώντας περίπου 362.100 αντίτυπα.[91] Σύμφωνα με τον John Riccitiello, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Electronic Arts, η εταιρεία είναι πολύ ικανοποιημένη με τις πωλήσεις του Origins. Πάνω από 1 εκατομμύριο πακέτα DLC του παιχνιδιού είχαν πουληθεί πριν από το τέλος του 2009. Τον Φεβρουάριο του 2010, η Electronic Arts ανακοίνωσε ότι είχαν πωληθεί περισσότερα από 3,2 εκατομμύρια αντίτυπα του παιχνιδιού.[92]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Origins απέκτησε αναγνώριση από διάφορες gaming εκδόσεις για τα επιτεύγματά του. Στα 13α AIAS' Annual Interactive Achievement Awards (τώρα γνωστά ως D.I.C.E. Awards), το παιχνίδι τιμήθηκε ως το "Παιχνίδι Ρόλων/Παιχνίδι Μαζικών Πολλαπλών Παικτών της Χρονιάς" για το 2009, ενώ έλαβε και υποψηφιότητα για το βραβείο "Παιχνίδι της Χρονιάς" του 2009.[93] Στα Spike Video Game Awards του 2009, το Dragon Age: Origins κέρδισε τα βραβεία Καλύτερου Παιχνιδιού ΗΥ και Καλύτερου RPG. Επίσης, επιλέχθηκε ως Παιχνίδι της Χρονιάς ΗΥ, Καλύτερο RPG του Xbox 360 της Χρονιάς,[94] Καλύτερη Ιστορία της Χρονιάς[95] και Καλύτερο Παιχνίδι Ρόλων ΗΥ της Χρονιάς από το IGN.[96] Το παιχνίδι έλαβε επίσης το βραβείο Καλύτερου Παιχνιδιού ΗΥ του 2009 από το Giant Bomb και τα βραβεία Παιχνίδι της Χρονιάς 2009[97] και RPG της Χρονιάς από το U.S. PC Gamer.[98] Το 2010, το παιχνίδι συμπεριλήφθηκε ως ένας από τους τίτλους στο βιβλίο "1001 Βιντεοπαιχνίδια Που Πρέπει Να Παίξεις Προτού Πεθάνεις".[99]

Κληρονομιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

H ομάδα δεν περίμενε ότι το παιχνίδι θα γίνει επιτυχία και δεν είχε ποτέ προγραμματίσει για συνέχειες.[100] Παρ' όλα αυτά, το Origins δημιούργησε ένα franchise που περιλαμβάνει βιντεοπαιχνίδια, κόμικς και μυθιστορήματα. Η συνέχεια του παιχνιδιού, Dragon Age II, που παρουσιάζει έναν νέο πρωταγωνιστή και διαδραματίζεται στην πόλη Kirkwall, κυκλοφόρησε το 2011.[101] Οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν τα αποθηκευμένα δεδομένα από το Origins στo σίκουελ. Οι αποφάσεις που έκανε ο παίκτης κατά τη διάρκεια του Origins μπορεί να επηρεάσουν την πλοκή του Dragon Age II.[102] Το τρίτο μέρος της σειράς, Dragon Age: Inquisition, κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2014.[103] Οι αποφάσεις που ελήφθησαν στο Origins αναφέρονται επίσης στο Inquisition. Οι παίκτες μπορούν να επαναλάβουν τα σημεία πλοκής από το Origins επιλέγοντας τις επιλογές τους στη λειτουργία Ταπισερί (Tapestry) της διαδικτυακής εφαρμογής Dragon Age Keep.[104]

Σύμφωνα με τον Richard Cobbett του Eurogamer, το Origins έθεσε το σημείο κατά το οποίο τα δυτικά RPG μπήκαν επιτέλους στο προσκήνιο. Δήλωσε ότι η επιτυχία του Origins απέδειξε ότι "ένα σκληροπυρηνικό, παλιομοδίτικο παιχνίδι μπορούσε ακόμα να βρει ένα αφοσιωμένο κοινό", και ότι "καθόρισε μια νέα βάση για το είδος με παρόμοιο τρόπο όπως το αρχικό Baldur's Gate το 1998".[105]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Top 98 greatest video games ever made | Page 10». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2021. 
  2. ↑ «The 500 best games of all time: 500-401». Polygon. 27 Νοεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Haynes, Jeff (3 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  4. ↑ Crecente, Brian (12 Σεπτεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins Preview: Violence, Lust and Betrayal». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Sterling, Jim (4 Σεπτεμβρίου 2015). «Preview: Dragon Age: Origins». Destructoid. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «BioWare Reveals Six Dragon Age Origin Stories». IGN. 12 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  7. ↑ Welsh, Oli (23 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins review». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 VanOrd, Kevin (3 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age Origins review». GameSpot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  9. ↑ Porter, Will (6 Απριλίου 2007). «Will Porter chases the dragon. Gets a bit tired. Writes about it for a little while...». Computer and Video Games. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2007. 
  10. ↑ Breckon, Nick (1 Απριλίου 2009). «Dragon Age Origins Preview: Unicorn Dreams». Shacknews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  11. ↑ Cowan, Danny (4 Νοεμβρίου 2009). «Critical Reception: EA/BioWare's Dragon Age: Origins». Gamasutra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  12. ↑ Yin-Poole, Wesley (22 Σεπτεμβρίου 2015). «Dragon Age: Inquisition's secret base camp replacement will make you "freak out"». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  13. ↑ Ocampo, Jason (16 Αυγούστου 2009). «Dragon Age: Origins Human Noble Hands-On». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Goldman, Tom. «Dragon Age Origins: PC Hands-On Impression». RPGamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  15. ↑ Taylor, Rob (28 Αυγούστου 2009). «Dragon Age: Origins – hands-on». GamesRadar. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  16. ↑ Lopez, Miguel (9 Φεβρουαρίου 2009). «Consequence in Dragon Age: Origins». GameSpy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  17. ↑ Simmions, Alex (9 Ιουλίου 2009). «Dragon Age Origins: Cause and Effect». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  18. ↑ «Dragon Age: Origins Updated Q&A - The Characters of Dragon Age». GameSpot. 18 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  19. ↑ Goldman, Tom. «Dragon Age: Origins: GamesCom Demo Impression». RPGamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  20. ↑ Yin-Poole, Wesley (10 Σεπτεμβρίου 2009). «Mammoth interview with BioWare's Ray Muzyka!». VideoGamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  21. ↑ Newman, Joe (6 Ιανουαρίου 2010). «Dragon Age: Origins - romance and recruitment guide». GamesRadar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  22. ↑ Nicholson, Brad (3 Ιουνίου 2009). «E3 09: There are dragons and sex in Dragon Age: Origins». Destructoid. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Fahs, Travis (21 Ιανουαρίου 2010). «IGN Presents The History of BioWare». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  24. ↑ «Overview: Dragon Age: Origins». Polygon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  25. ↑ Blevins, Tal (12 Μαΐου 2004). «E3 2004: Dragon Age». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  26. ↑ Blevins, Tal (12 Μαΐου 2004). «E3 2004: Dragon Age». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  27. ↑ Purchese, Robert (10 Σεπτεμβρίου 2008). «Dragon Age named, trailer dated». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  28. ↑ Purchese, Robert (5 Σεπτεμβρίου 2008). «Dragon Age franchise has "console future"». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Farand, Eric. «Interview with Mike Laidlaw, lead designer for Dragon Age: Origins». RPGFan. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  30. ↑ 30,0 30,1 Webster, Andrew (19 Αυγούστου 2008). «Dragon Age: Origins flying onto consoles». Ars Technica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  31. ↑ 31,0 31,1 Totilo, Stephen (8 Απριλίου 2008). «BioWare Tells Us 'Dragon Age' Stuff -- Explains Lack Of Voice, Presence of Origins, Hints At Dragons And Console Versions». MTV Multiplayer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  32. ↑ Blevins, Tal (12 Μαΐου 2004). «E3 2004: Dragon Age». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  33. ↑ Bankhurst, Adam (23 Αυγούστου 2021). «Dragon Age: Origins Developer Shares Their Biggest 'What-If" Moments From Its Development». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2021. 
