Άλβιν Λι | |
---|---|
Ο Άλβιν Λι το 1975 | |
Πληροφορίες | |
Όνομα γέννησης | Γκράχαμ Άλβιν Μπαρνς |
Γέννηση | 19 Δεκεμβρίου 1944[1][2][3] Νότιγχαμ |
Θάνατος | 6 Μαρτίου 2013[1][2][3] Μαρμπέγια |
Καταγωγή | Νότιγχαμ, Αγγλία |
Eίδος | Rock, Hard Rock, Blues |
Ιδιότητες | Μουσικός, Συνθέτης |
Μουσικά όργανα | Κιθάρα, Φωνητικά, Μπάσο |
Παρουσία | 1960 - 2013 |
Δισκογραφική εταιρεία | Chrysalis |
Συμμετοχές | Ten Years After |
Ιστότοπος | |
Επίσημη ιστοσελίδα | |
wikidata (π) |
Ο Άλβιν Λι κατά κόσμον Γκράχαμ Άλβιν Μπαρνς (Graham Alvin Barnes, 19 Δεκεμβρίου 1944, Νότιγχαμ, Αγγλία - 6 Μαρτίου 2013) ήταν Άγγλος κιθαρίστας και τραγουδιστής της ροκ σκηνής, ευρύτερα γνωστός με το συγκρότημα Ten Years After. Ξεκίνησε στην εφηβεία την ενασχόλησή του με τη μουσική, διαμορφώνοντας με τον Λίο Λάιονς τον πυρήνα του συγκροτήματος το 1960. Φέρεται ότι επηρεάστηκε από τη μουσική συλλογή τζαζ και μπλουζ του πατέρα του, όπως και από κιθαρίστες σαν τον Τσακ Μπέρι και τον Σκότι Μουρ.
Ο Λι ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στα δεκατρία του χρόνια και σχημάτισε τους Ten Years After δύο χρόνια αργότερα. Η αρχική ονομασία του συγκροτήματος ήταν The Jaybirds και γνώρισαν επιτυχία στα κλαμπ του Αμβούργου το 1962. Το 1966, άλλαξαν το όνομα τους σε Ten Years After και μετακόμισαν στο Λονδίνο, όπου με τις συχνές συναυλίες τους στο "Marquee Club" αλλά και την εμφάνιση τους στο "Windsor Jazz & Blues Festival" το 1967, κατάφεραν να υπογράψουν το πρώτο τους συμβόλαιο. Ο ομώνυμος τους δίσκος γνώρισε μεγάλη αποδοχή από τους φίλους της μπλουζ-ροκ σκηνής και το συγκρότημα περιόδευσε στην Βόρεια Αμερική το καλοκαίρι του 1968. Μέσα στα επόμενα επτά χρόνια, θα περιόδευαν συνολικά 28 φορές στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Οι ικανότητες του Λι έτυχαν μεγάλης αναγνώρισης μετά την εμφάνιση των Ten Years After στο Φεστιβάλ του Γούντστοκ, ωθώντας το συγκρότημα σε πολύ υψηλά επίπεδα δημοτικότητας. Παρ' όλα αυτά, ο Λι ένιωθε περιορισμένος και το 1973 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "On the Road to Freedom" μαζί με τον Μάιλον ΛεΦεβρ και κιθαρίστες όπως ο Τζωρτζ Χάρισον, ο Στιβ Γουίνγουντ, ο Μικ Φλίτγουντ, κ.α.. Ένα χρόνο αργότερα, έπαιξαν στο "Rainbow" του Λονδίνου ως Alvin Lee & Company, μία συναυλία η οποία ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε στο άλμπουμ "In Flight". Το συγκρότημα συνέχισε με τα "Pump Iron!" και "Let It Rock", ενώ ολοκλήρωσε την δεκαετία του '70 με το σχήμα Ten Years Later και τους δίσκους "Rocket Fuel" (1978) και "Ride On" (1979).
Η επόμενη δεκαετία ξεκίνησε με δύο δίσκους με τον Στιβ Γκουλντ των Rarebird, ενώ για τις περιοδείες εντάσσονταν στο συγκρότημα ο κιθαρίστας των Rolling Stones, Μικ Τέιλορ. Ακολούθησαν τα "Detroit Diesel", "Zoom" και "Nineteen Ninety-Four", με τον Τζωρτζ Χάρισον σαν γκεστ.
Το 2004, κυκλοφόρησε το "In Tennessee" με τον Σκότι Μουρ και τον Ντ. Τζ. Φοντάνα, σε ένα σύνολο τραγουδιών ιδιαίτερα επηρεασμένο από την μουσική της δεκαετίας του '50. Ακολούθησε το "Saguitar" του 2007 , ενώ είχε αποχωρήσει από τους επανενωμένους Ten Years After το 2003. Τελευταία του κυκλοφορία ήταν το "Still on the Road to Freedom" το 2012, αφού έχασε την ζωή του από επιπλοκές μετά από μία συνηθισμένη επέμβαση κολπικής αρρυθμίας στις 6 Μαρτίου 2013.
Προσωπικές κυκλοφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
με τους Ten Years After[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|