Αριάδνη | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 452 (δήλωση με Γρηγοριανή ημερομηνία νωρίτερα του 1584) Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 515 (δήλωση με Γρηγοριανή ημερομηνία νωρίτερα του 1584) Κωνσταντινούπολη |
Τόπος ταφής | Ναός των Αγίων Αποστόλων |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ζήνων Αναστάσιος Α´ |
Τέκνα | Λέων Β΄ |
Γονείς | Λέων Α΄ και Βερίνα |
Αδέλφια | Λεοντία Πορφυρογέννητη |
Οικογένεια | Δυναστεία του Λέοντος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βυζαντινός Αυτοκράτορας (474–475) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αριάδνη (452-515) ήταν αυτοκράτειρα του Βυζαντίου, κόρη του Λέοντα Α΄ και της Βερίνας, σύζυγος του Ζήνωνα και αργότερα του Αναστάσιου Α΄ και μητέρα του Λέοντα Β΄.
Η Αριάδνη ήταν η πρωτότοκη κόρη του Λέοντα Α΄[1] και της Βερίνας, η οποία ήταν αδελφή του αυτοκράτορα Βασιλίσκου. Η Αριάδνη είχε επίσης μια μικρότερη αδελφή, τη Λεοντία, που παντρεύτηκε τον Μαρκιανό τον σφετεριστή.
Παντρεύτηκε τον Ζήνωνα με τον οποίον απέκτησαν έναν γιο, τον Λέοντα Β΄, διάδοχο του θρόνου. Μετά τον θάνατο του παππού του, ο Λέων έγινε αυτοκράτορας και, επειδή ήταν ανήλικος, ο Ζήνωνας έγινε συναυτοκράτορας. Ο Λέων ωστόσο πέθανε. Η Βερίνα τότε στράφηκε εναντίον του γαμπρού της και συνωμότησε εναντίον του μαζί με τον αδελφό της Βασιλίσκο. Το 475, μετά την επικράτηση του κινήματος του Βασιλίσκου, ο Ζήνων και η Αριάδνη αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Κωνσταντινούπολη και να καταφύγουν στην Ισαυρία. Το 476 ο σφετεριστής ανατράπηκε και ο αυτοκράτορας και η σύζυγός του επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη.[1]
Στις 9 Απριλίου 491 ο Ζήνωνας πέθανε. Η Αριάδνη δύο μέρες μετά από την κηδεία ξαναπαντρεύτηκε τον Αναστάσιο από την Ιλλυρία (έναν απλό αυλικό μεγάλο σε ηλικία, ο οποίος είχε το δεξιό μάτι γαλανό και το αριστερό μαύρο, οπότε τον έλεγαν «δίκορο»), ο οποίος ασχολούταν κυρίως με τα τυπολατρικά των τελετών και πολλές φορές έδειχνε συμπάθεια ή ακολουθούσε την αίρεση των μονοφυσιτών[2].