NGC 4861

Συντεταγμένες: Sky map 12h 59m 02.340s, +34° 51′ 33.98″

NGC 4861
Εικόνα του NGC 4861 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΚόμη Βερενίκης
Ορθή Αναφορά12h 59m 02.340s[1]
Απόκλιση+34° 51′ 33.98″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.002785[2]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα835[2]
Απόσταση34,77 ± 15,99 Mly (10,662 ± 4,903 Mpc)[2]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΣμήνος της Παρθένου
Φαινόμενο μέγεθος (V)12.32
Φαινόμενο μέγεθος (B)12.90
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSB(s)m[2]
Κυανός πυκνός νάνος γαλαξίας
Φαινόμενη διάμετρος (V)0.797′ × 0.692′[1]
Άλλες ονομασίες
Arp 266, UGC 8098, MCG+06-29-003, PGC 44536[3]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο γαλαξίας NGC 4861 (στον Άτλαντα των ιδιόμορφων γαλαξιών καταγράφεται ως Arp 266) βρίσκεται στον αστερισμό Κύνες Θηρευτικοί και τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) την 1η Μαΐου 1785.[4]

Η μορφολογική του ταξινόμηση αποδείχθηκε δύσκολη. Η μάζα, το μέγεθος και η ταχύτητα περιστροφής του δείχνουν έναν σπειροειδή γαλαξία. Από την άλλη λόγω του σχήματός του, που είναι ιδιαιτέρως ακανόνιστο, θα μπορούσε να ταξινομηθεί και ως νάνος ακανόνιστος γαλαξίας.[5] Η ολική μάζα και κατά συνέπεια το βαρυτικό δυναμικό των νάνων γαλαξιών είναι μικρότερο, γεγονός που επιτρέπει την ταχύτερη μετακίνηση αερίων και άλλων υλικών, κάνοντας τους αστρογόνους γαλαξίες.[5][3] Μάλιστα οι νάνοι γαλαξίες αυτού του είδους αποκαλούνται Κυανούς πυκνούς νάνους γαλαξίες.[5][3]

Στον NGC 4861 έχουν ανακαλυφθεί επίσης δύο υπερφωτεινές πηγές ακτίνων Χ. Η πρώτη σχετίζεται με μία πυκνή περιοχή H II και δεύτερη η εντός αστρικού σμήνους.[6]

  1. 1,0 1,1 1,2 Skrutskie, Michael F.; Cutri, Roc M.; Stiening, Rae; Weinberg, Martin D.; Schneider, Stephen E.; Carpenter, John M.; Beichman, Charles A.; Capps, Richard W. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. Bibcode2006AJ....131.1163S. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «NED results for object NGC 4861». National Aeronautics and Space Administration / Infrared Processing and Analysis Center. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2017. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «NGC 4861». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2017. 
  4. Courtney Seligman. «New General Catalog Objects: NGC 4500 - 4599». Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2017. 
  5. 5,0 5,1 5,2 «Starbirth with a chance of winds?». www.spacetelescope.org. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2017. 
  6. Ela, M Ozdogan; Akyuz, A.; Aksaker, N.; Avdan, S.; Oralhan, I Akkaya; Vinokurov, A.; Allak, S.; Solovyeva, Y. και άλλοι. (2021). «Optical counterparts of ULXs in two dwarf galaxies: NGC 4861 and NGC 4449». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 505: 771–782. doi:10.1093/mnras/stab1321. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4861 στο Wikimedia Commons