NGC 2035

NGC 2035
Νεφέλωμα εκπομπής
Εικόνα του ESO όπου λίγο δεξιότερα από το κέντρο διακρίνεται το NGC 2035. Διακρίνεται επίσης το νεφέλωμα NGC 2032 στα δεξιά και το αστρικό σμήνος NGC 2040 στα αριστερά.
Δεδομένα παρατήρησης: εποχή
Ορθή αναφορά05h 35m 30.0s[1]
Απόκλιση-67° 35′ 00″[1]
Φαινόμενες διαστάσεις (V)3.0
ΑστερισμόςΔοράς
ΠροσδιορισμοίESO 56-EN161, Κεφαλή του Δράκου

Το NGC 2035 (γνωστό και ως «Κεφαλή του Δράκου» ) είναι νεφέλωμα εκπομπής καθώς και περιοχή H II στον αστερισμό Δοράδα.[2] Ανήκει επίσης στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου[2] και το ανακάλυψε ο αστρονόμος Τζέιμς Ντάνλοπ (James Dunlop) στις 3 Αυγούστου 1826.[3] Έχει φαινόμενο μέγεθος 3.0.[3]

Το NGC 2035 αποτελεί τμήμα ενός σύνθετου σχηματισμού αποτελούμενου από νεφελώματα και αστέρες, στον οποίο περιλαμβάνονται επίσης τα νεφελώματα NGC 2029 και NGC 2032 καθώς και το ανοικτό αστρικό σμήνος NGC 2040. Τα NGC 2029, NGC 2032 και NGC 2035 είναι επίσης περιοχές γεννέσεως νέων αστέρων, ενώ το NGC 2040 είναι υπόλειμμα υπερκαινοφανούς που περιέχει ένα αστρικό σμήνος.[2][4]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Bright Nebula NGC 2035». dso-browser. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Forging Stars – Peering Into Starbirth and Death». Universetoday. 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «NGC 2035 (= EN in LMC)». cseligman. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. 
  4. ↑ «VLT Sees Dragon's Head Nebula in Large Magellanic Cloud». sci-news. 27 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. 

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 2035 στο Wikimedia Commons