Γκοΐτσι Σούντα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | 須田剛一 (Ιαπωνικά) |
Γέννηση | 2 Ιανουαρίου 1968 Ναγκάνο |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | παραγωγός βιντεοπαιχνιδιών σεναριογράφος |
Περίοδος ακμής | 1993 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γκοΐτσι Σούντα (ιαπωνικά: 須田 剛一, Χέπμπορν: Suda Gōichi, 2 Ιανουαρίου 1968), ευρύτερα γνωστός με το ψευδώνυμο Suda51, είναι Ιάπωνας σκηνοθέτης, σεναριογράφος και σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών. Είναι ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Grasshopper Manufacture, με την οποία έχει αναπτύξει τα περισσότερα από τα παιχνίδια του, συμπεριλαμβανομένων των The Silver Case, Flower, Sun, and Rain, killer7, Killer Is Dead και τη σειρά No More Heroes.
Ο Σούντα γεννήθηκε στις 2 Ιανουαρίου του 1968 και κατάγεται από το νομό Νεγκάνο της Ιαπωνίας.[1][2] Στην ηλικία των 18 ετών μετακόμισε στο Τόκιο και προσελήφθη ως σχεδιαστής στην εταιρεία Human Entertainment, αφού προηγουμένως έκανε και άλλα επαγγέλματα, όπως αυτό του εργολάβου κηδειών.[3][4] Αφού αποχώρησε από την εταιρεία, ίδρυσε τη Grasshopper Manufacture και εργάστηκε ως σεναριογράφος, σχεδιαστής και σκηνοθέτης στον πρώτο παιχνίδι της, με τίτλο The Silver Case.[5] Το παιχνίδι βοήθησε στην καθιέρωση του Σούντα και της εταιρείας του, ωστόσο απέσπασαν παγκόσμια προσοχή με την κυκλοφορία του killer7, που ήταν και το πρώτο παιχνίδι του που κυκλοφόρησε εκτός Ιαπωνίας.[3][6]
Μεταξύ των έργων του, και ο ίδιος και η εταιρεία του ανέπτυξαν βιντεοπαιχνίδια σε συνεργασία με άλλα στούντιο, όπως τα Guild01 και Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse,[7] ενώ επίσης και πρότζεκτ σχετικά με σειρές anime, όπως τα Blood+, Samurai Champloo και Short Peace.[8][9][10] Μετά από την κυκλοφορία του No More Heroes, ο Σούντα ανέλαβε έναν πιο διοικητικό ρόλο στην εταιρεία του, ωστόσο συνεχίζει να συνεισφέρει σε διάφορα πρότζεκτ, συμπεριλαμβανομένου του Killer Is Dead.[11]
Ο τρόπος γραφής και σκηνοθεσίας του Σούντα έχει συγκριθεί με τα έργα του Κουέντιν Ταραντίνο.[12][13] Ένα σημαντικό στοιχείο του πρωτότυπου έργου του Σούντα είναι η ισορροπία του χιούμορ, των σκοτεινών και ώριμων θεμάτων, της βίας και της σεξουαλικότητας.[14][15][13][16] Εστιάζει στο κόνσεπτ του θανάτου επειδή νιώθει πως χρειάζεται μία λογική από πίσω του, αλλά και στους ασασίνους, που είναι στενά συνδεδεμένοι με αυτόν. Στα παιχνίδια δράσης που έχει δημιουργήσει, σκέφτεται σοβαρά τους λόγους πίσω από την επιθυμία κάθε χαρακτήρα να πολεμά και το λόγο των θανάτων τους. Ο τρόπος που απεικονίζει τον θάνατο στα παιχνίδια του έχει επηρεαστεί από την εργασία του ως εργολάβος κηδειών.[17]
Η σεξουαλικότητα, ενώ παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλά από τα παιχνίδια του, δεν είναι σημαντικό στοιχείο γι' αυτόν, και όταν την χρησιμοποιεί είναι για να εκφράσει ένα σημαντικό κομμάτι της συνολικής ιστορίας και του θέματος του εκάστοτε παιχνιδιού.[15]
Άλλο ένα θέμα που επαναλαμβάνεται στα παιχνίδια του από το The Silver Case και έπειτα, είναι η εστίαση στην εγκληματικότητα της κοινωνίας, αλλά και η αντιπαράθεση ατόμων με εξίσου εύλογα οράματα μεταξύ τους.[3][18] Σε αντίθεση με τον σοβαρό τόνο του The Silver Case, το Flower, Sun, and Rain διαθέτει μια στυλιστική αλλαγή προς ένα πιο χαλαρό και απλό ύφος. Αυτή η εναλλαγή στυλ για κάθε πρωτότυπο έργο του Σούντα επαναλαμβάνεται στην καριέρα του.[14] Όταν ρωτήθηκε για αυτή την αντίθεση ανάμεσα στα Lollipop Chainsaw και Killer is Dead, την περιέγραψε ως φαινόμενο γιν-γιανγκ.[19]
Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
---|---|---|
1993 | Super Fire Pro Wrestling 3 Final Bout | Σκηνοθέτης |
1994 | Super Fire Pro Wrestling Special | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
1996 | Twilight Syndrome: Search | Σκηνοθέτης |
Twilight Syndrome: Investigation | Σκηνοθέτης | |
1997 | Moonlight Syndrome | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
1999 | The Silver Case | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
2001 | Flower, Sun, and Rain | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
2004 | Michigan: Report from Hell | Πρωτότυπο σχέδιο, παραγωγός |
2005 | killer7 | Σκηνοθέτης, σχεδιαστής, σεναριογράφος |
The 25th Ward: The Silver Case | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος | |
2006 | Samurai Champloo: Sidetracked | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
Contact | Παραγωγός | |
Blood+: One Night Kiss | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος | |
2007 | No More Heroes | Σκηνοθέτης, σχεδιαστής, σεναριογράφος |
2008 | Flower, Sun, and Rain: Murder and Mystery in Paradise | Επιβλέπων |
Fatal Frame: Mask of the Lunar Eclipse[20] | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος | |
2010 | No More Heroes 2: Desperate Struggle | Εκτελεστικός σκηνοθέτης |
2011 | Frog Minutes | Εκτελεστικός παραγωγός |
Shadows of the Damned | Εκτελεστικός σκηνοθέτης, σεναριογράφος | |
Rebuild of Evangelion: Sound Impact | Δημιουργικός παραγωγός | |
Sdatcher | Σεναριογράφος, ηθοποιός φωνής | |
2012 | Sine Mora | Εκτελεστικός παραγωγός |
Diabolical Pitch | Εκτελεστικός παραγωγός | |
Liberation Maiden | Δημιουργικός σκηνοθέτης | |
Lollipop Chainsaw | Δημιουργικός σκηνοθέτης | |
No More Heroes: World Ranker | Παραγωγός | |
Black Knight Sword | Εκτελεστικός παραγωγός, σεναριογράφος | |
2013 | Killer Is Dead | Εκτελεστικός σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
Liberation Maiden SIN | Σεναριογράφος | |
2014 | Ranko Tsukigime's Longest Day[21] | Σεναριογράφος |
2015 | Tokio of the Moon's Shadow | Σεναριογράφος |
Kurayami Dance | Σεναριογράφος | |
2016 | Let It Die | Εκτελεστικός σκηνοθέτης |
2017 | Sine Mora EX | Εκτελεστικός σκηνοθέτης |
2017 | Fire Pro Wrestling World | Σεναριογράφος του The Vanishing |
2019 | Travis Strikes Again: No More Heroes | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |
2020 | No More Heroes III | Σκηνοθέτης, σεναριογράφος |