Κομμαγηνή
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Στην αρχαιότητα Κομμαγηνή λεγόταν η γεωγραφική περιοχή που περικλείεται δυτικά από την οροσειρά του Ταύρου, στα νότια από τη Συρία και ανατολικά από τον Ευφράτη ποταμό. Το ανατολικό αυτό όριό της την κατέστησε σημαντικό στρατηγικό σημείο μεταξύ της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της αυτοκρατορίας των Πάρθων. Σήμερα αποτελεί τμήμα της νοτιοκεντρικής Τουρκίας.[1]
Μετά την κατάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας στην οποία ανήκε, η Κομμαγηνή περιήλθε στο βασίλειο των Σελευκιδών. Αποσπάσθηκε το 162 π.Χ. όταν ο σατράπης Πτολεμαίος επαναστάτησε και απετέλεσε ιδιαίτερο βασίλειο, κατά την εποχή των Επιγόνων, με πρωτεύουσα τα Σαμόσατα, πατρίδα του ρήτορα και συγγραφέα Λουκιανού (125-180 μ.Χ.). Η δυναστεία του Πτολεμαίου είχε σχέση με τους Πάρθους βασιλείς, αλλά ο απόγονός του Μιθριδάτης Α΄ Καλλίνικος (109-70 π.Χ.) παντρεύτηκε την Ελληνίδα πριγκίπισσα των Σελευκιδών Λαοδίκη Ζ΄ Θεά. Σπουδαιότεροι βασιλείς της Κομμαγηνής ήταν ο Αντίοχος Α΄ (69-34 π.Χ.) και ο Αντίοχος Δ΄ (72 μ.Χ.) επί του οποίου το Βασίλειο αυτό καταλύθηκε από τους Ρωμαίους και επαναπροσαρτήθηκε στη Συρία αποτελώντας ρωμαϊκή επαρχία.
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους ονομαζόταν Ευφρασία, διατηρώντας όμως και το όνομα Κομμαγηνή, και αποτελούσε επίσης επαρχία, αποτελούμενη από 12 κυρίως πόλεις. Τότε πρωτεύουσά της ήταν η Ιεράπολις.
Το 1870 ήλθε στο φως, από τις αρχαιολογικές έρευνες του Πουχστάιν, θαυμάσιο μαυσωλείο του Αντιόχου Α΄ στο όρος Νεμρούτ. Από τα πιο σημαντικά ευρήματα στην περιοχή θεωρούνται τα δύο ιεροθύσια, με τα κολοσσιαία αγάλματα που ανασκάφηκαν στην Αρσάμεια και στο Νεμρούντ Νταγ: το πρώτο είχε χτιστεί από τον Μιθριδάτη Α΄ Καλλίνικο και το δεύτερο από τον γιο του Αντίοχο Α΄ Επιφανή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την Ιστορική Γεωγραφία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |