Γεώργιος Μυλωνάς | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 6 Απριλίου 1919 Παρίσι |
Θάνατος | 14 Φεβρουαρίου 1998 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ένωσις Κέντρου |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Άλεξ Μυλωνά (1940–1976)[1] |
Τέκνα | Αλέξανδρος Μυλωνάς |
Οικογένεια | Οικογένεια Μελά |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας (Ιουλίου 1989 – Νοέμβριος 1989) Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών της Ελλάδας Έλληνας υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Έλληνας υφυπουργός Προεδρίας μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ιωαννίνων)[2] Υπουργός Πολιτισμού της Ελλάδας (Φεβρουάριος 1990 – Απριλίου 1990) |
Ο Γεώργιος Μυλωνάς (6 Απριλίου 1919 - 14 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Έλληνας πολιτικός[3].
Γεννήθηκε και βαπτίστηκε στο Παρίσι, γιος του πολιτικού Αλέξανδρου Μυλωνά (1881-1967) και εγγονός του αντιστρατήγου Παναγιώτη Δαγκλή[4]. Σπούδασε νομική και συμμετείχε ως γραμματέας της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του Αγίου Φραγκίσκου το 1945. Την περίοδο 1947-1963 εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αθήνα. Εκλέχτηκε βουλευτής Ιωαννίνων στις εκλογές του 1963 και 1964 με την Ένωση Κέντρου, Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως (19 Φεβρουαρίου 1964-29 Απριλίου 1965), υφυπουργός Εθνικής Παιδείας (29 Απριλίου 1965-15 Ιουλίου 1965). Κατά την περίοδο της παρουσίας του στο Υπουργείο Παιδείας προχώρησε στην ίδρυση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συνελήφθη και εκτοπίστηκε στην Αμοργό το 1968[5] από όπου δραπέτευσε τον Οκτώβριο του 1969 και κατέφυγε στο εξωτερικό. Η περιπετειώδης απόδρασή του από την εξορία της Αμοργού θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για το βιβλίο του Ηλία Κουλουκουντή, που οργάνωσε και τη διαφυγή, «Η Συνωμοσία της Αμοργού»[6], και την ταινία «Απόδραση από την Αμοργό»[7]. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας διετέλεσε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Το 1987 εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατικής Ένωσης. Το 1989 διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού (7 Ιουλίου 1989-20 Νοεμβρίου 1989) ως μέλος του Συνασπισμού στον οποίο είχε προσχωρήσει στην κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού και στην οικουμενική (13 Φεβρουαρίου 1990-10 Απριλίου 1990).
Ήταν παντρεμένος με τη γλύπτρια Αλεξάνδρα Μπογδάνου.