Βίτο Κορλεόνε
| Βίτο Κορλεόνε | |
|---|---|
| χαρακτήρας από τον Νονό | |
 Ο Βίτο Κορλεόνε, όπως απεικονίζεται από τον Μάρλον Μπράντο στον Νονό. | |
| Πρώτη εμφάνιση | Ο Νονός (μυθιστόρημα, 1969) |
| Τελευταία εμφάνιση | Ο Νονός (βιντεοπαιχνίδι, 2006) |
| Δημιουργήθηκε από | Μάριο Πούζο |
| Ενσαρκώθηκε από | Μάρλον Μπράντο (ηλικία 53-63) Ρόμπερτ Ντε Νίρο (ηλικία 25-33) Ορέστε Μπαλντίνι (παιδί) |
| Πληροφορίες χαρακτήρα | |
| Πλήρες όνομα | Βίτο Αντολίνι Κορλεόνε |
| Είδος | Άνθρωπος |
| Φύλο | Άνδρας |
| Ιδιότητα | Εισαγωγέας ελαιόλαδου Αρχηγός μαφίας |
| Τίτλος | Νονός, Δον Βίτο |
| Τόπος καταγωγής | Κορλεόνε, Σικελία |
| Θρησκεία | Καθολικός |
| Υπηκοότητα |  Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αντόνιο Αντολίνι (πατέρας) Σινιόρα Αντολίνι (μητέρα) |
| Αδέρφια | Πάολο Αντολίνι |
| Σύζυγος | Καρμέλα Κορλεόνε (1897-1959) |
| Παιδιά |
|
Ο Βίτο Αντολίνι Κορλεόνε (αγγλικά: Vito Andolini Corleone, 7 Δεκεμβρίου 1891 - 29 Ιουλίου 1955) είναι φανταστικός χαρακτήρας στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούζο "Ο Νονός" [1]και στις δύο πρώτες από τις τρεις ταινίες του Φράνσις Φορντ Κόπολα, στις οποίες απεικονίζεται με τον Μάρλον Μπράντο στη πρώτη ταινία, και στη δεύτερη, ως ένας νεαρός άνδρας με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
Είναι ένας ορφανός από τη Σικελία που θα μεταναστεύσει στη Νέα Υόρκη και θα χτίσει μια αυτοκρατορία στη αμερικανική μαφία. Μετά το θάνατό του, ο Μάικλ, ο νεότερος γιος του, θα τον διαδεχτεί ως «Δον» της οικογένειας Κορλεόνε. Έχει άλλους δύο γιους, τον Σαντίνο (Σάνι) και τον Φρεντερίκο (Φρέντο), και μια κόρη την Κοστάνζια (Κόνι). Ο Βίτο υιοθετεί ανεπίσημα τον φίλο του Σάνι, Τομ Χάγκεν, ο οποίος γίνεται ο δικηγόρος και κονσιλιέρι του.
Ο Βίτο διευθύνει μια επιχείρηση που ίδρυσε για λαθρεμπόριο αλκοόλ και για τζόγο, αλλά είναι γνωστός ως ένα είδος γενναιόδωρου ανθρώπου που ζει με ένα αυστηρό ηθικό κώδικα: την πίστη σε φίλους και πάνω απ 'όλα, την οικογένεια. Είναι επίσης γνωστός ως παραδοσιακός που απαιτεί σεβασμό, ανάλογα με την κατάσταση του, ακόμη και από τους στενότερους φίλους του, οι οποίοι αναφέρονται σε αυτόν ως «Νονός» ή «Δον Κορλεόνε» και όχι «Βίτο».
Φανταστική βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστορία του Βίτο Αντολίνι ξεκινάει στο χωριό Κορλεόνε της Σικελίας. Γεννήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 1891. Το 1901, ο τοπικός Νονός της μαφίας, Ντον Τσιτσιο, θα δολοφονήσει τον πατέρα του Βίτο, Αντόνιο, όταν αρνείται να του καταβάλει φόρο τιμής. Ο Πάολο, ο μεγαλύτερος αδερφός του Βίτο, ορκίζεται εκδίκηση, αλλά οι άνδρες του Τσιτσιο θα τον σκοτώσουν πολύ σύντομα. Ο Τσιτσιο στη συνέχεια στέλνει τους άντρες του για να πάρει των εννέα ετών Βίτο. Ωστόσο, η μητέρα του Βίτο επιμένει να μην τον δώσει και ικετεύει τον Τσιτσιο για κάποιο άλλο αντάλλαγμα. Ο Τσιτσιο αρνείται με το σκεπτικό ότι το αγόρι θα επιδιώξει την εκδίκηση όταν μεγαλώσει. Μετά την άρνηση του Τσιτσιο, η μητέρα του Βίτο θα βάλει ένα μαχαίρι στο λαιμό του Τσιτσιο, επιτρέποντας τον γιο της να ξεφύγει ενώ οι άνδρες του Τσιτσιο θα τη σκοτώσουν. Οι οικογενειακοί φίλοι θα φυγαδεύσουν τον Βίτο εκτός της Σικελίας σε ένα πλοίο με μετανάστες που ταξιδεύει για την Αμερική. Ένας υπάλληλος της μετανάστευσης στο Έλις Άιλαντ θα μετονομάσει τον Βίτο από Αντολίνι σε Κορλέονε, χρησιμοποιώντας το χωριό του για το επώνυμό του. Αργότερα θα χρησιμοποιήσει το Αντολίνι ως το μεσαίο όνομά του σε αναγνώριση της οικογενειακής του κληρονομιάς.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βίτο θα μείνει με την οικογένεια Αμπαντάντο, οι οποίοι είναι μακρινοί συγγενείς του, στη Μικρή Ιταλία στη ανατολική πλευρά της Νέας Υόρκης. Ο Βίτο θα μεγαλώσει πολύ κοντά στους Αμπαντάντο, ιδιαίτερα με το γιο τους, τον Τζένκο, που θα είναι σαν αδελφός του. Ο Βίτο θα κερδίζει τίμια το ψωμί του, στο μανάβικο των Αμπαντάντο, αλλά ο γέροντας της οικογένειας θα αναγκαστεί να τον απολύσει, όταν ο Ντον Φανούτσι, ένας τοπικός Νονός θα απαιτήσει να προσληφθεί ένας ανιψιός του στη θέση του Βίτο.
Το 1920, ο Βίτο με τους φίλους του, Πήτερ Κλεμένζα και Σαλβατόρε Τέσιο, ο οποίος θα τον διδάξει πώς να ξεφεύγει από τις μάντρες, θα κλέψουν φορέματα και χαλιά. Ο Φανούτσι θα μάθει για την κλοπή και θα απαιτήσει μέρος των παράνομων κερδών τους ή αλλιώς θα αναφέρει τον Βίτο και τους συνεργούς του στην αστυνομία. Ο Βίτο, στη συνέχεια, θα καταστρώσει ένα σχέδιο για να σκοτώσει τον Φανούτσι. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ του Αγίου Ρόκκο, ο Βίτο θα κάνει τη διαδρομή για το σπίτι του Φανούτσι στη Μικρή Ιταλία, πηδώντας από τις στέγες από το ένα κτίριο στο άλλο. Όταν ο Φανούτσι μπει στο κτίριο και θα ξεκλειδώσει την πόρτα του διαμερίσματός του, ο Βίτο θα τον πυροβολήσει θανάσιμα. Στη συνέχεια ο Βίτο θα αναλάβει τη θέση του Φανούτσι στη γειτονιά και θα αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερο σεβασμό απ'ότι έδειχναν πριν στον Φανούτσι.
