NGC 4845 | |
---|---|
Στο ιδιαίτερα λαμπερό κέντρο του NGC 4845 υπάρχει υπερμαζική μελανή οπή.[1] Φωτογραφία από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ. | |
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
Αστερισμός | Παρθένος |
Ορθή Αναφορά | 12h 58m 01.2s[2] |
Απόκλιση | 1° 34′ 33″ |
Μετατόπιση προς το ερυθρό | z=0.004110 (1232 km/s)[2] |
Απόσταση | 65 Mly |
Φαινόμενο μέγεθος (V) | 11.2[3] |
Χαρακτηριστικά | |
Τύπος Γαλαξία | Sab[3] |
Φαινόμενη διάμετρος (V) | 4′.9 × 1′.3[3] |
Άλλες ονομασίες | |
UGC 08087, 2MASX J12580124+0134320, NGC 4910, PGC 44392[4] | |
Ο NGC 4845 (επίσης γνωστός και ως NGC 4910) είναι σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο ο οποίος απέχει 65 εκατομμύρια έτη φωτός.[5] Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) το 1786[6] και ανήκει στην Ομάδα γαλαξιών NGC 4753 που με τη σειρά της ανήκει στις ομάδες γαλαξιών Παρθένος ΙΙ, μιας σειράς γαλαξιών και γαλαξιακών σμηνών που εκτείνεται πέρα από το νότιο όριο του Υπερσμήνους της Παρθένου.[7]
Στο κέντρο του γαλαξία υπάρχει υπερμαζική μελανή οπή μάζας 300 χιλιάδων ηλιακών μαζών. Το 2013 η ESA εντόπισε μελανή οπή που απορροφούσε την ύλη παραπλήσιου ουράνιου αντικειμένου, πιθανότατα ενός φαιού νάνου.[8] Τις εκπεμπόμενες ακτίνες Χ ανίχνευσε το τηλεσκόπιο INTEGRAL.[9]