Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 44°12′0″N 10°56′0″E / 44.20000°N 10.93333°E
Γκάτζο Μοντάνο Comune | |
---|---|
Comune di Gaggio Montano | |
Διοικητικές πληροφορίες | |
Χώρα | Ιταλία |
Περιφέρεια | Εμίλια Ρομάνια |
Επαρχία | Μπολόνια |
Περιοχή | |
Πληθυσμός | 4.968 (Σεπτέμβριος 2013) |
Άλλες πληροφορίες | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 40041 |
Ζώνη ώρας | UTC+1 |
Τοποθεσία | |
Θέση του δήμου στην επαρχία της Μπολόνια | |
Επίσημος ιστότοπος |
Το Γκάτζο Μοντάνο (ιταλικά: Gaggio Montano) είναι δήμος της βορειοανατολικής Ιταλίας που βρίσκεται στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια, στην επαρχία της Μπολόνια.
Πρόκειται για έναν ορεινό δήμο που βρίσκεται σε απόσταση 60 περίπου χιλιομέτρων από την Μπολόνια. Το υψόμετρο του είναι 682 μέτρα, η έκταση του δήμου πάει από τα 256 μέτρα ελάχιστο υψόμετρο μέχρι τα 1138 μέτρα μέγιστο, όρος Μπελβεντέρε (Belvedere). Στα όρια του δήμου βρίσκονται πολλές βραχώδης προεξοχές με γεωλογικό ενδιαφέρον καθώς και διάφορες κορυφές όπως το όρος Καστέλλο (Castello). Τον δήμο διασχίζουν ο ποταμός Ρένο και ο χείμαρρος Σίλλα (Silla). Η συνολική έκταση του δήμου είναι 58,68 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°11'52"44 N γεωγραφικό πλάτος και 10°56'2"04 E γεωγραφικό μήκος.
Λόγω της ορεινής μορφολογίας του εδάφους του δήμου οι κάτοικοι του είναι διεσπαρμένοι σε έναν μεγάλο αριθμό κοινοτήτων και δημοτικών διαμερισμάτων που περιλαμβάνουν Αμπετάια, Άφφρικο, Βάινα ντι Σόπρα, Βαλφιορίτα, Βιβάλλε, Βολπάρα, Γκάτζο Μοντάνο, Γκουανέλλα, Γκρίλλα, Κα Φράνκι, Κάζα Τζάνκο, Κανεβάτσια, Καπάννα Φορέστα, Κολλίνα-Μπελβεντέρε, Κολομπάρα, Κροτσιάλε, Λάγκο Μπράγκο, Λαγκόνι, Μαζερόνι, Μαζόντε, Μαράνο, Μολινάτσιο, Μπομπιάνα, Μπόρρα, Ολμέ, Παλάτσο, Πιετρακολόρα, Ρόκα Πιτιλιάνα, Ρονκόνε, Σάντα Μαρία Βιλλιάνα, Σέρρα, Σίλλα, Φάουρο.
Οι δήμοι που συνορεύουν με το Γκάτζο Μοντάνο είναι το Βεργκάτο, η Γκριτζάνα Μοράντι, το Καστέλ ντ Αϊάνο, το Καστέλ ντι Κάζιο, το Λιτζάνο ιν Μπελβεντέρε, το Μοντέζε (δήμος της επαρχίας της Μόντενα και η Πορρέττα Τέρμε.
Στα εδάφη που καταλαμβάνει ο δήμος υπάρχουν μαρτυρίες της ανθρώπινης παρουσίας από την εποχή του Χαλκού. Στην περιοχή του δημοτικού διαμερίσματος της Σάντα Μαρία Βιλλιάνα έχουν βρεθεί οι βάσεις από καλύβες της περιόδου μεταξύ 1500 και 930 π.Χ. ενώ στα αριστερά του χειμάρρου Σίλλα έχουν βρεθεί τάφοι του Βιλλανοβιάνου πολιτισμού, 930 – 525 π.Χ. αυτά τα ευρήματα αποδεικνύουν την μεγάλη σημασία που ήχε η αρχαία οδός που σύνδεε την Μπολόνια με την Τοσκάνη και ακολουθούσε την κοιλάδα του Ρένο.