Ο Βίτο και ο Τζένκο θα ξεκινήσουν μια επιχείρηση εισαγωγής ελαιολάδου, την Τζένκο Πούρα, ή Ελαιόλαδα Τζένκο, η οποία θα γίνει τελικά η μεγαλύτερη εταιρεία εισαγωγής ελαιόλαδου στη Αμερική, καθώς και η νομική βιτρίνα του Βίτο για τη νομιμοποίηση κερδών από τις παράνομες δραστηριότητες του. Μεταξύ των νομίμων και των παρανόμων επιχειρήσεων, ο Βίτο θα γίνει ένας πλούσιος άνθρωπος.
Το 1923, θα επιστρέψει στη Σικελία, για πρώτη φορά μετά που είχε φύγει σαν παιδί. Ο ίδιος και ο συνεργάτης του, Δον Τομμασίνο θα εξαλείψουν συστηματικά τους άνδρες του Δον Τσιτσιο, οι οποίοι συμμετείχαν στη δολοφονία της οικογένειας του Βίτο και θα κανονίστει μια συνάντηση με τον ίδιο τον Δον Τσιτσιο. Ο Βίτο θα χαράξει με ένα μαχαίρι το στομάχι του ηλικιωμένου Δον, τιμωρώντας τον έτσι για την οικογένειά του. Ο Δον Τομμασίνο θα πάρει πάνω του την πόλη και θα γίνει ο πιο πιστός σύμμαχος του Βίτο στη Σικελία για πάνω από μισό αιώνα.
Στις τις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Βίτο έχει πλέον οργανωμένες εγκληματικές πράξεις, και θα δημιουργήσει την οικογένεια εγκλήματος Κορλεόνε, μια από τις πιο ισχυρές στη χώρα. Ο Τζένκο Αμπανταντο θα είναι ο Κονσιλιέρι του, και ο Κλεμένζα με τον Τέσιο θα είναι λοχαγοί του. Την ίδια στιγμή ο Βίτο έχει κάνει και προσωπική οικογένειά. Η σύζυγός του, Καρμέλα, θα του κάνει τρεις γιους και μια κόρη. Ο μεγαλύτερος γιος του, ο Σάνι θα φέρει έναν άστεγο φίλο του, τον Τομ Χάγκεν, να μείνει με τους Κορλεόνε και ο Βίτο θα τον υιοθετήσει ανεπίσημα. Ως ενήλικας, ο Σάνι γίνεται διάδοχος του Βίτο και ντε φάκτο υπαρχηγός του. Ο Φρέντο, δεύτερος γιος του Βίτο, θεωρείται πολύ μαλακός τύπος για να χειριστεί σημαντικά θέματα στη οικογενειακή επιχείρηση και παίρνει μόνο μικρές ευθύνες. Ο Βίτο έχει μια δύσκολη σχέση με το νεώτερο γιο του, τον Μάικλ, ο οποίος δεν θέλει με τίποτα να μπει στη οικογενειακή επιχείρηση και γίνεται ήρωας πολέμου, ενώ πολεμάει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η μοναχοκόρη του Βίτο, η Κόνι, απαγορεύεται να συμμετέχει στην οικογενειακή επιχείρηση λόγω του φύλου της.
Γύρω στο 1939, ο Βίτο θα έχει την έδρα του και το σπίτι του στο Λονγκ Μπιτς, του Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, όπου ο Τζένκο θα χρησιμεύει ως ο βασικός σύμβουλος του Βίτο μέχρι που αυτός θα αρρωστήσει από τον καρκίνο και δεν θα μπορεί πια να εκπληρώνει τα καθήκοντά του. Ο Τομ Χάγκεν, ο οποίος εν τω μεταξύ έχει γίνει ένας εν ενεργεία δικηγόρος, θα αναλάβει τα καθήκοντα στη θέση του Τζένκο ως νέος κονσιλιέρι.
