Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Βενιαμίν Γκουλντ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Benjamin Apthorp Gould (Αγγλικά) |
Γέννηση | 27 Σεπτεμβρίου 1824[1][2][3] Βοστώνη[1][4] |
Θάνατος | 26 Νοεμβρίου 1896[2][3][5] Κέιμπριτζ[4] |
Υπηκοότητα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και Κολέγιο Χάρβαρντ |
Σύζυγος | Mary Apthorp Quincy Gould |
Τέκνα | Alice Bache Gould και Benjamin Apthorp Gould (1870–1937) |
Γονείς | Benjamin Apthorp Gould και Lucretia Dana Gould |
Βραβεύσεις | Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες, Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας (1883), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (26 Νοεμβρίου 1891), James Craig Watson Medal (1887) και μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών |
Επιστημονική σταδιοδρομία | |
Ερευνητικός τομέας | αστρονομία |
Ιδιότητα | αστρονόμος και συγγραφέας |
Υπογραφή | |
δεδομένα ( ) |
Ο Βενιαμίν Γκουλντ (αγγλικά: Benjamin Apthorp Gould, 27 Σεπτεμβρίου 1824 – 26 Νοεμβρίου 1896) ήταν Αμερικανός αστρονόμος, που σήμερα θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους της εποχής του. Χρημάτισε διευθυντής του Αστεροσκοπείου της Κόρδοβα στην Αργεντινή. Ο Β. Γκουλντ θεωρείται ο σημαντικότερος συνεχιστής του έργου του Ουίλιαμ Χέρσελ, ειδικότερα στην έρευνα επί του Γαλαξία και των αστέρων εν γένει καθώς και την κατανομή αυτών στην Ουράνια σφαίρα.
Ο Γκουλντ, αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, μελέτησε Μαθηματικά και Αστρονομία κοντά στον Καρλ Φρήντριχ Γκάους στη Γερμανία, οπότε και δημοσίευσε περί τις 20 εργασίες πάνω σε παρατηρήσεις κομητών και αστεροειδών. Από το 1880 επιδόθηκε στην άνευ οργάνων έρευνα των αστέρων (δηλαδή των ορατών δια γυμνού οφθαλμού), κυρίως του νότιου ουράνιου ημισφαιρίου, πετυχαίνοντας δύο σημαντικές ανακαλύψεις:
Α) Την Ταινία της Αργούς που αφορά τον Γαλαξία μας και
B) Τον καλούμενο Γαλαξιακό κύκλο, που χρησιμοποιείται για τον καθορισμό των καλουμένων γαλαξιακών συντεταγμένων ή συντεταγμένων του Γκουλντ.
Εκτός όμως των παραπάνω στον Γκουλντ οφείλεται και η «Αργεντινή ουρανομετρία» που εκδόθηκε το 1886 και η οποία αποτελεί κατάλογο αστέρων κυρίως του νότιου ουράνιου ημισφαιρίου. Περιλαμβάνονται σε αυτόν 6755 νότιοι αστέρες και 1001 βόρειοι. Η από τότε συνεχής συμπλήρωσή του τον καθιστά ένα από τους σημαντικότερους αστρικούς καταλόγους.
Στον Γκουλντ ακόμη, λάτρη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, οφείλεται και η τελική διάκριση του άλλοτε αστερισμού Αργώ σε τρεις επιμέρους αστερισμούς: τα Ιστία, την Τρόπιδα και την Πρύμνα.
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αστρονόμο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |