Κακόφημοι δρόμοι

Κακόφημοι δρόμοι
Mean Streets
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΜάρτιν Σκορσέζε[1][2][3]
ΠαραγωγήΜάρτιν Σκορσέζε και Jonathan Taplin[4]
ΣενάριοΜάρντικ Μάρτιν και Μάρτιν Σκορσέζε
ΠρωταγωνιστέςΡόμπερτ Ντε Νίρο[2][5][3], Ρίτσαρντ Ρομάνους[5][3], Χάρβεϊ Καϊτέλ[2][5][3], Τσέζαρε Ντανόβα[5], Ντέιβιντ Πρόβαλ[2][5][3], Έιμι Ρόμπινσον[5], Βίκτορ Άργκο[5], Τζορτζ Μέμολι[5], Ζαν Μπελ, Ντέιβιντ Καραντάιν[5], Ρόμπερτ Καραντάιν[5], Χάρι Νόρθαπ[5] και Μάρτιν Σκορσέζε[5]
ΜουσικήΈρικ Κλάπτον
ΦωτογραφίαΚεντ Λ. Γουέικφορντ
ΜοντάζΣίντνεϊ Λεβίν
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολή1973, 25  Ιουνίου 1976 (Γερμανία)[6] και 14  Οκτωβρίου 1973 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[7]
Διάρκεια112 λεπτά και 119 λεπτά[8]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[8]
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Το τρέιλερ της ταινίας

Οι Κακόφημοι δρόμοι (αγγλικά: Mean Streets‎‎) είναι αστυνομική δραματική ταινία αμερικανικής παραγωγής του 1973 σε σκηνοθεσία Μάρτιν Σκορσέζε και σενάριο των Σκορσέζε και Μάρντικ Μάρτιν βασισμένο σε μια ιστορία του Σκορσέζε. Πρωταγωνιστούν οι Χάρβεϊ Καϊτέλ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ντέιβιντ Προβάλ και η Έιμι Ρόμπινσον.

Η ταινία αναφέρεται σε μια παρέα νεαρών Ιταλών της Νέας Υόρκης που ζουν σε μια γειτονιά που ονομάζεται Μικρή Ιταλία. Όλοι τους γνωρίζονται με ανθρώπους της Μαφίας που αποτελούν το πρότυπό τους και προσπαθούν να τους μιμηθούν. Από αυτήν την παρέα ξεχωρίζουν δύο φίλοι που στο τέλος έρχονται σε ανοικτή σύγκρουση με τη μαφία. Πίσω απ’ αυτή την σχετικά απλή ιστορία κρύβεται το δράμα των νεαρών παιδιών που ασφυκτιούν μέσα στο περιβάλλον τους και ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν μια διέξοδο για να ξεφύγουν.

Ο Ντε Νίρο κέρδισε το Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου της Εθνικής Εταιρείας Κριτικών Κινηματογράφου για το ρόλο του ως "Τζόνι Μπόι" Τσιβέλο. Το 1997 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α.. [9]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μοίρα είναι γραμμένη για τον Τόνι και τον Μάικλ. Είναι ιδιοκτήτες ενός μικρού μπαρ και κάνουν συμφωνίες στους κακόφημους δρόμους της Μικρής Ιταλίας στη Νέα Υόρκη. Για τον Τσάρλι, ωστόσο, το μέλλον δεν είναι τόσο ξεκάθαρο καθώς δουλεύει για τον θείο του Τζιοβάνι, και ασχολείται κυρίως με την είσπραξη χρεών από παλιές οφειλές. Για τον Τσάρλι που προσπαθεί να ανέβει στην ιεραρχία της τοπικής μαφίας, αλλά το δικό του αίσθημα ευθύνης απέναντι στον παιδικό του φίλο Τζόνι Μπόι, έναν μικροκακοποιό του δρόμου που οφείλει χρήματα σε πολλούς τοκογλύφους, τον εμποδίζει. Ο Τσάρλι συναντά επίσης κρυφά την ξαδέλφη του Τζόνι. Τερέζα που πάσχει από επιληψία. Ο Τσάρλι είναι διχασμένος ανάμεσα στην καθολική του ευσέβεια και στις φιλοδοξίες του για να γίνει μαφιόζος. Ως αποτέλεσμα, ο Τσάρλι επιδιώκει να ζήσει με τα δίκαια ιδανικά του Αγίου Φραγκίσκου, αλλά προωθεί αυτές τις ιδέες στους δρόμους λόγω της περιορισμένης κατανόησής του.

