Opel GT

Opel GT
Opel GT 1900, μοντέλο του 1969
Σύνοψη
Κατασκευαστής Opel
Μητρική εταιρεία General Motors (έως το 2017)
ΠαραγωγήΑύγουστος 1968 — Ιούλιος 1973
Σεζόν1969 — 1973
ΣυναρμολόγησηΜπόχουμ, Γερμανία (έως το 1990 Δυτική Γερμανία)
ΣχεδιαστήςErhard Schnell
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ αυτοκίνητο
Αμάξωμα2-πορτο 2-θέσιο coupé
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1.078 cm³ και 1.897 cm³
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) βενζίνης
Μετάδοση4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου55 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.415 χιλιοστά
Μήκος4.113 χιλιοστά
Πλάτος1.580 χιλιοστά
Ύψος1.225 χιλιοστά
Κενό Βάρος845 - 940 κιλά (αυτόματο: 960 κιλά)
Χρονολόγιο
Επόμενο μοντέλοOpel Manta (έμμεσα)

Το αρχικό Opel GT ήταν ένα διθέσιο σπορ κουπέ αυτοκίνητο της Opel, που παρήχθη από τον Αύγουστο του 1968 έως τον Ιούλιο του 1973, ενώ από τον Οκτώβριο του 2006 έως τον Ιούλιο του 2009 το μοντέλο αναβίωσε, ως ένα διθέσιο σπορ κάμπριο.

Η εξέλιξη του αρχικού Opel GT ξεκίνησε το 1963 και η αισθητική του διαμορφώθηκε από τον Erhard Schnell του σχεδιαστικού τμήματος της Opel, η οποία ήταν έως τον Μάρτιο του 2017 θυγατρική του αμερικανικού ομίλου της General Motors. Το μοντέλο αρχικά παρουσιάστηκε ως σχεδιαστική μελέτη στα Σαλόνια Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και του Παρισιού το 1965, και λόγω της θετικής αντίδρασης και υποδοχής του κοινού έλαβε το πράσινο φως και μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Αύγουστο του 1968.[1] Είχε μερικά κοινά ανταλλακτικά με το σύγχρονό του Opel Kadett. Στιλιστικά έμοιαζε με τη τρίτη γενιά της Chevrolet Corvette, που είναι γνωστή ως Chevrolet Corvette C3 και είχε κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 1967 (για την ιστορία, η Corvette C3 παρήχθη έως το 1982, με αρκετές αισθητικές ανανεώσεις έως τότε).[2]

Το πίσω μέρος ενός Opel GT 1900 του 1973 στις Ηνωμένες Πολιτείες, αμερικανικών προδιαγραφών.

Μηχανικό υπόβαθρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Opel GT ήταν διαθέσιμο με 4-κύλινδρους στη σειρά (I4) κινητήρες βενζίνης 1.1 και 1.9 λίτρων, που απέδιδαν 67 και 102 ίππους αντίστοιχα, ενώ έφεραν στάνταρ 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, ενώ ειδικά η έκδοση 1.9 λίτρων προσέφερε και έξτρα 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο. Οι δύο εκδόσεις κυκλοφόρησαν επίσημα ως Opel GT 1100 και Opel GT 1900. Την μεγαλύτερη απήχηση πάντως, τη γνώρισε με τον κινητήρα 1.9 λίτρων, καθώς ο 1.1 λίτρων ήταν εμφανώς ανεπαρκής για το βάρος του αυτοκινήτου. Ειδικότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες διατέθηκε αποκλειστικά με τον κινητήρα 1.9 λίτρων και ήταν ένα από τα λίγα στην ιστορία μοντέλα της Opel που διατέθηκαν στην αγορά των ΗΠΑ, που όλα μάλιστα εισήχθησαν από την General Motors και πωλήθηκαν από τις αντιπροσωπείες της Buick και όχι από την ίδια την Opel. Αντίθετα με τα κράτη της Ευρώπης, τα περισσότερα Opel GT που κυκλοφόρησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες παραγγέλθηκαν με το 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, παρά με το 4-τάχυτο χειροκίνητο. Εξαιρετικά ασυνήθιστο ήταν και το γεγονός ότι δεν υπήρξε ποτέ παράλληλη έκδοση του αρχικού Opel GT από την Vauxhall (καθώς στο Ηνωμένο Βασίλειο, διαχρονικά, τα μοντέλα της Opel πωλούνται με το εμπορικό σήμα της δεξιοτίμονης δίδυμης εταιρείας Vauxhall).

Ο πίνακας οργάνων του κλασικού Opel GT.

