Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κιούλιν του Ουέσσεξ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ceawlin (Αγγλικά) |
Γέννηση | 6ος αιώνας Ουέσσεξ |
Θάνατος | 593 |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | unnamed wife of Ceawlin of Wessex[1] |
Τέκνα | Κάθγουιν του Ουέσσεξ[1] Cutha[2] |
Γονείς | Κίνρικ του Ουέσσεξ[1] και unnamed wife of Cynric of Wessex[1] |
Αδέλφια | Cutha of Wessex[1] |
Οικογένεια | Οίκος του Ουέσσεξ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | King of Wessex (560–592) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κιούλιν του Ουέσσεξ (Ceawlin of Wessex, ... - 593) ήταν βασιλιάς του Ουέσσεξ (560 – 592), γιος του Κινρίκ, εγγονός του Κέρντικ και ο τρίτος βασιλιάς από τον Οίκο του Ουέσσεξ. Ανήκαν στην πρώτη ομάδα των Σαξόνων που εισέβαλαν στην Αγγλία. Επί της βασιλείας του, το Ουέσσεξ έγινε ένα ισχυρό Αγγλοσαξονικό βασίλειο. Πέθανε έναν χρόνο μετά την εκθρόνιση του από τον ανιψιό του Κεόλ, ενώ αναφέρεται ότι είχε σαν γιους τους Κάθα και Κάθγουιν του Ουέσσεξ.
Από την μάχη του Μονς Μπαντόνικους (Βαδονικό όρος), όπου νίκησαν οι Σάξονες (550), οι γηγενείς Άγγλοι άρχισαν να χάνουν σταδιακά τον έλεγχο που είχαν στο νησί: σταδιακά τα επόμενα 25 χρόνια πέρασε κάτω από τον έλεγχο των Σαξόνων κατακτητών. Οι κυριότερες πηγές για εκείνη την εποχή είναι τα Αγγλοσαξονικά χρονικά, που γράφτηκαν την εποχή του βασιλιά του Ουέσσεξ Αλφρέδου του μέγα (890), περιλαμβάνοντας όλες τις προφορικές και γραπτές παραδόσεις που σώθηκαν από τους προηγούμενους αιώνες. Μία δεύτερη πηγή ήταν η λίστα των Δυτικών Σαξόνων βασιλέων, όπου βρίσκουμε το όνομα και το χρονικό διάστημα που βασίλεψε ο καθένας. Σύμφωνα με τα Αγγλοσαξονικά χρονικά, το βέβαιο είναι ότι ο Κερντίκ με τον γιο του Κινρίκ αποβιβάστηκαν στην Αγγλία το 495.
Ο Κιούλιν αναφέρεται ότι πολέμησε στην μάχη του Μπεράν (556) μαζί με τον πατέρα του στο κάστρο του Μπάρμπουρι, ενώ σαν βασιλιάς πολέμησε για πρώτη φορά στο Βίμπαντουν (568) κατά του βασιλιά του Κεντ Εθελμπέρχτ. Το 571 πολέμησε στο Μπέντκανφορντ μαζί με τον Κάθγουλφ, όπου κατέλαβε 4 φρούρια, ενώ το 577 είχε σε συμμαχία με τον βασιλιά Κάθγουιν την μεγαλύτερη νίκη του. Εκεί σκότωσε 3 βασιλείς και κατέλαβε 3 πόλεις, το Γκλόστερ, Σάιρενσεστερ και Μπαθ. Τελευταία νίκη του καταγράφεται το 584 με τον Κάθα. Ο Άγγλος χρονικογράφος Βέδας έγραψε (731) ένα έργο με τίτλο "Εκκλησιαστική ιστορία της Αγγλίας", όπου κάνει αναφορά για 7 βασιλείς της Νότιας Αγγλίας τους αποκαλούμενους αυτοκρατορικούς. Ο Κιουλίν βρίσκεται δεύτερος στην λίστα των αυτοκρατορικών βασιλέων των μπρετβάλντα. Στη λίστα των μπρεντβάλντα του Βέδα τον διαδέχτηκε ο βασιλιάς του Κεντ Εθελμπέρχτ.