Στην αρχή της σταδιοδρομίας του, θεωρήθηκε ως ένας από τους πιο πολλά υποσχόμενους Καταριανούς παίκτες.[4] Ο Αφίφ κέρδισε το βραβείο του Ασιάτη Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς το 2019.[5]
Ο Αφίφ ξεκίνησε στις ακαδημίες νέων της Αλ Μαρχίγια και στη συνέχεια εντάχθηκε στην Αλ Σαντ ΣΚ το 2009. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια του χρόνου του στην Ακαδημία Ασπάιρ, ο Αφίφ ταξίδεψε στην Ισπανία σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών και έπαιξε για τις ομάδες νέων της Σεβίλλης και της Βιγιαρεάλ.[6][7]
Εκπροσώπησε τη Σεβίλλη στο Διεθνές Κύπελλο Αλ Κας το 2013, σημειώνοντας 2 γκολ και δίνοντας μια ασίστ στον πρώτο αγώνα της ομάδας, ο οποίος έληξε με νίκη 3–0 εναντίον της Ακαδημίας Ασπάιρ.[8]
Ο Αφίφ αργότερα εντάχθηκε στην ομάδα νέων της Βιγιαρεάλ.[9]
Τον Ιανουάριο του 2015, ο Αφίφ υπέγραψε με τη βελγική ΚΑΣ Όιπεν.[10] Σκόραρε ένα γκολ στο ντεμπούτο του εναντίον της Έεντραχτ Άαλστ στις 19 Ιανουαρίου.[11] Στις 24 Ιανουαρίου, στον επόμενο αγώνα του, ενάντια στην ΚΡΚ Μέχελεν, έδωσε ασίστ σε τρία από τα πέντε γκολ της ομάδας του.[12]
Ο Αφίφ ολοκλήρωσε την πρώτη του σεζόν με 2 γκολ σε 9 αγώνες. Στις 18 Μαρτίου 2016, σημείωσε 2 γκολ σε μια εντός έδρας νίκη με 4–0 εναντίον της ΚΣΦ Ρούσελαρε.
Στις 8 Μαΐου 2016, επιβεβαιώθηκε ότι ο Αφίφ θα επέστρεφε στη Βιγιαρεάλ, αυτή τη φορά με μόνιμη συμφωνία. Με αυτόν τον τρόπο, έγινε ο πρώτος Καταριανός στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβισιόν.[13] Στις 4 Αυγούστου, δόθηκε με μονοετήδανεισμό στη Σπόρτινγκ Χιχόν.[14]
Ο Αφίφ έκανε το ντεμπούτο του στην Πριμέρα Ντιβισιόν στις 21 Αυγούστου 2016, μπαίνοντας ως αλλαγή σε μια εντός έδρας νίκη με 2–1 εναντίον της Αθλέτικ Μπιλμπάο.[15] Μετά από εννέα αγώνες πρωταθλήματος, στις 14 Ιουλίου 2017 επέστρεψε στην Όιπεν ως δανεικός για ένα χρόνο.[16]
Ο Αφίφ επέστρεψε στην πατρίδα του τον Ιανουάριο του 2018, όπου εντάχθηκε με δανεισμό στην Αλ Σαντ, με την οποία είχε μια πολύ επιτυχημένη σεζόν. Στις 8 Ιουλίου 2020, η μεταγραφή έγινε μόνιμη, καθώς εντάχθηκε στην ομάδα με ποσό μεταγραφής 1 εκατ. ευρώ.
Ο Αφίφ συμμετείχε στα προκριματικά για το Ασιατικό Πρωτάθλημα Κ19 του 2014.[17] Κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης της διοργάνωσης, σημείωσε το μοναδικό γκολ στον τελικό εναντίον της ΛΔ Κορέας, για να δώσει τη νίκη στο Κατάρ.[18]
Κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης εκστρατείας του Κατάρ στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών του 2019, ο Αφίφ έπαιξε πρωταρχικό ρόλο, βοηθώντας την ομάδα του να σηκώσει το τρόπαιο, σημειώνοντας συνολικά 10 ασίστ, ένα νέο ρεκόρ στη διοργάνωση.[21]
Στις 3 Ιανουαρίου 2024, ονομάστηκε στην ομάδα του Κατάρ για το Ασιατικό Κύπελλο Εθνών του 2023.[22] Στον εναρκτήριο αγώνα της ομάδας του στη διοργάνωση, σκόραρε δύο φορές, καθώς το Κατάρ κέρδισε τον Λίβανο με 3–0 στο Εθνικό Στάδιο Λουσαΐλ.[23] Σκόραρε το μοναδικό γκολ στον δεύτερο αγώνα του Ομίλου Α του Κατάρ, μια νίκη με 1–0 επί του Τατζικιστάν, για να το φέρει στη φάση των νοκ άουτ.[24][25] Στη φάση των 16, σημείωσε το νικητήριο γκολ σε μια νίκη 2-1 επί της Παλαιστίνης.[26] Στον ημιτελικό αγώνα ενάντια στο Ιράν, σημείωσε 1 γκολ και έδωσε 1 ασίστ σε μια νίκη με 3–2, με τη χώρα του να προκρίνεται στον τελικό της διοργάνωσης για δεύτερη συνεχόμενη φορά.[27] Ο Αφίφ σημείωσε χατ-τρικ με πέναλτι στον τελικό τον οποίο κέρδισε το Κατάρ με 3–1 εναντίον της Ιορδανίας. Επιπλέον, κατάφερε να τερματίσει ως πρώτος σκόρερ, με 8 γκολ, στη διοργάνωση.[28]
Ο Αφίφ γεννήθηκε στην Ντόχα. Ο πατέρας του, Χασάν Αφίφ, είναι σομαλικής-υεμενικής καταγωγής από τη φυλή Γιάφα και η μητέρα του Αφίφ είναι από την Υεμένη. Ο πατέρας του Αφίφ γεννήθηκε στην Τανζανία και αργότερα μετακόμισε στη Σομαλία. Ο πατέρας του ήταν κορυφαίος παίκτης για τη Χόρσιντ ΦΚ στη Σομαλία και την Εθνική Σομαλίας,[29][30][31] πριν μετακομίσει στο Κατάρ και παίξει για την Αλ Ιτιχάντ. Αργότερα έγινε πολίτης του Κατάρ. Αφού αποσύρθηκε ως ποδοσφαιριστής, ήταν προπονητής της Αλ Γκαράφα από το 1986 έως το 1987 και της Αλ Μαρχίγια από το 2001 έως το 2003 και ξανά από το 2006 έως το 2007.[32][33]
↑«Akram Afif, cedido al KAS Eupen» [Akram Afif, loaned to KAS Eupen] (στα Ισπανικά). Villarreal CF. 14 Ιουλίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2017.
↑«Our final list for Asia». Twitter. Qatar Football Association. 3 Ιανουαρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2024.
↑«Group A: Qatar 3-0 Lebanon». Asian Football Confederation. 13 Ιανουαρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2024.
↑«Kooora Archive» (στα Αραβικά). Kooora.com. 21 Νοεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2016.