Το εσωτερικό του GT είχε bucket καθίσματα, τιμόνι τριών ακτίνων με σχεδόν αγωνιστική εμφάνιση και, επίσης, βαθουλωτά στρογγυλά όργανα, με τη γενικότερη αισθητική στα τυπικά πρότυπα των σπορ αυτοκινήτων της τότε εποχής. Επίσης, είχε δοθεί και έμφαση στον τομέα της παθητικής ασφάλειας, καθώς το GT έφερε ζώνες ασφαλείας τριών σημείων, κολώνα τιμονιού που καταρρέει σε μετωπική πρόσκρουση και σημαντικές ενισχύσεις στο αμάξωμα για προστασία και σε τυχόν ανατροπή και σε πλευρική πρόσκρουση.

Διαχρονική απήχηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραγωγή του κλασικού Opel GT σταμάτησε τον Ιούλιο του 1973, με τις συνολικές πωλήσεις σε 5 χρόνια να φτάνουν τα 103.463 αντίτυπα. Σήμερα το αρχικό Opel GT έχει γίνει ένα άκρως συλλεκτικό μοντέλο, με ιδιαίτερα υψηλές τιμές πώλησης. Τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και στην Ευρώπη, υπάρχουν σύλλογοι οπαδών του, καθώς και εταιρείες με ειδίκευση στα ανταλλακτικά και στο σέρβις του κλασικού Opel GT. Επίσης, σημαντικό είναι και το γεγονός ότι το αρχικό GT μοιραζόταν αρκετά εξαρτήματα με κάποια ακόμα μοντέλα της Opel και ιδίως με το τότε Opel Kadett, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετά κοινά ανταλλάξιμα μηχανικά μέρη μεταξύ αυτών των μοντέλων.

Opel GT

Opel GT roadster του 2007 - 2008
Σύνοψη
Κατασκευαστής Opel
Μητρική εταιρεία General Motors (έως το 2017)
Εναλλακτική ονομασίαPontiac Solstice (ΗΠΑ και Καναδάς)
Saturn Sky (ΗΠΑ και Καναδάς)
Daewoo G2X (Νότια Κορέα)
ΠαραγωγήΟκτώβριος 2006 — Ιούλιος 2009
Σεζόν2007 — 2009
ΣυναρμολόγησηΓουίλμινγκτον, Ντέλαγουερ, ΗΠΑ
ΣχεδιαστήςFranz von Holzhausen (2001)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ αυτοκίνητο
Αμάξωμα2-πορτο 2-θέσιο roadster κάμπριο
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
ΠλατφόρμαKappa platform
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας1.998 cm³ I4 (4-κύλινδρος σε σειρά) βενζίνης
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου52 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.415 χιλιοστά
Μήκος4.091 χιλιοστά
Πλάτος1.813 χιλιοστά
Ύψος1.276 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.325 - 1.406 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοOpel Speedster (Ευρώπη)

Τον Οκτώβριο του 2006, για τη σεζόν (model year) του 2007, η ονομασία Opel GT αναβίωσε σε νέο μοντέλο, αν και για πρώτη φορά είχε παρουσιαστεί επίσημα ήδη από τον Μάρτιο του 2006 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης. Αντίθετα με το αρχικό κουπέ, το νεότερο μοντέλο ήταν ένα καμπριολέ roadster, ως μια παράλληλη έκδοση των αμερικανικών Pontiac Solstice και Saturn Sky, καθώς και του νοτιοκορεατικού GM Daewoo G2X. Και τα 4 αυτά μοντέλα, κατασκευάζονταν στο ίδιο εργοστάσιο του ομίλου της General Motors (καθώς η Opel ήταν έως τον Μάρτιο του 2017 θυγατρική της General Motors) στην πολιτεία Ντέλαγουερ, ΗΠΑ, ήταν αποκλειστικά διθέσια και είχαν κοινά μηχανικά μέρη και σχεδόν πανομοιότυπη αισθητική, με μοναδική εξαίρεση τον έντονο επανασχεδιασμό στο μπροστινό μέρος του Pontiac Solstice. Η αισθητική όλων αυτών των μοντέλων βασίστηκε σε ένα σχέδιο του Αμερικανού Franz von Holzhausen που διαμορφώθηκε και εγκρίθηκε από τον όμιλο της General Motors το 2001,[3] αν και ειδικότερα για το Pontiac Solstice υπήρξαν και κάποιες διαφοροποιήσεις από τον Αμερικανό Wayne Cherry και την Ελληνοαμερικανίδα Vicki Vlachakis.

