Κούρε

Κούρε

Σημαία

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κούρε
34°14′57″N 132°33′57″E
ΧώραΙαπωνία
Διοικητική υπαγωγήΧιροσίμα (νομός)
Ίδρυση1  Οκτωβρίου 1902
Διοίκηση
 • mayor of KureYoshiake Shinhara (από 2017)
Έκταση353,32 km²
Πληθυσμός212.159 (1  Φεβρουαρίου 2021)[1]
Ζώνη ώραςUTC+09:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Κούρε (呉市, Kure-shi) είναι πόλη και λιμάνι της Ιαπωνίας με μεγάλο ναυπηγείο. Βρίσκεται στις ακτές της Εσωτερικής Θάλασσας της Ιαπωνίας, στον Νομό της Χιροσίμα, περίπου 20 χιλιόμετρα από την πόλη της Χιροσίμα. Πόλη με ισχυρή βιομηχανική παράδοση, το Κούρε φιλοξενεί το δεύτερο παλαιότερο ναυπηγείο στην Ιαπωνία και σημαντική βάση του Ιαπωνικού Πολεμικού Ναυτικού.

Την 1η Μαΐου 2015 η πόλη είχε εκτιμώμενο πληθυσμό 228.030 κατοίκους. Η συνολική έκτασή της είναι 352,80 τετρ.χιλιόμετρα.

Το ναυπηγείο του Κούρε τον Ιούλιο του 2015
Υποβρύχια του Ιαπωνικού Πολεμικού Ναυτικού στο Κούρε
Εξωτερική άποψη του Μουσείου του Πολεμικού Ναυτικού της Ιαπωνίας και του «Μουσείου του Γιαμάτο»

Η Θαλάσσια Διεύθυνση του Κούρε θεσπίσθηκε το 1889, οδηγώντας στην κατασκευή του Ναυπηγείου του ιαπωνικού Πολεμικού Ναυτικού και στην ταχεία ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής χάλυβα και της πόλης.

Τα ναυπηγεία του Κούρε κατέγραψαν μερικές σημαντικές «πρωτιές», όπως τη ναυπήγηση του πρώτου μεγάλου πολεμικού πλοίου που κατασκευάσθηκε στην Ιαπωνία, του θωρακισμένου καταδρομικού[2] Τσουκούμπα (1905), και του μεγαλύτερου θωρηκτού που είχε ναυπηγηθεί ποτέ μέχρι τότε, του Γιαμάτο[3], το 1940.

Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Ειρηνικού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Κούρε ήταν η μεγαλύτερη βάση, ναυπηγείο και ναύσταθμος του ιαπωνικού Πολεμικού Ναυτικού. Το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας και του εργατικού δυναμικού της πόλεως απασχολείτο σε εργοτάξια του Πολεμικού Ναυτικού, εργοστάσια πυρομαχικών και σχετικές υποστηρικτικές δραστηριότητες. Στις τελευταίες φάσεις του πολέμου, το Κούρε έγινε στόχος αεροπορικών επιθέσεων, που κορυφώθηκαν στους βομβαρδισμούς του Κούρε τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 1945.

Από τον Φεβρουάριο του 1946 μέχρι το τέλος της μεταπολεμικής κατοχής της Ιαπωνίας το 1952, οι πολεμικές εγκαταστάσεις στο Κούρε χρησίμευσαν ως το Αρχηγείο Επιχειρήσεων της Δυνάμεως Κατοχής της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

Από το 2005 το Κούρε έχει τραβήξει την προσοχή ως τουριστικό κέντρο χάρη στο «Μουσείο του Γιαμάτο», που στεγάζει ένα ακριβές αντίγραφο του θωρηκτού σε κλίμακα 1:10 στη μεγάλη του αίθουσα, και μουσειακή έκθεση της ιαπωνικής πολεμικής ναυτικής ιστορίας.

Το λιμάνι συνεχίζει να αποτελεί μείζον ναυτικό κέντρο, φιλοξενώντας σήμερα τα ναυπηγεία της εταιρείας Japan Marine United και αρκετές εγκαταστάσεις του ιαπωνικού Πολεμικού Ναυτικού, όπως κέντρα εκπαιδεύσεως και μεγάλο ναυτικό νοσοκομείο. Είναι η έδρα του στολίσκου αντιτορπιλλικών, μιας μοίρας υποβρυχίων και μιας μοίρας εκπαιδεύσεως του Πολεμικού Ναυτικού.

