Ιωάννης ΙΒ΄
| Ιωάννης ΙΒ΄ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 13ος αιώνας Σωζόπολις |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως |
Ο Ιωάννης ΙΒ΄ διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 1294 έως το 1303.
Καταγόταν από τη Σωζόπολη και το κοσμικό του όνομα ήταν Κοσμάς[1]. Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά[2]. Μετά τον θάνατο της συζύγου του έγινε μοναχός[3] και ιερέας και αναδείχθηκε ηγούμενος της Παμμακαρίστου. Χαρακτηρίζεται ενάρετος και αξιοθαύμαστος άνθρωπος[4] και, λόγω των ανθενωτικών του απόψεων, φυλακίστηκε από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η'[5].
Ήταν πνευματικός του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄[6], στον δωδέκατο χρόνο βασιλείας του οποίου εξελέγη Πατριάρχης. Αν και πνευματικός του, πολλές φορές αντέδρασε σε αυθαίρετες πρωτοβουλίες του και αποδείχθηκε συνετός και υπεύθυνος Πατριάρχης, με ανεπτυγμένη κοινωνική συνείδηση. Το 1299 απείλησε να παραιτηθεί, διαμαρτυρόμενος για τον γάμο της πεντάχρονης κόρης του Αυτοκράτορα, Σιμωνίδος, με τον μεσόκοπο και ακόλαστο βασιλιά της Σερβίας Στέφανο Ούρος Β΄ Μιλούτιν. Όταν τον έπεισαν να παραμείνει, άρχισε να παρεμβαίνει στην οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης, θεωρώντας ότι πρέπει να ενεργεί ως υπερασπιστής των φτωχών[3].
Τελικά αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 23 Αυγούστου 1303 και αποσύρθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου και πέθανε[6].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ MacGillivray Nicol, Donald (1993). The last centuries of Byzantium, 1261-1453 (2η έκδοση). Cambridge University Press. σελ. 102. ISBN 978-0-521-43991-6.
- ↑ Παντοκρατορινός, Αθανάσιος (1940). «Βίος και Πολιτεία του Αθανασίου Α΄ συγγραφείς υπό Ιωσήφ Καλόθετου μοναχού». Θρακικά 13: 98. https://www.he.duth.gr/erg_laog/thrakika/Thrakika13.pdf. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Runciman 2005, σελίδες 147.
- ↑ Λάνδος, Αγάπιος (1804). «Βίος και πολιτεία του εν αγίοις πατρός ημών Αθανασίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως». Νέος Παράδεισος: 121. https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/0/f/d/metadata-39-0000412.tkl&do=109435.pdf&pageno=121&width=452&height=654&maxpage=502&lang=en. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Failler, Albert (1977). «Le séjour d'Athanase II d'Alexandrie à Constantinople». Revue des études byzantines (35): 47. https://www.persee.fr/doc/rebyz_0766-5598_1977_num_35_1_2065. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 Μανουήλ Γεδεών, σελ. 404.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γεδεών, Μανουήλ (1885). Πατριαρχικοί Πίνακες: Ειδήσεις ιστορικαί βιογραφικαί περί των Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως: από Ανδρέου του Πρωτοκλήτου μέχρις Ιωακείμ Γ' του από Θεσσαλονίκης, 36-1884. Κωνσταντινούπολη: Lorenz & Keil.
- Runciman, Steven (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. ISBN 9607217225.
.svg)