Ειδικότερα στην Ευρώπη, το νεότερο Opel GT αντικατέστησε το Opel Speedster, αλλά δεν παρήχθη ποτέ σε δεξιοτίμονη έκδοση, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει ποτέ στο Ηνωμένο Βασίλειο διάδοχος του Vauxhall VX220, που ήταν η παράλληλη δεξιοτίμονη εκδοχή του Speedster (καθώς στη χώρα αυτή, διαχρονικά, τα μοντέλα της Opel πωλούνται με το εμπορικό σήμα της δεξιοτίμονης δίδυμης εταιρείας Vauxhall). Μια σημαντική διαφορά από τα δύο αμερικανικά μοντέλα, ήταν ότι το Opel GT δεν προσέφερε το σύστημα τηλεματικής του ομίλου της General Motors OnStar, καθώς το σύστημα αυτό δεν είχε ακόμα εισαχθεί στην Ευρώπη. Επίσης το Opel GT της νεότερης ιστορίας δεν προσέφερε πλευρικούς αερόσακους, λόγω του ότι δεν υπήρχαν σε κανένα από τα συγγενικά του, αμερικανικής κατασκευής, μοντέλα.

Το νεότερο Opel GT διατέθηκε αποκλειστικά με έναν βενζινοκινητήρα 2.0 λίτρων turbo και ισχύος 260 ίππων στις 5.300 στροφές το λεπτό, με την επιτάχυνση 0-100 km/h να έρχεται σε μόλις 6,3 δευτερόλεπτα και την τελική ταχύτητα στα 229 km/h.

Αν και τυπικώς παρήχθη έως τις 31 Ιουλίου 2009, τελικώς κατασκευάστηκαν και 2 ακόμα αντίτυπα στις αρχές του 2010. Η συνολική παραγωγή του, έφτασε τα 7.519 αντίτυπα, έναντι 103.463 πωλήσεων της κλασικής γενιάς του.

Σεζόν Παραγωγή[4]
2007 2.365
2008 4.851
2009 301
2010 2
Σύνολο 7.519

Ειδικότερα στη Γερμανία, μεταξύ του 2006 και του 2011 πωλήθηκαν συνολικά 4.191 αντίτυπα του νεότερου Opel GT, με το μέγιστο ετήσιο νούμερο να καταγράφεται το 2008 με 1.600 ακριβώς πωλήσεις (στα τέλη του 2006 πωλήθηκαν 9 αντίτυπα και το έτος 2007 πωλήθηκαν 1.096 αντίτυπα), ενώ αντιθέτως το 2009 έπεσε στα 1.368 αντίτυπα και το 2010 έπεσε στα 111 αντίτυπα, σχεδόν όλα της σεζόν του 2009, και το 2011 ο αριθμός των πωλήσεων ήταν μόλις 7 αντίτυπα![5]

  1. «Opel GT Corvette for Europe?». Autocar 129 (3790): 55. 3 October 1968. 
  2. Opel GT Αρχειοθετήθηκε 2008-12-04 στο Wayback Machine. at Howstuffworks.com
  3. «What a Concept : Solstice gives Pontiac—and GM—a much needed shot in the arm». AutoWeek. Roger Hart. 28 Αυγούστου 2005. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2005. 
  4. «General Motors: Investors: Sales and Production Reports: Historical Production». GM. 10 Ιουλίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2009. 
  5. Πηγή: Kraftfahrt-Bundesamt (Ομοσπονδιακή Αρχή Οδικών Μεταφορών και Αυτοκινήτων της Γερμανίας).
  • Automobiltechnische Zeitschrift (ATZ) 70 (1968), Nr. 12, S. 436–437.
  • Werner Oswald: Deutsche Autos 1945–1990. Band 4. 1. Auflage. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2001. ISBN 3-613-02131-5.
  • Karl Ludvigsen & Paul Frère: Opel – Räder für die Welt. Princeton Publishing, Nassau NJ 1975/1979. ISBN 0-915038-17-X. S. 92–99.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Opel, επιβατικά αυτοκίνητα από το 1980 - σήμερα
Τύπος 1980 1990 2000 2010 2020
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0
Αυτοκίνητα πόλης Agila A Agila B Karl
Adam
Σούπερ Μίνι Corsa A Corsa B Corsa C Corsa D Corsa E Corsa F
Μικρομεσαία C Kadett D Kadett E Astra F Astra G Astra H Astra J Astra K
Ampera Ampera-e
Μεσαία Ascona B Ascona C Vectra A Vectra B Vectra C Insignia A Insignia B
Signum
Executive (Μεσαία πολυτελή) Rekord E/Commodore C Omega A Omega B
Πολυτελή Senator A/Monza Senator B
Σπορ αυτοκίνητα Tigra Tigra TwinTop
Manta B Calibra Speedster GT
Mικρά Πολυμορφικά Meriva A Meriva B
Mεσαία Πολυμορφικά Zafira A Zafira B
Zafira Tourer C Zafira Life
Mεγάλα Πολυμορφικά Sintra
Εκτός δρόμου / SUV Mokka
Crossland X
Frontera A Frontera B Antara Grandland X
Monterey
Επαγγελματικά Kadett E Combo Combo B Combo C Combo D Combo Ε
Arena Vivaro
Movano A Movano B