T-6 Texan II | ||
---|---|---|
T-6A Texan II της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας | ||
Περιγραφή | ||
Αποστολή | Εκπαιδευτικό | |
Πλήρωμα | 2 | |
Κατασκευαστής | Raytheon Aircraft Company Hawker Beechcraft | |
Διαστάσεις | ||
Μήκος | 10,2 m | |
Εκπέτασμα | 10,2 m | |
Ύψος | 3,3 m | |
Βάρος | ||
Άδειο | 2.087 kg | |
Μέγιστο απογείωσης | 2.958 kg | |
Πηγή ισχύος | ||
Κινητήρες | 1× Pratt & Whitney Canada PT6A-68 turboprop | |
Ισχύς | 1.100 hp | |
Επιδόσεις | ||
Μέγιστη ταχύτητα | 316 knots/h | |
Αυτονομία | 1.700 km 900 ναυτικά μίλια | |
Μέγιστο ύψος | 10.668 m | |
Όπλισμός | ||
Δύναται να μεταφέρει βόμβες, ρουκέτες και ατρακτίδια πυροβόλων σε υποπτερυγικούς φορείς |
Το T-6A Texan II αποτελεί μονοκινητήριο εκπαιδευτικό αεροσκάφος που κατασκευάζεται από την Raytheon Aircraft Company (σήμερα Hawker Beechcraft). Χρησιμοποιείται από την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία ως βασικό εκπαιδευτικό και από το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό ως βασικό και μέσο εκπαιδευτικό, τόσο για την εκπαίδευση των πιλότων του (Naval Flight Officer - NFO) όσο και των χειριστών οπλικών συστημάτων (Weapon Systems Officer - WSO). Αντικατέστησε τα T-37B Tweet της αεροπορίας και τα T-34C Turbo Mentor του Ναυτικού. Το T-6A χρησιμοποιείται επίσης ως βασικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος από τις Καναδικές Ένοπλες δυνάμεις (με την ονομασία CT-156 Harvard II) και την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία.
Το T-6 αποτελεί έκδοση του Pilatus PC-9, ανεπτυγμένη κατόπιν αδείας και σημαντικά εξελιγμένη από την Beechcraft, με σκοπό να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για το Κοινό Αεροσκάφος Βασικής Εκπαίδευσης (Joint Primary Aircraft Training System - JPATS), τη δεκαετία του 1990[1]. Ένας ανάλογος διακανονισμός είχε γίνει μεταξύ της Pilatus και της British Aerospace, ώστε να συμμετάσχει σε ένα διαγωνισμό της RAF τη δεκαετία του 1980, όπου τότε είχε επιλεχθεί το Shorts Tucano. Το αεροσκάφος πήρε την ονομασία του από το παλαιότερο T-6 Texan. Στη συνέχεια η Onex Corporation εξαγόρασε την Beechcraft από την Raytheon και είναι σήμερα γνωστή ως Hawker Beechcraft[2].
Το Texan II κατασκευάζεται από την Hawker Beechcraft στην Ουιτσίτα (Wichita) του Κάνσας. Παρόλο που το σχέδια βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο Pilatus PC-9, το T-6 είναι επανασχεδιασμένο συνολικά και θεωρείται πιο εξελιγμένο και δυνατότερο[1]. Μέχρι σήμερα έχουν κατασκευαστεί περισσότερα από 435 αεροσκάφη[3].
Το T-6A παρουσιάστηκε στην Αμερικανική Αεροπορία την περίοδο 2000-2001 και τον Δεκέμβριο του 2001 υπεγράφη το συμβόλαιο για την παραγωγή του αεροσκάφους. Εισήχθη σε υπηρεσία το 2003, ως βασικό εκπαιδευτικό αεροσκάφος, και άρχισε σταδιακά να αντικαθιστά τα T-37, το τελευταίο από τα οποία αναμένεται να αποσυρθεί εντός του 2008.
Το T-6A άρχισε επίσης να αντικαθιστά τα T-34 του Αμερικανικού Ναυτικού στις αρχές του 2005 από την αεροναυτική βάση Πενσακόλα (Naval Air Station Pensacola), αν και τα τελευταία χρησιμοποιούνται ακόμα ως βασικά εκπαιδευτικά στις βάσεις του Κόρπους Κρίστι (NAS Corpus Christi) και Γουίτινγκ Φιλντ (NAS Whiting Field).
Το κάθε αεροσκάφος κοστίζει περίπου έξι εκατομμύρια δολάρια. Το ένα τέταρτο σχεδόν του κόστους αφορά τα δύο εξελιγμένα, αξιόπιστα εκτινασσόμενα καθίσματα Martin-Baker, τα οποία διαθέτουν δυνατότητα εκτίναξης με μηδενική ταχύτητα σε μηδενικό υψόμετρο (zero-zero ejection)[4].
Το T-6B είναι έκδοση το Texan II που παρουσιάστηκε το 2005. Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά του είναι το εξελιγμένο γυάλινο κόκπιτ της CMC Electronics που περιλαμβάνει Head-Up Display (HUD), έξι οθόνες πολλαπλών λειτουργιών (Multi-function display - MFD) και τεχνολογία HOTAS (Hands On Throttle And Stick)[5].
Τα T-6B, αλλά και τα Ελληνικά T-6A έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς οπλισμού, περιλαμβανομένων βομβών, ρουκετών και υποπτερυγικών ατρακτιδίων πυροβόλων. Το T-6B φέρει επίσης επιπλέον εσωτερικά συστήματα για εκπαίδευση σε επιχειρησιακές συνθήκες.
Το CT-156 Harvard II είναι η έκδοση που χρησιμοποιείται για την πτητική εκπαίδευση των πιλότων του ΝΑΤΟ στον Καναδά, στα πλαίσια του προγράμματος NFTC (NATO Flying Training in Canada). Υπηρετούν 24 αεροσκάφη, ενταγμένα στην Καναδική Αεροπορική Διοίκηση με καθεστώς δανεισμού από την ανάδοχο του προγράμματος Bombardier. Η σχεδίαση του κόκπιτ, τα πρωτόκολλα εκτίναξης και οι επιδόσεις είναι ανάλογες του εκπαιδευτικού CT-155 Hawk που επίσης χρησιμοποιείται από το NTFC.
Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε τα πρώτα Τ-6Α τον Ιούλιο του 2000 και είναι ενταγμένα στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος «Πέλοψ», με έδρα το αεροδρόμιο της Καλαμάτας. Έχουν τη δυνατότητα μεταφοράς οπλισμού και φέρουν δίχρωμη άσπρη και μπλε παραλλαγή. Τα Ελληνικά Texan II χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 ως τμήμα των μέτρων ασφαλείας, σε ρόλο αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών επιχειρώντας από το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Τατοΐου, φέροντας δύο ατρακτίδια πυροβόλων και πραγματοποιώντας περιπολίες πάνω από την Αθήνα. Σήμερα βρίσκονται 45 αεροσκάφη σε υπηρεσία.