Peugeot 404

Peugeot 404
Peugeot 404 1.6 λίτρων injection με ηλιοροφή
Σύνοψη
Κατασκευαστής Peugeot
ΠαραγωγήΣοσό, Γαλλία: Μάιος 1960 — Μάιος 1975
El Palomar, Αργεντινή: 1962 — 1980
Λος Άντες, Χιλή
Αυστραλία[1]
Natalspruit, Τράνσβααλ, Νότια Αφρική[2]
Καντούνα, Νιγηρία
Μομπάσα, Κένυα: έως το 1989 ή το 1991
ΣχεδιαστήςΠινινφαρίνα
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan
5-πορτο station wagon
2-πορτο coupé
2-πορτο convertible
2-πορτο pick-up
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.468 cm³
1.618 cm³
Ντίζελ:
1.816 cm³
1.948 cm³
Όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4)
Μετάδοση4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο της ZF
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.650 χιλιοστά
Μήκος4.442 χιλιοστά (sedan)
4.580 χιλιοστά (station wagon)
4.492 χιλιοστά (coupé και cabriolet)
Πλάτος1.612 χιλιοστά (sedan και station wagon)
1.680 χιλιοστά (coupé και cabriolet)
Ύψος1.450 χιλιοστά (sedan)
1.490 χιλιοστά (station wagon)
1.300 χιλιοστά (coupé και cabriolet)
Κενό Βάρος1.060 - 1.250 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοPeugeot 403
Επόμενο μοντέλοPeugeot 504

Το Peugeot 404 ήταν μεσαίο οικογενειακό αυτοκίνητο της κατηγορίας D, που κατασκευάστηκε από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Peugeot, από τις 10 Μαΐου 1960 έως τον Μάιο του 1975 στη Γαλλία, αν και η παραγωγή της έκδοσης pick-up (που είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στην αγορά μόλις τον Ιούλιο του 1967) συνεχίστηκε στο ίδιο εργοστάσιο έως τον Οκτώβριο του 1978. Συνολικά παρήχθησαν 1.847.568 αντίτυπα όλων των εκδοχών του 404 στη Γαλλία, ενώ υπήρξε συναρμολόγηση και σε εργοστάσια άλλων ηπείρων, ιδίως σε κάποια κράτη της Αφρικής. Σε παγκόσμια κλίμακα, η λήξη της παραγωγής έλαβε χώρα μόλις το 1989 στην Κένυα, αν και κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ως χρονολογία οριστικής λήξης το 1991 στο ίδιο εργοστάσιο, με συνολικά 2.885.374 αντίτυπα σειράς 404 να έχουν κατασκευαστεί παγκοσμίως.

Αντικατέστησε το Peugeot 403 και αντικαταστάθηκε τον Σεπτέμβριο του 1968 από το Peugeot 504. Για ολόκληρη τη δεκαετία του 1960, το 404 έγινε το πιο επιτυχημένο μοντέλο της γαλλικής φίρμας, έως τότε, και απέκτησε άκρως θετική φήμη ενός αυτοκινήτου ευρύχωρου, αξιόπιστου, ανθεκτικού στα δύσκολα και με άριστο value for money. Ως αποτέλεσμα, γνώρισε μεγάλη δημοτικότητα ως ταξί, τόσο στη Γαλλία, όσο και σε άλλες χώρες, εντός και εκτός Ευρώπης, και ιδίως στη Δυτική Αφρική, στην οποία διατήρησε υψηλή δημοτικότητα για αρκετές δεκαετίες ακόμα, μέχρι και πρόσφατα.

Αισθητική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Peugeot 403 (κόκκινο) και Peugeot 404 (μπλε).

Το 404 παρουσιάστηκε επίσημα στον Τύπο αυτοκινήτου στις 9 Μαΐου 1960 και μπήκε στη μαζική παραγωγή μόλις 1 ημέρα μετά,[3] ενώ κυκλοφόρησε στην αγορά σχεδόν αμέσως. Όπως είχε συμβεί και με τον προκάτοχό του, το Peugeot 403, το 404 είχε σχεδιαστεί επίσης από τον οίκο Μπαττίστα Πινινφαρίνα και ιστορικά ήταν η δεύτερη συνεργασία της Peugeot με τον σχεδιαστικό αυτό οίκο.

Η εξωτερική αισθητική του Peugeot 404 είχε ακολουθήσει τις νεότερες σχεδιαστικές τάσεις των αμερικανικών αυτοκινήτων της τότε εποχής, καθώς έφερε καμπυλωτό παρμπρίζ, μεγάλα εμπρός και πίσω φτερά, έντονες γωνίες και μυτερά πίσω φώτα, σε αντίθεση με το πιο καμπυλωτό εμπρός και πίσω άκρο του 403. Μάλιστα η γενικότερη εμφάνιση του 404 είχε εμφανείς ομοιότητες με αυτήν των Austin A55 Cambridge / Morris Oxford και του Fiat 1800 / 2100[4] του 1959, επίσης σε ντιζάιν του οίκου Pininfarina.

Εκδοχές αμαξώματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Peugeot 404 Cabriolet / εμπρός.

Αρχικά, το 404 προσφερόταν αποκλειστικά ως 4-πορτο σεντάν, ενώ τον Οκτώβριο του 1961, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού, προστέθηκαν δύο 5-πορτες εκδόσεις station wagon, με τις ονομασίες Peugeot 404 Familiale και Peugeot 404 Commerciale, και γνώρισαν επίσης μεγάλη απήχηση. Το Familiale έφερε στάνταρ τρίτη σειρά καθισμάτων και διαφημιζόταν ως 7-θέσιο / 8-θέσιο. Αντιθέτως, το Commerciale είχε ένα κοινό 5-θέσιο σαλόνι.

Peugeot 404 Cabriolet / πίσω.

Το πολυτελέστερο 2-πορτο καμπριολέ παρουσιάστηκε επίσημα τον Οκτώβριο του 1961, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού, και το 2-πορτο κουπέ τον Οκτώβριο του 1962. Οι εκδοχές coupé και cabriolet είχαν επίσης και σημαντικές αισθητικές αναβαθμίσεις, πλην όμως κατασκευάστηκαν σε περιορισμένα αντίτυπα και μόνο για λίγα χρόνια, καθώς η παραγωγή τους έληξε ταυτόχρονα τον Σεπτέμβριο του 1968. Ως αποτέλεσμα, και οι δύο σήμερα είναι οι πλέον δυσεύρετες και συλλεκτικές, με ιδιαίτερα υψηλές τιμές πώλησης.

Η παλέτα συμπληρώθηκε τον Ιούλιο του 1967, με το 2-πορτο 404 pick-up, έκδοση που γνώρισε υψηλή δημοτικότητα κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Κινητήρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Peugeot 404 Cabriolet / σαλόνι.

Ο συνηθέστερος κινητήρας των 404 ήταν ένας 4-κύλινδρος σε σειρά βενζίνης με καρμπυρατέρ, ο οποίος είχε προέλθει από τον προκάτοχο Peugeot 403, αλλά με αύξηση του κυβισμού από 1.468 cm³ σε 1.618 cm³. Ωστόσο, και ο παλαιότερος κινητήρας 1.468 cm³ διατέθηκε και στο 404 Commerciale (5-θέσιο station wagon). Επίσης, λόγω της διακοπής της παραγωγής του 403, τον Νοέμβριο του 1966, η Peugeot κυκλοφόρησε αμέσως μετά την φθηνότερη έκδοση 404-8, που έφερε τον κινητήρα 1.468 cm³ του 403 και παρήχθη από το 1967 έως το 1969. Η ονομασία της υποδήλωνε ότι ανήκε στην φορολογική τάξη 8CV υποδηλώνοντας τους 8 φορολογήσιμους ίππους (καθώς CV = Cheval Vapeur, φορολογήσιμοι ίπποι), σε αντιδιαστολή με την τάξη 9CV του στάνταρ 1.618 cm³, καθώς η φορολογία των αυτοκινήτων στη Γαλλία βασιζόταν τότε στον κυβισμό του κινητήρα.

Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1961 παρουσιάστηκε μία εκδοχή injection του κινητήρα 1.618 cm³ και τελικώς μπήκε στην παραγωγή το 1962. Έγινε έτσι το πρώτο στην ιστορία γαλλικό σεντάν με ηλεκτρονικό ψεκασμό καυσίμου. Τον Οκτώβριο του 1962, προστέθηκε ο πετρελαιοκινητήρας 1.816 cm³ του 403 και ένα έτος μετά ο κυβισμός του στο 404 αυξήθηκε στα 1.948 cm³.

Όπως και στο 403, όλοι οι κινητήρες του 404 ήταν 4-κύλινδροι σε σειρά (Ι4). Αρχικά συνδυάζονταν μόνο με 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, με πλήρη συγχρονισμό σε όλες τις σχέσεις, ενώ το 1966 εμφανίστηκε και προαιρετικό 3-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο της εταιρείας ZF. Στα πρώτα στάδια εξέλιξης του μοντέλου, είχε εξεταστεί και το σενάριο της κατασκευής ενός κινητήρα V8, αλλά σύντομα ακυρώθηκε για οικονομικούς λόγους.

Αντικατάσταση του 404

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Peugeot 404 του 1973, στην Ολλανδία.

Ο διάδοχος του Peugeot 404 έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1968 και ήταν το πολύ πιο σύγχρονο αισθητικά Peugeot 504, στο οποίο και καταργήθηκαν τα αναχρονιστικά πλέον μπροστινά και πίσω πτερύγια. Ωστόσο, λόγω της άριστης αξιοπιστίας του 404 για την τότε εποχή και της τεράστιας απήχησης που διατηρούσε στο ευρύ κοινό, το 404 παρέμεινε στη γαλλική παραγωγή ως μία φθηνότερη εναλλακτική λύση έως τον Μάιο του 1975. Δεδομένης της καλής σχέσης τιμής / αξιοπιστίας και της ευρυχωρίας του, συνέχισε έως τις αρχές της δεκαετίας του 1970 να αποτελεί μία ελκυστική ευκαιρία στις ευρωπαϊκές αγορές για όσους δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για την μόδα αισθητικής της εξωτερικής εμφάνισης. Στη συνέχεια όμως, η ζήτηση του 404 στην Ευρώπη μειώθηκε ραγδαία, καθώς άρχισε να δείχνει υπερβολικά έντονα την ηλικία του.

Το 1973, ο δείκτης θερμοκρασίας νερού στον πίνακα οργάνων αντικαταστάθηκε από ένα σκέτο προειδοποιητικό λαμπάκι υπερθέρμανσης, ίσως από υπερβολική σιγουριά για την αξιοπιστία του μοντέλου, ενώ ταυτόχρονα το 404 υπέστη και ένα λίφτινγκ στη μπροστινή γρίλια. Στα τέλη του 1974, το προαιρετικό αυτόματο κιβώτιο διακόπηκε, λόγω της διαρκούς μείωσης της ζήτησης για το 404 και τελικώς η παραγωγή του στη Γαλλία έληξε οριστικά τον Μάιο του 1975, καθώς οι Ευρωπαίοι αγοραστές έως τότε είχε στραφεί συντριπτικά προς το Peugeot 504. Ενδεικτικώς, τους 5 πρώτους μήνες τους 1975 κατασκευάστηκαν μόλις 15.780 αντίτυπα όλων των εκδοχών αμαξώματος του 404.[5]

Χώρες κατασκευής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Peugeot 404 στην Αργεντινή, τοπικής παραγωγής.

Εκτός από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας στη Γαλλία, το Peugeot 404 κατασκευάστηκε και σε πολλές άλλες χώρες, ιδίως αναπτυσσόμενες, όπου και γνώρισε επίσης μεγάλη δημοτικότητα. Κατά την παραγωγή του στην Αργεντινή, που διήρκησε μεταξύ του 1962 και του 1980, συναρμολογήθηκαν 162.583 αντίτυπα όλων των εκδόσεων του 404. Επίσης, το μοντέλο κατασκευαζόταν και σε τρεις αφρικανικές χώρες, στην Μομπάσα, Κένυα, καθώς και στην Καντούνα, Νιγηρία, και στην Natalspruit, Τράνσβααλ, Νότια Αφρική.

