Ευγενία Γκραντέ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 Εικονογράφηση του Ντανιέλ Ερναντέζ από τη β΄ έκδοση του βιβλίου (1834) | |
| Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
|---|---|
| Εικονογράφος | Daniel Hernández Morillo |
| Τίτλος | Eugénia Grandet |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1834 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1833 |
| Πολιτιστικό κίνημα | Ρεαλισμός |
| Μορφή | μυθιστόρημα |
| Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
| Χαρακτήρες | Félix Grandet, Eugénie Grandet, Charles Grandet, Madame des Grassins και Bonfons Cruchot |
| Τόπος | Σωμύρ |
| LC Class | OL85243W[1] |
| Προηγούμενο | Ούρσουλα Μιρουέ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Ευγενία Γκραντέ (Eugénie Grandet) είναι μυθιστόρημα του Γάλλου λογοτέχνη του 19ου αιώνα Ονορέ ντε Μπαλζάκ, δημοσιευμένο το 1833. Είναι μία ιστορία για τη φιλαργυρία και για τη δυστυχία που αυτή επιφέρει.
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μυθιστόρημα αναφέρεται στην τραγική ιστορία της Ευγενίας Γκραντέ και στις ψυχικές ταλαιπωρίες στις οποίες την υποβάλλει ο φιλάργυρος πατέρας της, ο Φελίξ, με τη βοήθεια της υπηρέτριάς του Νανόν. Διαδραματίζεται στην επαρχιακή πόλη Σωμύρ της δυτικής Γαλλίας. Εκεί, ο βαρελοποιός Φελίξ Γκραντέ εξελίχθηκε σε επιχειρηματία και κτηματία, πήρε και μία πλούσια σύζυγο, ενώ έγινε και δήμαρχος. Αλλά όσο πλούτιζε, τόσο γινόταν και πιο φιλάργυρος, και δεν ήθελε να παντρέψει την κόρη του για να μην υποχρεωθεί να την προικίσει.
Η Ευγενία στο μεταξύ ερωτεύθηκε τον οικονομικά κατεστραμμένο εξάδελφό της Σαρλ, ο οποίος φθάνει από το Παρίσι την ημέρα των γενεθλίων της, μετά την αυτοκτονία του πατέρα του. Ο Σαρλ δέχεται να πάρει κάποια χρήματα από την Ευγενία και αναχωρεί για τις Ινδίες αναζητώντας την τύχη του. Μαθαίνοντας ο Γκραντέ τη χρηματική προσφορά της θυγατέρας του, τη φυλακίζει επί μήνες στο δωμάτιό της και την ελευθερώνει μόνο μετά τον θάνατο της συζύγου του. Τότε συμφιλιώνεται με την κόρη του και, απρόθυμα, συμφωνεί να παντρευτεί τον Σαρλ. Ο Σαρλ όμως επιστρέφει στη Γαλλία οκτώ χρόνια αργότερα, όταν αμφότεροι οι γονείς της Ευγενίας έχουν πεθάνει. Η Ευγενία, έχοντας κληρονομήσει μία μεγάλη περιουσία, ζούσε αποτραβηγμένη, περιμένοντας πάντα την επιστροφή του ανθρώπου που αγάπησε. Αλλά ο Σαρλ, έχοντας πλουτίσει (και διαφθαρεί) στις Ινδίες, της επιστρέφει τα χρήματα και της αναγγέλλει τον γάμο του με κάποια άλλη, ξεπεσμένη αριστοκράτισσα, για να αποκτήσει «όνομα». Η Ευγενία δέχθηκε με αξιοπρέπεια το πλήγμα, φρόντισε μάλιστα να πληρώσει και τα χρέη του νεκρού πατέρα του Σαρλ για να μη διασύρεται το όνομά του. Η ίδια παντρεύτηκε τυπικά τον Κρυσό ντε Μπονφόν, γιο του δικηγόρου του πατέρα της, υπό τον όρο να παραμείνει παρθένα και μετά τον γάμο τους. Ο Κρυσό δέχεται, αφού τη θέλει μόνο για την περιουσία της, πεθαίνει ωστόσο λίγο καιρό μετά τον γάμο. Χηρεύοντας σε ηλικία μόλις 33 ετών, η Ευγενία συνέχισε τη μοναχική της ζωή, διαθέτοντας μεγάλα χρηματικά ποσά για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Αποτίμηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μυθιστόρημα ανήκει στην «Ανθρώπινη Κωμωδία», μια συνεκτική συλλογή αρκετών μυθιστορημάτων του Μπαλζάκ, που φιλοδοξούν να περιγράψουν σχεδόν εξαντλητικά τη γαλλική κοινωνία της εποχής του. Πιο συγκεκριμένα ανήκει στις «Σκηνές της επαρχιακής ζωής» του κύκλου «Σπουδές των ηθών» («Études de mœurs»). Το Ευγενία Γκραντέ θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα του συγγραφέα και αληθινό ορόσημο του γαλλικού ρεαλιστικού μυθιστορήματος. Ο Μπαλζάκ, με μεγάλη δεξιοτεχνία παρουσιάζει ανάγλυφα την αντίθεση των δύο βασικών προσώπων του μυθιστορήματος, του φιλάργυρου και αναξιοπρεπούς Φελίξ Γκραντέ και της πονεμένης Ευγενίας.
Μεταφράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο μεγάλος Ρώσος λογοτέχνης Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του μεταφράζοντας το Ευγενία Γκραντέ στη ρωσική γλώσσα το 1843. Στην ελληνική γλώσσα το μυθιστόρημα μεταφράσθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγελο Βλάχο το 1883. Νεότερη μετάφραση έγινε από τον Ν. Αργυρόπουλο (εκδ. «Πέλλα»).
Μεταφορές στον κινηματογράφο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1921: The Conquering Power σε σκηνοθεσία Ρεξ Ίνγκραμ, με τους Άλις Τέρι (Ευγενία), Ροντόλφο Βαλεντίνο (Σαρλ), Ραλφ Λιούις (πατέρας)
- 1946: Eugenia Grandet σε σκηνοθεσία Μάριο Σολντάτι, με την Αλίντα Βάλι
- 1965: Eugenie Grandet σε σκηνοθεσία Ρεξ Τάκερ, με τη Βαλερί Τζεαρόν
- 1993: Eugénie Grandet, σε σκηνοθεσία Jean-Daniel Verhaeghe, με τους Α. Λοντόν, Ζαν Καρμέ, Ντομινίκ Λαμπουριέ και Κλοντ Ζαντ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Eugénie Grandet by Honoré de Balzac | Open Library». Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Eugénie Grandet στο Wikimedia Commons