Ο Τζόνι Μπόι γίνεται όλο και περισσότερο αυτοκαταστροφικός και δεν σέβεται τους πιστωτές του. Αφού αποτυγχάνει να λάβει λύτρωση στην Εκκλησία, ο Τσάρλι το επιδιώκει θυσιάζοντας τον εαυτό του για λογαριασμό του Τζόνι. Σε ένα μπαρ, ένας τοκογλύφος με το όνομα Μάικλ έρχεται αναζητώντας τον Τζόνι για να του πληρώσει αυτά που χρωστά. Προς έκπληξή του, ο Τζόνι τον προσβάλλει. Ο Μάικλ τότε στρέφεται προς τον Τζόνι, ο οποίος τραβά ένα όπλο. Μετά από μια ένταση, ο Μάικλ απομακρύνεται και ο Τσάρλι πείθει τον Τζόνι ότι θα πρέπει να φύγουν από την πόλη για σύντομο χρονικό διάστημα. Η Τερέζα επιμένει να έρθει μαζί τους. Ο Τσάρλι δανείζεται ένα αυτοκίνητο και οδηγούν, αφήνοντας τη γειτονιά χωρίς να συμβεί κάτι.

Ένα αυτοκίνητο που τους ακολουθούσε από πίσω ξαφνικά έρχεται δίπλα, με τον Μάικλ στο τιμόνι και τον συνεργάτη του, Τζίμι Σορτς, στο πίσω κάθισμα. Ο Τζίμι πυροβολεί αρκετές φορές προς το αυτοκίνητο του Τσάρλι, τραυματίζοντας τον Τζόνι στο λαιμό και τον Τσάρλι στο χέρι, αναγκάζοντας τον Τσάρλι να πέσει με το αυτοκίνητο σε ένα πυροσβεστικό κρουνό. Ο Τζόνι κρύβεται σε ένα σοκάκι που τρέχει προς ένα λευκό φως που αποκαλύπτεται ότι είναι αυτοκίνητο της αστυνομίας. Ο Τσάρλι βγαίνει από το κατεστραμένο οχήμα και γονατίζει στο νερό που εκτοξεύεται από τον κρουνό, ο οποίος είναι ζαλισμένος και αιμορραγεί. Οι τραυματιοφορείς ενός ασθενοφόρου που εν τω μεταξύ κάνει την εμφάνιση του απομακρύνουν την Τερέζα και τον Τσάρλι. Η μοίρα του Τζόνι παραμένει άγνωστη.

Διανομή ρόλων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από την πρώτη πραγματική του ταινία, Who's That Knocking at My Door, και μια σκηνοθετική δουλειά που του δόθηκε από τον πρώην ανεξάρτητο κινηματογραφιστή Ρότζερ Κόρμαν, αυτή ήταν η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Σκορσέζε με το δικό του σενάριο. Ο σκηνοθέτης Τζον Κασσαβέτης του είπε μετά την ολοκλήρωση της ταινίας Boxcar Bertha: «Μόλις περάσες ένα χρόνο από τη ζωή σου κάνοντας μια αηδία». Αυτό ενέπνευσε τον Σκορσέζε να κάνει μια ταινία για τις δικές του εμπειρίες.[10] Ο Κασσαβέτης είπε στον Σκορσέζε ότι θα έπρεπε να κάνει κάτι σαν το Who's That Knocking at My Door, το οποίο άρεσε στον Κασσαβέτη. Οι Κακόφημοι δρόμοι βασίστηκαν σε γεγονότα που ο Σκορσέζε είχε βιώσει σχεδόν τακτικά ενώ μεγάλωνε στην Μικρή Ιταλία.