Σειρές μυθιστορημάτων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βίτο Κορλεόνε εμφανίζεται στο μυθιστόρημα «Η Επιστροφή του Νονού» (The Godfather Returns), το 2004 του Μαρκ Βινεγκάρντνερ και στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούζο «Οικογένια Κορλεόνε» (The Family Corleone), και σε ένα μυθιστόρημα του 2012 του Εντ Φάλκο. Αυτά τα μυθιστορήματα διερευνούν την άνοδο του Βίτο Κορλεόνε στην εξουσία τη δεκαετία του 1920 και του 1930 και τις πρώτες σχέσεις του με τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Απεικονίσεις και επιρροές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην πρώτη ταινία της τριλογίας του Νονού, ο Δον Βίτο Κορλεόνε απεικονίστηκε από τον Μάρλον Μπράντο και σε νεαρή ηλικία απεικονίστηκε από τον Ορέστε Μπαλντίνι. Στη δεύτερη ταινία ο Βίτο Κορλεόνε απεικονίστηκε σε νεαρή ηλικία από τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Και οι δύο ταινίες κέρδισαν το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για τον Μπράντο και για τον Ντε Νίρο. Ο Βίτο Κορλεόνε είναι ένας από τους δύο μόνο χαρακτήρες που ενσαρκώνεται από δύο ηθοποιούς για να βραβευτούν με Όσκαρ και για τις δύο ταινίες (ο άλλος είναι ο Τζόκερ). Ο Μπράντο αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο Όσκαρ, αφού ο εκπρόσωπος του Σαχίν Λίλφτερ δήλωσε τους λόγους του κατά τη διάρκεια της απονομής των βραβείων.
Το Premiere Magazine χαρακτήρισε τον Βίτο Κορλεόνε ως τον μεγαλύτερο κινηματογραφικό χαρακτήρα στην ιστορία.[2] Επιλέχθηκε επίσης ως ο 53ος μεγαλύτερος κινηματογραφικός χαρακτήρας από το περιοδικό Empire.[3]
Ο χαρακτήρας του Βίτο Κορλεόνε βασίζεται σε σύνθεση των αφεντικών της Μαφίας της Νέας Υόρκης στα μέσα του 20ού αιώνα: Κάρλο Γκαμπίνο,[4] Φρανκ Κοστέλο,[5] Τζο Μπονάνο,[6] και του Τζο Προφάτσι.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Greatest Movie Characters (Vito Corleone) στο filmsite.org (αγγλικά) ανακτήθηκε 30 Ιουλίου 2018
- ↑ «100 Greatest Movie Characters of All Time». Premiere. New York City: Hachette Filipacchi Media U.S. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012 – μέσω filmsite.org.
- ↑ «The 100 Greatest Movie Characters| 10. Vito Corleone». Empire. London, England: Bauer Media Group. 5 Δεκεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Schladabeck, Jessica (August 24, 2016). «A look at the Gambino Crime family tree, from their early roots to serving as inspiration for 'The Godfather'». The New York Daily News (New York City: Tribune Publishing). https://www.nydailynews.com/news/national/gambino-crime-family-tree-article-1.2764033. Ανακτήθηκε στις January 23, 2019.
- ↑ Ferranti, Seth (June 18, 2018). «Meet the Unconventional Mafia Boss Who Inspired 'Godfather' Don Corleone». Vice (New York City: Vice Media). https://www.vice.com/en_us/article/nekm3z/who-is-don-vito-corleone-godfather-based-on-frank-costello. Ανακτήθηκε στις January 23, 2019.
- ↑ Reed, Christopher (May 13, 2002). «Obituary: Joe Bonanno». The Guardian (London, England: Guardian Media Group). https://www.theguardian.com/news/2002/may/14/guardianobituaries. Ανακτήθηκε στις January 23, 2019.
- ↑ Sokol, Tony (15 Μαρτίου 2018). «The Real History of The Godfather Movies and Book». Den of Geek. New York City: Dennis Publishing. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2019.