  34. ↑ Farokhmanesh, Megan (22 Ιανουαρίου 2021). «Dragon Age 2 artists were 'disappointed' by visuals, Inquisition to use Frostbite engine». Polygon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2021. 
  35. ↑ Purchese, Robert (20 Αυγούστου 2008). «Dragon Age: Origins: Page 2». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  36. ↑ Purchese, Robert (30 Ιουνίου 2015). «The first draft of Dragon Age: Origins didn't even have Grey Wardens». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 Reiner, Andrew (February 25, 2010). «What You Didn't Know About Dragon Age: Origins». Game Informer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-26. https://web.archive.org/web/20171026025837/http://www.gameinformer.com/b/news/archive/2010/02/25/news-tidbits-dragon-age-origins.aspx. Ανακτήθηκε στις September 26, 2015. 
  38. ↑ Borkowski, Andy (26 Ιουνίου 2015). «History of Dragon Age with Bioware Lead Writer David Gaider- Dragon Age: Origins "You Won't BELIEVE What We Cut!"». 102.1 The Edge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  39. ↑ Wallace, Kimberly (August 12, 2013). «Dragon Age: Inquisition's Morrigan – Past and Present». Game Informer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-07-30. https://web.archive.org/web/20170730072555/http://www.gameinformer.com/b/features/archive/2013/08/12/dragon-age-inquisition-s-morrigan-past-and-present.aspx. Ανακτήθηκε στις September 26, 2015. 
  40. ↑ LeBlanc, Lesley (17 Αυγούστου 2021). «Dragon Age Owes Its Title (And Its Dragons) To a Random Name Generator». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2021. 
  41. ↑ Blevins, Tal (12 Μαΐου 2004). «E3 2004: Dragon Age». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  42. ↑ Takahashi, Dean (7 Απριλίου 2009). «BioWare's founders envision Dragon Age: Origins as dark heroic fantasy universe». VentureBeat. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  43. ↑ Glasser, AJ (27 Μαρτίου 2015). «BioWare Tackles Elf Racism In Dragon Age: Origins». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  44. ↑ Page, Dan (10 Μαΐου 2009). «Dragon Age: Origins lead designer interview». Prima Games. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  45. ↑ Yin-Poole, Wesley (10 Σεπτεμβρίου 2009). «Muzyka: Dragon Age and ME 2 will make gamers cry». VideoGamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  46. ↑ Yin-Poole, Wesley (10 Ιουλίου 2009). «Dragon Age: Origins Preview». VideoGamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  47. ↑ Tito, Greg (17 Νοεμβρίου 2015). «Lack Of Nudity in Dragon Age Was Designer's Call». The Escapist. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  48. ↑ Remo, Chris. «An Age To Come: Ray Muzyka On BioWare's Dragon Age». Gamasutra. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  49. ↑ 49,0 49,1 Totilo, Stephen (27 Οκτωβρίου 2009). «BioWare Reveals Dragon Age's "Massively Single-Player" Details». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  50. ↑ «Sound Byte Interview: Dragon Age II Composer Inon Zur (PC, PS3, Xbox 360)». YouTube. GameSpot. 8 Μαρτίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  51. ↑ «BioWare's Dragon Age: Origins Soundtrack Composed by Award-Winning Inon Zur». IGN. 24 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2009. 
