Το Homo rhodesiensis είναι το όνομα είδους που προτάθηκε από τον Άρθουρ Σμιθ Γούντγοουρντ (1921) για να ταξινομοποιήσει το Κάμπουε 1 (το "κρανίο του Κάμπουε" ή "κρανίο του Μπρόκεν Χιλλ", επίσης γνωστός ως "Ροδεσιανός Άνδρας"), ένα απολίθωμα που ανακτήθηκε από σπήλαιο του Μπρόκεν Χιλλ (ή Κάμπουε) στην Βόρεια Ροδεσία (γνωστή σήμερα ως Ζάμπια).[1]
Σήμερα ο H. rhodesiensis θεωρείται στις περισσότερες φορές ως συνώνυμο του Homo heidelbergensis, ή πιθανώς ως αφρικανική μορφή του Homo heidelbergensis sensu lato, το οποίο κατανοείται ως είδος που ζούσε στην Αφρική και την Ευρασία στην εποχή του Μέσου Πλειστόκαινου.[2] Επίσης έχουν προταθεί οι ονομασίες Homo sapiens arcaicus[3] και Homo sapiens rhodesiensis[4]. Ο Γουάιτ (2003) πρότεινε τον ροδεσιανό άνδρα ως πρόγονο του Homo sapiens idaltu.[5]
Η καταγωγή του Homo sapiens από τον Homo rhodesiensis έχει προταθεί αρκετές φορές.[6]
↑Mounier, Aurélien; Condemi, Silvana; Manzi, Giorgio (April 20, 2011). «The Stem Species of Our Species: A Place for the Archaic Human Cranium from Ceprano, Italy». PLoS ONE (PLOS ONE) 6 (4): e18821. doi:10.1371/journal.pone.0018821. PMID21533096. PMC3080388. http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0018821. Ανακτήθηκε στις December 10, 2015. "Ceprano clusters in our analysis with other European, African and Asian Mid-Pleistocene specimens – such as Petralona, Dali, Kabwe, Jinniu Shan, Steinheim, and SH5 – furnishing a rather plesiomorphic phenetic link among them. On the basis of this morphological affinity, it seems appropriate to group Ceprano with these fossils, and consider them as a single taxon. The available nomen for this putative species is H. heidelbergensis, whose distinctiveness stands on the retention of a number of archaic traits combined with features that are more derived and independent from any Neandertal ancestry. [...] This result would suggest that H. ergaster survived as a distinct species until 1 Ma, and would discard the validity of the species H. cepranensis [...] Thus we can include the so-called “Ante-Neandertals” from Europe in the same taxonomical unit with other Mid-Pleistocene samples from Africa and continental Asia. Combining the results of the two approaches of our phenetic analysis, Ceprano should be reasonably accommodated as part of a Mid-Pleistocene human taxon H. heidelbergensis, which would include European, African, and Asian specimens. Moreover, the combination of archaic and derived features exhibited by the Italian specimen represents a “node” connecting the different poles of such a polymorphic humanity."
↑White, Tim D.; Asfaw, B.; DeGusta, D.; Gilbert, H.; Richards, G. D.; Suwa, G.; Howell, F. C. (2003). «Pleistocene Homo sapiens from Middle Awash, Ethiopia». Nature423 (6491): 742–747. doi:10.1038/nature01669. PMID12802332.
↑Hublin, J.-J. (2013), "The Middle Pleistocene Record. On the Origin of Neandertals, Modern Humans and Others" in: R. David Begun (ed.), A Companion to Paleoanthropology, John Wiley, pp. 517-537 (summary 529–531). "Most, if not all, of the African specimens assigned to H. rhodesiensis (cf heidelbergensis) seem to predate the divergence between H. neanderthalensis and H. sapiens [viz., assumed at 0.5 Mya prior to the revision by Meyer et al. 2016]. However, a gap in the fossil record, possibly between 400 and 260 ka, blurs the transition or punctuation event that separated H. rhodesiensis and H. sapiens." (p. 532).