Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 44°30′35″N 11°28′14″E / 44.50972°N 11.47056°E
Καστενάζο Comune | |
---|---|
Comune di Castenaso | |
Διοικητικές πληροφορίες | |
Χώρα | Ιταλία |
Περιφέρεια | Εμίλια Ρομάνια |
Επαρχία | Μπολόνια |
Περιοχή | |
Πληθυσμός | 14.650 (Σεπτέμβριος 2013) |
Άλλες πληροφορίες | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 40055, 40050 |
Ζώνη ώρας | UTC+1 |
Τοποθεσία | |
Θέση του δήμου στην επαρχία της Μπολόνια | |
Επίσημος ιστότοπος |
Το Καστενάζο (Ιταλ. Castenaso) είναι ένας δήμος της βορειοανατολικής Ιταλίας που βρίσκεται στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια, στην επαρχία της Μπολόνια.
Το Καστενάζο βρίσκεται κοντά στην Μπολόνια, περίπου 11 χιλιόμετρα, γι αυτό μπορεί να θεωρηθεί προάστιο της πόλης. Πρόκειται για έναν καθαρά πεδινό δήμο με υψόμετρο στα 42 μέτρα, με διαφορές που πάνε από τα 29 μέτρα ελάχιστο μέχρι τα 58 μέτρα μέγιστο υψόμετρο. Η έκταση του δήμου διασχίζεται από τον χείμαρρο Ίντιτσε (Idice). Η συνολική έκταση του δήμου είναι 35,74 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°30'35"28 N γεωγραφικό πλάτος και 11°28'14"88 E γεωγραφικό μήκος.
Τα δημοτικά διαμερίσματα που αποτελούν τον δήμο είναι Βεντούρο, Βιλλανόβα, Γκράτσιε, Κα Μοράτι, Κάζε Μπιάνκε, Καστενάζο, Κιέζα ντι Βιλλανόβα, Μαντόννα, Μαράνο, Νταμιάνι, Πεντάνια, Τόρρε, Φιέσο, Φοσαμάρτσα.
Το Καστενάζο συνορεύει με τους δήμους του Γκραναρόλο ντελλ'Εμίλια, της Μπολόνια, του Μπούντριο, του Οτσάνο ντελλ'Εμίλια και του Σαν Λάτσαρο ντι Σάβενα.
Η περιοχή που σήμερα καταλαμβάνει ο δήμος του Καστενάζο ήχε κατοικηθεί από πολύ παλιά. Μεταξύ 1853 και 1856 ο Γκοτζαντίνι (Gozzadini) πραγματοποίησε ανασκαφές, μετά από μία τυχαία ανακάλυψη, στο κτήμα του που βρισκότανε κοντά στον οικισμό που σήμερα είναι γνωστός ως Βιλλανόβα ντι Καστενάζο. Σε αυτές τις ανασκαφές βρέθηκε μία νεκρόπολη που αρχικά θεωρήθηκε ότι ανήκε στους Ετρούσκους, αργότερα όμως καθορίστηκε ότι ανήκαν σε έναν παλαιότερο πολιτισμό στον οποίο ο Γκοτζαντίνι έδωσε το όνομα Βιλλανοβιάνο από το όνομα του αγροκτήματος του. Πρόκειται για έναν πολιτισμό που αναπτύχθηκε μεταξύ του 9ου και του 6ου αιώνα π.Χ.
Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή η περιοχή ήταν κατοικημένη χωρίς όμως την ύπαρξη ενός πραγματικού οικισμού. Οι μαρτυρίες της εποχής βρίσκονται στη διαίρεση των αγροτικών εκτάσεων με τη Ρωμαϊκή μέθοδο της Τσεντουριατσιόνε (Centuriazione) καθώς και στα χαντάκια αποστράγγισης που βρίσκουμε μέχρι σήμερα. Εκείνη την περίοδο, δηικιτικά, οι εκτάσεις που βρίσκονταν αριστερά του Ίντιτσε ανήκαν στην Μπολόνια ενώ εκείνες στα δεξιά στην Κλατέρνα (Claterna), Ρωμαϊκή πόλη που βρισκόταν στον σημερινό δήμο του Οτσάνο ντελλ'Εμίλια. Την πρώτη μεσαιωνική περίοδο η περιοχή θα ανακαταληφθεί από τους αγρότες εξαιτίας τον κινδύνων από τις συνεχείς επιδρομές των βαρβάρων. Το πρώτο έγγραφο που αναφέρεται στο Καστενάζο είναι του 11ου αιώνα. Από τα τέλη του μεσαίωνα και μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα η περιοχή κατοικούταν από αγρότες που βρίσκονταν διάσπαρτοι και ένα μικρό χωριό στο σημείο που ενώνονται ο χείμαρρος Ίντιτσε και η σημαντική ιστορική οδός Σαν Βιτάλε (San Vitale). Αργότερα θα προστεθούν και οι πολυτελείς επαύλεις των μεγάλων γαιοκτημόνων. Το 1804 θα γίνει η διοικητική ένωση όλων των περιοχών και οικισμών που αποτελούν και τον σημερινό δήμο. Από τα μέσα του 19ου αιώνα το Καστενάζο αρχίζει να αποκτά πραγματική υπόσταση, το 1852 θα δημιουργηθεί ο δήμος και τα επόμενα χρόνια θα αρχίσει η κοινωνική και πολιτιστική ζωή του.
Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων του Καστενάζο θα συμμετάσχουν στην αντίσταση ενώ το 1945 θα βομβαρδιστεί και θα καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά.
Παρόλο που ο δήμος υπέστη τεράστιες καταστροφές κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν έχει ολική έλλειψη μνημείων.
Η πολιτιστική προσφορά του δήμου, εκτός από το μουσείο και τις αρχαιολογικές ανασκαφές, περιλαμβάνει
Οι μόνιμοι κάτοικοι του δήμου, σύμφωνα με τα στοιχεία της 1ης Ιανουαρίου του 2011, είναι 14209 άτομα
Οι ξένοι μόνιμοι κάτοικοι, την ίδια περίοδο, είναι 682. οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι περισσότεροι είναι η Ρουμανία με 146, το Μαρόκο με 99 και η Ουκρανία με 73. στο Καστενάζο κατοικεί μόνιμα και ένας Έλληνας.