  52. ↑ «BioWare's Dragon Age: Origins Original Orchestral Soundtrack Composed by Award-Winning Inon Zur». Electronic Arts. Σεπτεμβρίου 24, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Μαρτίου 2, 2012. Ανακτήθηκε στις Μαρτίου 14, 2010. CS1 maint: BOT: original-url status unknown (link)
  53. ↑ «2009 Winners». Hollywood Music in Media Award. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2009. 
  54. ↑ «2009 Winners». Hollywood Music in Media Award. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2009. 
  55. ↑ Carolipio, Reggie (2009). «BioWare's Dragon Age: Origins To Feature the Voices of Tim Curry and Kate Mulgrew». Post E3 2009 Dragon Age: Origins. Worthplaying.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2016. 
  56. ↑ Nelson, Randy (2 Μαρτίου 2009). «Dragon Age: Origins voice-over cast 144-strong». Joystiq. Engadget. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  57. ↑ Nunneley, Stephany (27 Αυγούστου 2009). «Dragon Age: Origins cast announced, has Captain Janeway and Tim Curry». VG247. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  58. ↑ Goldstein, Hilary (16 Οκτωβρίου 2008). «Dragon Age To Consoles». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  59. ↑ Purchese, Robert (5 Αυγούστου 2008). «Dragon Age franchise has "console future"». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  60. ↑ Totilo, Stephen (15 Οκτωβρίου 2009). «Only PC Dragon Age Has Baldur's Gate Camera». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  61. ↑ «Edge of Reality prepping Xbox 360, PS3 Sims». GameSpot. 6 Αυγούστου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  62. ↑ McEloy, Justin (2 Μαρτίου 2009). «Dragon Age: Origins delayed to second half of 2009». Polygon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  63. ↑ Reilly, Jim (16 Αυγούστου 2009). «BioWare Explain Dragon Age Slight Delay». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  64. ↑ Garratt, Patrick (23 Οκτωβρίου 2009). «PS3 Dragon Age no longer delayed [Update]». VG247. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  65. ↑ Barber, Taylor (14 Δεκεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins Coming to Mac». GameSpy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  66. ↑ Sinclair, Brendan (13 Οκτωβρίου 2009). «Dragon Age character creator now live». GameSpot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  67. ↑ Welsh, Oli (9 Νοεμβρίου 2009). «Tool set released for Dragon Age». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  68. ↑ Cullen, Johnny (26 Οκτωβρίου 2009). «EA announces Dragon Age: Warden's Quest competition». VG247. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  69. ↑ Good, Owen (21 Σεπτεμβρίου 2009). «Hungary Prevails in Dragon Age 24-Hour Contest». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  70. ↑ «Dragon Age: Origins level only on PC Gamer DVD». GamesRadar. 27 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  71. ↑ Reilly, Luke (12 Αυγούστου 2009). «Dragon Age: Origins Collector's Edition Revealed». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  72. ↑ O'Connor, Alice (5 Ιανουαρίου 2010). «Dragon Age: Origins Expansion Pack 'Awakening' Announced, 'Return to Ostagar' DLC Delayed». Shacknews. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2020. 
  73. ↑ Fahey, Mike (30 Σεπτεμβρίου 2010). «Dragon Age DLC Gets All Wrapped Up In The Ultimate Edition». Kotaku. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  74. ↑ Hillier, Brenna (9 Μαρτίου 2011). «Darkspore pre-order bonuses include Dragon Age: Origins». VG247. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  75. ↑ Rougeau, Michael (22 Ιουνίου 2012). «EA Appears to be Giving Away Free Origin Games». Complex. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  76. ↑ McWhertor, Michael (8 Οκτωβρίου 2014). «EA is giving away Dragon Age: Origins for free right now». Polygon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2015. 
  77. ↑ «Dragon Age: Origins (PC)». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2009. 
  78. ↑ «Dragon Age: Origins (Xbox 360)». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2009. 
  79. ↑ «Dragon Age: Origins (PS3)». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2009. 
  80. ↑ Wilson, Jason (3 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins Review». 1UP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2022. 
