Έλον Λίντενστραους ![]() | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | אילון לינדנשטראוס (Εβραϊκά) |
Γέννηση | 1 Αυγούστου 1970 Ιερουσαλήμ[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισραήλ |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Σπουδές | Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ (έως 1991) Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ (έως 1995) Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ (έως 1999) Hebrew University Secondary School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός παιδαγωγός διδάσκων πανεπιστημίου |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Πρίνστον Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ Hebrew University of Jerusalem Faculty of Science (από 2008)[2] |
Οικογένεια | |
Γονείς | Joram Lindenstrauss |
Αδέλφια | Ayelet Lindenstrauss Kinneret Keren |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | μετάλλιο Φιλντς (2010) βραβείο Μπλούμενταλ (2001) βραβείο Φερμά (2009) βραβείο Σαλέμ (2003) Israel Defense Prize βραβείο της Ευρωπαϊκής Μαθηματικής Εταιρείας (2004) Michael Bruno Memorial Award (2008)[3] Anna and Lajos Erdős Prize in Mathematics (2009)[4] Nessyahu prize (2001)[5] |
![]() | |
Ο Έλον Λίντενστραους (εβραϊκά: אילון לינדנשטראוס, γεννήθηκε την 1η Αυγούστου 1970) είναι Ισραηλινός μαθηματικός και νικητής του Μεταλλίου Φιλντς του 2010[6][7].
Από το 2004, είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Το 2009, διορίστηκε καθηγητής στο Ινστιτούτο Μαθηματικών του Εβραϊκού Πανεπιστημίου.
Ο Λίντενστραους γεννήθηκε σε ισραηλινή εβραϊκή οικογένεια γερμανικής καταγωγής. Είναι γόνος του μαθηματικού Γιόραμ Λίντενστραους και της επιστήμονος πληροφορικής Ναόμι Λίντενστραους, και οι δύο καθηγητές στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Η αδελφή του Αγιελέτ Λίντενστραους είναι επίσης μαθηματικός. Φοίτησε στο Λύκειο του Εβραϊκού Πανεπιστημίου. Το 1988, έλαβε χάλκινο μετάλλιο στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα. Κατατάχθηκε στο πρόγραμμα Talpiot και σπούδασε στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, όπου έλαβε το πτυχίο του στα Μαθηματικά και τη Φυσική το 1991 και το μεταπτυχιακό του στα Μαθηματικά το 1995. Το 1999 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο " Εντροπικές ιδιότητες δυναμικών συστημάτων", υπό την επίβλεψη του καθηγητή Μπέντζαμιν Βάις. Υπήρξε μέλος του Ινστιτούτου Προχωρημένων Σπουδών στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ και στη συνέχεια βοηθός καθηγητής του Σέγκο στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Από το 2003 έως το 2005, ήταν Long Term Prize Fellow στο Μαθηματικό Ινστιτούτο Clay[8].
Το φθινόπωρο του 2014, ήταν επισκέπτης καθηγητής Miller στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ[9] . Ο Λίντενστραους είναι συντάκτης του μαθηματικού περιοδικού Duke Mathematical Journal και του περιοδικού Journal of Mathematical Analysis.[10][11]
Ο Λίντενστραους εργάζεται στον τομέα της δυναμικής, ιδίως στον τομέα της εργοδικής θεωρίας[12] και των εφαρμογών της στη θεωρία αριθμών. Μαζί με τους Ανατόλ Κατόκ και Μάνφρεντ Αϊνσιέντλερ, σημείωσε πρόοδο στην εικασία του Λίτλγουντ[13] .
Σε μια σειρά από δύο εργασίες (η μία από τις οποίες έγινε σε συνεργασία με τον Ζαν Μπουρζέν) σημείωσε σημαντική πρόοδο στην εικασία της Αριθμητικής Κβαντικής Μοναδικής Εργοδοτικότητας του Πίτερ Σάρνακ. Η απόδειξη της εικασίας ολοκληρώθηκε από τον Κανάν Σουνταραρατζάν (Kannan Soundararajan).
Πρόσφατα, μαζί με τους Μάνφρεντ Einsiedler, Φιλίπ Μισέλ και Akshay Venkatesh, μελέτησε τις κατανομές των περιοδικών τροχιών του τόρου σε ορισμένους αριθμητικούς χώρους, γενικεύοντας τα θεωρήματα των Χέρμαν Μινκόφσκι και Γιούρι Λίνικ.
Μαζί με τον Μπέντζαμιν Βάις ανέπτυξε και μελέτησε συστηματικά το αναλλοίωτο της μέσης διάστασης[14] που εισήχθη το 1999 από τον Μιχαήλ Γκρόμοφ[15] Σε σχετικές εργασίες εισήγαγε και μελέτησε την ιδιότητα των μικρών ορίων και διατύπωσε θεμελιώδεις εικασίες[16].
Μεταξύ των συν-συγγραφέων του είναι οι Ζαν Μπουρζέν, Μάνφρεντ Αϊνσιέντλερ, Φιλίπ Μισέλ, Σαχάρ Μόζες, Ακσάι Βενκατές και Μπαράκ Βάις.