Το πρώτο έγγραφο που αναφέρεται στο Γκάτζιο χρονολογείται 10 Φεβρουαρίου του 753 μ.Χ. και εκδόθηκε στην Παβία από τον βασιλιά των Λονγκομβάρδων Αστόλφο (Ιταλ. Astolfo). Με αυτό το έγγραφο ο βασιλιάς παραχωρεί το Gajum Reginae, δηλαδή το δάσος της βασίλισσας στον αδερφό του Ανσέλμο (Ιταλ. Anselmo) ηγούμενο της Νονάντολα. Από την κυριαρχία των Λονγκομβάρδων έχουν μείνει πολλά τοπωνύμια της περιοχής. Τον 13ο αιώνα Γκάτζιο θα περάσει στην κυριαρχία του δήμου της Μπολόνια. Ο οικισμός θα αποκτήσει στρατηγική σημασία επειδή θα βρίσκεται στα σύνορα των εδαφών που ελέγχονται από την Μπολόνια και θα αποτελέσει κέντρο στις διαμάχες μεταξύ του δήμου και διαφόρων αρχόντων της περιοχής με σημαντικότερους την οικογένεια των κόμηδων ντι Πάνικο (Ιταλ. di Panico). Για να ισχυροποιήσει την θέση του ο δήμος, τον 13ο αιώνα, θα χτίσει ένα οχυρό στην βάση μιας βραχώδους προεξοχής, που σήμερα είναι γνωστή με το όνομα ο βράχος του οχυρού και βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού. Το 1307 οι κόμηδες ντι Πάνικο σε συνεργασία με τον στρατό της οικογένειας Μοντεκούκκολι (Ιταλ. Montecuccoli) θα πολιορκήσουν το φρούριο για δύο μήνες αλλά τελικά δεν θα μπορέσουν να το κατακτήσουν. Το 1309 θα επιτεθούν και πάλι και αυτή τη φορά με επιτυχία. Ο δήμος της Μπολόνια θα επιστρέψει κυρίαρχος του φρουρίου το 1313. Το 1441 η περιοχή θα δεχτεί νέες επιθέσεις και καταστροφές από τον στρατό που ήχε στείλει ο Πάπας Ευγένιος Δ΄ με σκοπό να προκαλέσει προβλήματα στις περιοχές που ανήκαν στον δήμο της Μπολόνιας. Τον 13ο αιώνα ο δήμος θα κατασκευάσει και τα οχυρά του Μπελβεντέρε, του οποίου υπάρχουν ακόμα κάποια ερείπια και του Καστέλ Λεόνε του οποίου σήμερα δεν έχει απομείνει καμία μαρτυρία. Αποδείξεις εκείνης της ταραχώδους περιόδου, που έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας, είναι και τα διάφορα πυργόσπιτα που βρίσκονται σε κάποιους από τους οικισμούς του δήμου καθώς και κάποιοι οχυρωμένοι οικισμοί. Τον 16ο αιώνα ο δήμος θα εγκαταλείψει ή θα κατεδαφίσει όλα τα φρούρια της περιοχής. Τον μεσαίωνα το δημοτικό διαμέρισμα της Μπομπιάνα ανήκε στην Ματθίλδη της Κανόσα (Ιταλ. Matilde di Canossa) που θα την παραχωρήσει στον Πάπα Γρηγόριο Ζ΄ που, το 1074, θα το δωρίσει στους επισκόπους της Μπολόνια.
Σε αντίθεση με τους γύρο δήμους και κάποιους από τους οικισμούς, που σήμερα ανήκουν στον δήμο του Γκάτζιο, το Γκάτζο Μοντάνο δεν αποτέλεσε ποτέ φέουδο αλλά παρέμεινε πάντα πιστό στον δήμο της Μπολόνια. Στα τέλη του 15ου αιώνα και στις αρχές του 16ου θα ξεκινήσει η ιστορία της οικογένειας των Τανάρι (Ιταλ. Tanari) που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην περιοχή και όχι μόνο και θα αφήσει αρκετά μνημεία. Άλλες ησχυρές οικογένειες που έχουν αφήσει τα ίχνυ τους είναι αυτές των Καπατσέλλι (Ιταλ. Capacelli), των Αλμπεργκάτι (Ιταλ. Albergati) και των Γκράσι (Ιταλ. Grassi). Ο δήμος όπως τον γνωρίζουμε σήμερα δημιουργήθηκε το 1866 με την ένωση των προϋπαρχόντων δήμων του Γκάτζιο, της Μπομπιάνα και της Ρόκα Πιτιλιάνο. Κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα υποστεί πολλές καταστροφές με αποκορύφωμα το 1944, οπότε θα βρεθεί πάνω στην Λίνεα Γκότικα (Γοτθική Γραμμή Ιταλ. Linea Gotica).
Η πολυτάραχη ιστορία του δήμου του προκάλεσε συχνά μεγάλες καταστροφές με αποκορύφωμα τις μεγάλες καταστροφές που υπέστη κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Παρόλα αυτά στον δήμο παραμένει ένας μεγάλος αριθμός ενδιαφερόντων μνημείων.
Ο δήμος διοργανώνει πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις κατά την διάρκεια όλου του χρόνου. Μερικές από αυτές είναι η γιορτή της μπύρας, η γιορτή του κυνηγού, ας τζιουγκέν λα βιντέλα παιχνίδια μεταξύ των τεσσάρων συνοικιών του Γκάτζιο, γιορτή του κόκορα και γιορτή του παγωνιού.
Το Γκάτζο Μοντάνο είναι ένας μικρός δήμος στον οποίο, σύμφωνα με τα στοιχεία της 1ης Ιανουαρίου του 2011, κατοικούν μόνιμα 5154 άτομα.
Οι ξένοι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονται στα 571 άτομα και οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι περισσότεροι είναι το Μαρόκο με 247 άτομα, η Ρουμανία με 150 άτομα και η Βόρεια Μακεδονία με 34 άτομα.