  81. ↑ Juba, Joe (October 5, 2009). «Dragon Age Origins review: BioWare's Return To Classic Form Does Not Disappoint». Game Informer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-04-02. https://web.archive.org/web/20160402051651/http://www.gameinformer.com/games/dragon_age_origins/b/pc/archive/2009/10/05/review.aspx. Ανακτήθηκε στις September 27, 2015. 
  82. ↑ Tan, Nick (18 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins Review». Game Revolution. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  83. ↑ VanOrd, Kevin (3 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age Origins review». GameSpot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  84. ↑ Villoria, Gerald (3 Νοεμβρίου 2009). «The Consensus: Dragon Age: Origins Review». GameSpy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  85. ↑ «Dragon Age: Origins review». GamesRadar. 3 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  86. ↑ Haynes, Jeff (3 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins Review». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. 
  87. ↑ Yin-Poole, Wesley (3 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age Review». VideoGamer.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  88. ↑ Eric Van Allen (4 Νοεμβρίου 2019). «On Its 10th Anniversary, Dragon Age: Origins is Better Than You Remember». US Gamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2020. 
  89. ↑ John Walker (19 Δεκεμβρίου 2011). «Games of 2009: Dragon Age: Origins». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2020. 
  90. ↑ Nunneley, Stephany (19 Νοεμβρίου 2009). «Dragon Age: Origins tops Steam sales chart». VG247. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  91. ↑ Kohler, Chris (September 12, 2010). «November NPD: Modern Warfare Shifts 6 Million Copies». Wired.co.uk. https://www.wired.com/2009/12/november-2009-npd/. Ανακτήθηκε στις September 27, 2015. 
  92. ↑ Reilly, Jim (8 Φεβρουαρίου 2010). «Left 4 Dead 2, Dragon Age Sales Hit 3 Million Each». IGN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  93. ↑ «AIAS Annual Awards». Academy of Interactive Arts & Sciences. Φεβρουαρίου 18, 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις Ιουλίου 13, 2010. Ανακτήθηκε στις Ιουνίου 8, 2010. Role-Playing/Massively Multiplayer Game of the Year CS1 maint: BOT: original-url status unknown (link)
  94. ↑ «Xbox 360 Best Role-Playing Game 2009 - Dragon Age: Origins». IGN.com. 15 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2009. 
  95. ↑ «PC Best Story 2009 - Dragon Age: Origins». IGN.com. 15 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2009. 
  96. ↑ «PC Best Role-Playing Game 2009 - Dragon Age: Origins». IGN.com. 15 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2009. 
  97. ↑ «Giant Bomb's PC Game of the Year, 2009». Giant Bomb. 1 Ιανουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2010. 
  98. ↑ «Games of the Year». PC Gamer (United States: Future plc) (198): 57–59. March 2010. ISSN 1080-4471. 
  99. ↑ Mott, Tony (2010). 1001 Video Games You Must Play Before You Die. London: Quintessence Editions Ltd. σελ. 864. ISBN 978-1-74173-076-0. 
  100. ↑ Hillier, Brenna (30 Ιουνίου 2015). «Dragon Age: Origins team did not expect to make a sequel». VG247. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  101. ↑ «Game Informer Presents Dragon Age II». Game Informer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-09-01. https://web.archive.org/web/20170901205249/http://www.gameinformer.com/p/dragonage2.aspx. Ανακτήθηκε στις September 27, 2015. 
  102. ↑ «Dragon Age 2 to import savegames». 19 Αυγούστου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2018. 
  103. ↑ «Dragon Age: Inquisition delayed until November». PC Gamer. 22 Ιουλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. 
  104. ↑ Lorenzo Veloria (14 Νοεμβρίου 2014). «6 vital Dragon Age choices to revisit in your Keep tapestry». Gamesradar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2020. 
  105. ↑ Richard Cobbett (31 Ιανουαρίου 2016). «Remembering Dragon Age: Origins». Eurogamer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2020. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]