Σενάριο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σενάριο ξεκίνησε ως συνέχεια των χαρακτήρων στο Who's That Knocking at My Door. Ο Σκορσέζε άλλαξε τον τίτλο της ταινίας, κανόντας μια αναφορά στο δοκίμιο του Ρέημοντ Τσάντλερ Η απλή τέχνη της δολοφονίας, όπου ο Τσάντλερ γράφει: «Αλλά κάτω από αυτούς τους κακόφημους δρόμους ένας άνθρωπος πρέπει να πάει που δεν είναι ο ίδιος εννοούμε, ο οποίος ούτε αμαυρώνεται ούτε φοβάται». Ο Σκορσέζε έστειλε το σενάριο στον Κόρμαν, ο οποίος συμφώνησε να υποστηρίξει την ταινία εάν όλοι οι χαρακτήρες ήταν μαύροι. Ο Σκορσέζε ανυπομονούσε να κάνει την ταινία, οπότε εξέτασε αυτήν την επιλογή, αλλά η ηθοποιός Βέρνα Μπλουμ διοργάνωσε μια συνάντηση με τον πιθανό χρηματοδότη Τζόναθαν Τάπλιν, τον διευθυντή της εταιρείας The Band. Στον Τάπλιν άρεσε το σενάριο και ήταν πρόθυμος να συγκεντρώσει τα 300.000 δολάρια που ήθελε ο Σκορσέζε, αν ο Κόρμαν υποσχόνταν, γραπτώς, να διανείμει την ταινία. Η πρόταση του Κόρμαν τελικά δεν πέρασε καθώς η χρηματοδότηση από την Warner Bros. επέτρεψε στον Σκορσέζε να κάνει την ταινία με ιταλοαμερικανούς χαρακτήρες.[11]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένας από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του Σκορσέζε, ο Ρότζερ Ίμπερτ των Chicago Sun-Times έγραψε ότι «με αμέτρητους τρόπους, μέχρι τις λεπτομέρειες, τυπικά των σύγχρονων αστυνομικών τηλεοπτικών σειρών, οι Κακόφημοι δρόμοι - είναι ένα από τα σημεία εκκίνησης της σύγχρονης κινηματογραφικής βιομηχανίας».[12] Ο Βίνσεντ Κάρμπι από τους New York Times έγραψε ότι «ανεξάρτητα από το πόσο σκοτεινό είναι το περιβάλλον, ανεξάρτητα από το πόσο θλιβερή είναι η ιστορία, ορισμένες ταινίες είναι τόσο λεπτομερείς και όμορφα ρεαλιστικές που έχουν τονωτικό αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από το θέμα».[13] Ο Ντέιβ Κερ του Chicago Reader στην κριτική του ανέφερε μεταξύ άλλων πως: «Η υποκριτική και η σκηνοθεσία έχουν τόσο πρωτότυπη, ταραχώδη δύναμη που η ταινία είναι εντυπωσιακή»[14], ενώ το περιοδικό Timeout στην κριτική του που δημοσιεύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2006 χαρακτήρισε την ταινία ως: «Μία από τις καλύτερες αμερικανικές ταινίες της δεκαετίας».[15]

Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes συλλογής κριτικών, δίνει βαθμολογία (Ιανουάριος 2021) θετικής έγκρισης 95% βασισμένες σε 62 κριτικές με μέσο όρο 8.90/10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: «Οι Κακόφημοι δρόμοι είναι μια ισχυρή ιστορία αστικών αμαρτιών και ενοχών που σηματοδοτεί την άφιξη του Σκορσέζε ως μια σημαντική κινηματογραφική φωνή και διαθέτει ηλεκτρικές παραστάσεις από τους Χάρβεϊ Καϊτέλ και Ρόμπερτ Ντε Νίρο».[16]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οργάνωση Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα
Εθνικό Συμβούλιο Αναθεώρησης Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου (ΗΠΑ) — Νίκη
Εθνική Κοινότητα Κριτικών Κινηματογράφου Καλύτερη Ταινία Υποψηφιότητα
Καλύτερος Α' Ανδρικός Ρόλος Χάρβεϊ Καϊτέλ Υποψηφιότητα
Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος Ρόμπερτ Ντε Νίρο Νίκη
Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης Β' Ανδρικός Ρόλος Νίκη
Νάστρο ντ' Αρτζέντο Καλύτερος Ξένος Σκηνοθέτης Μάρτιν Σκορσέζε Υποψηφιότητα
Ένωση Σεναριογράφων Αμερικής Καλύτερο Σενάριο σε Δραματική Ταινία Υποψηφιότητα

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.imdb.com/title/tt0070379/. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 stopklatka.pl/film/ulice-nedzy. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=236.html. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2016.
  4. ↑ Freebase Data Dumps. Google.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 www.imdb.com/title/tt0070379/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 2  Μαΐου 2016.
  6. ↑ www.filmdienst.de/film/details/8291/hexenkessel-1973.
  7. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0070379/releaseinfo/. Ανακτήθηκε στις 10  Μαρτίου 2024.
  8. ↑ 8,0 8,1 mean-streets-0.
  9. ↑ «Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α» (στα Αγγλικά). loc.gov. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021. 
  10. ↑ Brown, Mick (March 7, 2010). «Martin Scorsese interview for Shutter Island». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/culture/film/filmmakersonfilm/7366950/Martin-Scorsese-interview-for-Shutter-Island.html. 
  11. ↑ Musto, Michael (1 Νοεμβρίου 2011). «Mean Streets Was Almost a Blaxploitation Flick!». VillageVoice.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2016. 
  12. ↑ Ebert, Roger. «Mean Streets Movie Review & Film Summary (1973) - Roger Ebert». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2022. 
  13. ↑ Canby, Vincent. Oct. 3, 1973. Movie review - Mean Streets (1973) The New York Times Αρχειοθετήθηκε 2010-01-03 στο Wayback Machine.
  14. ↑ Mean Streets. Αρχειοθετήθηκε 2011-06-09 στο Wayback Machine. The Chicago Reader
  15. ↑ «Η κριτική του περιοδικού Timeout για τους Κακόφημους Δρόμους» (στα Αγγλικά). Timeout.com. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021. 
  16. ↑ «Κακόφημοι Δρόμοι (1973)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]