NGC 1084

Συντεταγμένες: Sky map 2h 45m 59.8s, −7° 34′ 40″

NGC 1084
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΗριδανός
Ορθή Αναφορά02h 46m 00s[1]
Απόκλιση-07° 34′ 42″[1]
Απόσταση67 εκατομμύρια έ.φ.
Φαινόμενο μέγεθος (V)10,7
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSA(s)c [1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)3,2′ × 1,8′
Άλλες ονομασίες
PGC 10464[1], MCG 11-15-26
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 1084 είναι σπειροειδής γαλαξίας που βρίσκεται στον αστερισμό Ηριδανό, σε απόσταση που εκτιμάται από 55 μέχρι 79 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και το Ηλιακό Σύστημα. Ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ στις 10 Ιανουαρίου 1785. Ο γαλαξίας αυτός έχει πολλαπλούς σπειροειδείς βραχίονες, που όμως δεν είναι καλώς ξεχωρισμένοι[2]. Ανήκει στην ίδια ομάδα με τους NGC 988, NGC 991, NGC 1022, NGC 1035, NGC 1042, NGC 1047, NGC 1052 και NGC 1110. Η ομάδα αυτή συνδέεται με την ομάδα γαλαξιών του Μεσιέ 77[3].

Στον NGC 1084 έχουν παρατηρηθεί 5 Υπερκαινοφανείς αστέρες μέσα στα τελευταία 50 χρόνια: οι 1963P (φαινόμενο μέγεθος m = 14), 1996an (τύπου II, m = 14), 1998dl (τύπου II, m = 16), 2009H (τύπου, m = 17), και 2012ec (τύπου IIP, m = 14,5)[4][5]. Η δημιουργία νέων αστέρων στον γαλαξία αυτόν είναι χαοτική και δεν περιορίζεται στους σπειροειδείς βραχίονες, ωστόσο δεν εμφανίζει τόσο υψηλούς ρυθμούς ώστε να κατατάσσει τον γαλαξία στους αστρογόνους (starburst galaxies). Κατά τα τελευταία 40 περίπου εκατομμύρια έτη (όπως παρατηρείται, δηλαδή πριν από 110 ως 70 εκατομμύρια χρόνια στην πραγματικότητα), η δημιουργία νέων αστέρων συνέβαινε σε μικρές εξάρσεις. Ο λόγος αυτής της δραστηριότητας έχει προταθεί ότι ήταν μία συγχώνευση με κάποιον πλούσιο σε διάχυτο αέριο νάνο γαλαξία.

Μία ραδιοπηγή έχει ανιχνευθεί 3,5 λεπτά της μοίρας νοτιοδυτικά του γαλαξία και συνδέεται με αυτόν με μία «γέφυρα» υλικού[6]. Ο NGC 1084 απομακρύνεται από τη Γη με ταχύτητα 1407 ± 4 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 1084. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2016. 
  2. «Near-Infrared and Optical Morphology of Spiral Galaxies». The Astrophysical Journal Supplement Series 143 (1): 73–111. Νοέμβριος 2002. doi:10.1086/342340. 
  3. Dmitry Makarov and Igor Karachentsev (2011). «Galaxy groups and clouds in the local (z∼ 0.01) Universe». MNRAS 412 (4): 2498–2520. doi:10.1111/j.1365-2966.2010.18071.x. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-01-31. https://web.archive.org/web/20160131020344/http://www.sao.ru/hq/dim/groups/galaxies.dat. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2016. 
  4. List of Supernovae IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2015.
  5. A spiral home to exploding stars Αρχειοθετήθηκε 2017-10-25 στο Wayback Machine. (31 Μαρτίου 2014), Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ
  6. S. Ramya, D.K. Sahu, T.P. Prabhu (Οκτώβριος 2007). «Study of star formation in NGC 1084». MNRAS 381 (2): 511–524. doi:10.1111/j.1365-2966.2007.12232.x. http://mnras.oxfordjournals.org/content/381/2/511.full. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1084 στο Wikimedia Commons