Το εργοστάσιο στην Κένυα ήταν και το τελευταίο που κατασκεύασε το 404 και μάλιστα υπάρχουν αντιφατικές αναφορές ως προς το έτος λήξης της παραγωγής του. Σύμφωνα με τον Γαλλικό τύπο αυτοκινήτου, η έκδοση pick-up αποσύρθηκε από την παραγωγή το 1988, ενώ η έκδοση σεντάν το 1989.[6] Ωστόσο, κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν ως χρονολογία οριστικής λήξης το 1991, επίσης στο ίδιο εργοστάσιο. Συνολικά, το 404 συμπλήρωσε 29 ή 31 έτη παραγωγής σε παγκόσμια κλίμακα, ανάλογα με το ακριβές έτος που το τελευταίο αντίτυπο κύλησε από τη γραμμή παραγωγής.

Σημειωτέον ότι για αρκετές δεκαετίες σχεδόν όλα τα ταξί της Δυτικής Αφρικής ήταν Peugeot 404 και υπήρχαν έως και πρόσφατα αρκετά σε χρήση.

Αγωνιστικές επιτυχίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αγωνιστικό Peugeot 404.

Το Peugeot 404 γνώρισε μεγάλη απήχηση και ως αυτοκίνητο ράλλυ, πετυχαίνοντας πολλές νίκες σε αρκετούς αγώνες διεθνώς. Μάλιστα κέρδισε το «Rally Safari» της Αφρικής το 1963, το 1966, το 1967 και το 1968.

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθούν τα νούμερα παραγωγής της κάθε εκδοχής αμαξώματος του 404.[7]

Εκδοχή
αμαξώματος 		Αντίτυπα
Berline 1.672.395
Familiale 160.246
Break 233.486
Coupé 6.837
Cabriolet 10.387
Pick-up 802.023
Σύνολο 2.885.374

Φωτογραφίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ακολουθεί ένας κατάλογος φωτογραφιών όλων των εκδοχών αμαξώματος του 404.

Peugeot 404 sedan (1960 - 1975) πίσω
Peugeot 404 coupé (1962 - 1968) πίσω
Peugeot 404 Familiale (1962 - 1971) του 1968
Peugeot 404 Cabriolet (1961 - 1968) εμπρός
Peugeot 404 Cabriolet (1961 - 1968) πίσω
Peugeot 404 pick-up (1967 - 1978) του 1976

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Davis, Pedr (1986), The Macquarie Dictionary of Motoring, σελ. 362. 
  2. ↑ Howard, Tony, επιμ. (June 1979). «From the Marketplace». SA Auto (Pretoria, South Africa) 1 (10): 21. 
  3. ↑ Chronique du XXème siècle, Éditions Chronique, 2013, p. 607.
  4. ↑ Σύμφωνα με τον Paul Perrin, Γενικό Διευθυντή της Peugeot S.A. / Jean-Louis Loubet, automobiles Peugeot, une réussite industrielle 1945-1974, Économica, 1990, p.119.
  5. ↑ «Automobilia». Toutes les voitures françaises 1975 (salon Paris Oct 1974) (Paris: Histoire & collections) Nr. Spécial 72: 39. 2005. 
  6. ↑ L'argus de l'automobile, 1er juin 1989.
  7. ↑ Xavier Chauvin, La Peugeot 404, la Lionne de Sochaux, E.T.A.I, 2010, 192 p. (ISBN 978-2-7268-8960-2).

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Peugeot — επιβατικά αυτοκίνητα από το 1950 - σήμερα - +/−
Τύπος 1950 1960 1970 1980 1990 2000 2010 2020
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0
Πόλης 104 106 107 108
iOn
Σούπερ Μίνι 203 204 205 206 207 208 208
Μικρομεσαία 304 305 309 306 307 308 308
408 408
Μεσαία 403 404 405 406 407
Πολυτελή 504 505 508 508
604 605 607
Σπορ RCZ
Πολυχρηστικά Partner Partner II
Μικρά Πολυμορφικά 1007
Μεγάλα Πολυμορφικά 806 807
Εκτός Δρόμου 2008 2008
3008 3008
P4 4007 4008
5008
Ελαφρά Επαγγελματικά Expert Expert Tepee Traveller