  • 1η Ιουλίου 1889: Ιδρύεται η Θαλάσσια Διεύθυνση του Κούρε.
  • 1895: Ιδρύεται το πολεμικό ναυπηγείο του Κούρε, αρχικώς ως παράρτημα των Ναυπηγείων Ονοχάμα του Κόμπε.
  • 1η Οκτωβρίου 1902: Οι μικρές πόλεις Γουασό και Φουταγκάβα, και τα χωριά Μιγιαχάρα και Σογιαμάντα συγχωνεύονται σχηματίζοντας την πόλη (δήμο) του Κούρε.
  • 10 Νοεμβρίου 1903: Ιδρύεται ο Ναύσταθμος του Κούρε.
  • 27 Δεκεμβρίου 1903: Εγκαινιάζεται η σιδηροδρομική γραμμή του Κούρε, παρέχοντας απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση με τη Χιροσίμα.
  • Απρίλιος 1928: Οι κωμοπόλεις Κεγκόγια, Γιοσιούρα και Άγκα συγχωνεύονται με το Κούρε.
  • Απρίλιος 1941: Η κωμόπολη Νιγκάτα και το χωριό Χίρο ενσωματώνονται στον δήμο του Κούρε.
  • 5 Μαΐου 1945: Βομβαρδισμός του Ναυστάθμου του Χίρο.
  • 22 Ιουνίου 1945: Βομβαρδισμός του Ναυστάθμου του Κούρε.
  • 1η Ιουλίου 1945: Βομβαρδισμός του Κούρε.
  • 24-28 Ιουλίου 1945: Βομβαρδισμός του ιαπωνικού στόλου στον Ναυστάθμο του Κούρε.
  • 1η Οκτωβρίου 1956: Η κωμόπολη Τεννό και τα χωριά Σόβα και Γκόχαρα συγχωνεύονται με το Κούρε.
  • 1η Νοεμβρίου 2000: Το Κούρε γίνεται Ειδική πόλη της Ιαπωνίας
  • 1η Απριλίου 2003: Η μικρή πόλη Σιμοκαμαγκάρι συγχωνεύεται με το Κούρε.
  • 1η Απριλίου 2004: Η μικρή πόλη Καβατζίρι συγχωνεύεται με το Κούρε.
  • 20 Μαρτίου 2005: Οι μικρές πόλεις Όντο και Γιασουούρα, καθώς και οι κωμοπόλεις Κουραχάσι, Καμαγκάρι, Τογιοχάμα και Γιουτάκα συγχωνεύονται με το Κούρε.

Το Κούρε είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη του Νομού Χιροσίμα. Βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη της Χιροσίμα, στις ακτές της Εσωτερικής Θάλασσας της Ιαπωνίας (Θάλασσα Σέτο). Συνορεύει με απότομες λοφοπλαγιές στα βόρεια, ενώ τα δύο μεγάλα εμποροβιομηχανικά κέντρα της πόλεως χωρίζονται από το χαμηλό όρος Γιασούμι (ύψος 497 μέτρα). Δίπλα στην πόλη και στο αρχιπέλαγος της Εσωτερικής Θάλασσας βρίσκεται το Εθνικό Πάρκο Σετοναϊκάι. Ο δήμος της περιλαμβάνει αραιοκατοικημένα νησιά σε αρκετή απόσταση, όπως τα Κουραχάσι, Σίμο-καμαγκάρι και Κάμι-καμαγκάρι. Το κέντρο της πόλεως βρίσκεται σε γεωγραφικές συντεταγμένες πλάτος 34°15΄ Βόρειο και μήκος 132°34΄ Ανατολικό.

Το Κούρε έχει υγρό υποτροπικό κλίμα (Cfa στην Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν), με πολύ ζεστά καλοκαίρια και δροσερούς χειμώνες. Δέχεται πολλές βροχές όλο το έτος, αλλά περισσότερες το καλοκαίρι.

Κλιματικά δεδομένα Κούρε
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) 8,8 9,2 12,5 18,2 22,4 25,5 29,7 31,2 27,3 22,1 16,8 11,7
Μέση Μηνιαία °C (°F) 5,3 5,5 8,4 13,8 18,1 21,8 26,1 27,4 23,7 18,1 12,7 7,8
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 1,8 1,9 4,3 9,8 14,2 18,6 23,2 24,3 20,5 14,3 8,8 3,9
Υετός mm (ίντσες)
Χιονόπτωση cm (ίντσες) 1 1 0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
2
υγρασίας 63 64 64 67 70 76 77 74 72 67 67 65 68,8
Μέσες μηνιαίες ώρες ηλιοφάνειας 140,9 135,2 173,7 178,3 199,5 155,9 183,7 213,2 157,7 172,6 148,8 138,8
Πηγή: NOAA (1961-1990)[4]
Η Γέφυρα Οντόνο-Σέτο στο Κούρε

Το ναυπηγείο στο Κούρε ανήκει σήμερα στην εταιρεία Japan Marine United, πρώην IHI Marine United[5] Υπάρχουν επίσης τα χαλυβουργεία της Nisshin και της Yodogawa, η εταιρεία Mitsubishi Hitachi Power Systems, ναυτιλιακά γραφεία, η Disco Corporation με τρία εργοστάσια κατασκευής εργαλείων ακριβείας (ιδίως για την επεξεργασία ημιαγωγών) στο Κούρε[6], η Mitutoyo (όργανα μετρήσεως)[7] και η Χαρτοβιομηχανία Oji.

  • Δημοτικό Μουσείο Τέχνης του Κούρε
  • Μουσείο Irifuneyama
  • Μουσείο Τέχνης και Πολιτισμού Sannose Gohonjin
  • Μουσείο Τέχνης Rantokaku
  • Μουσείο Ιστορίας της Ναυπηγικής Κουραχάσι-τσο Ναγκάτο
  • Μουσείο του Πολεμικού Ναυτικού της Ιαπωνίας
  • «Μουσείο του Γιαμάτο» (επίσημη ονομασία: Ναυτικό Μουσείο του Κούρε)
  • Ιερό Καμεγιάμα
  • Rekishi-no-mieru-Oka
  • Πάρκο Ναγκασάκο
  • Πάρκο Καράσου Κοτζίμα
  • Πάρκο του Οντόνο-Σέτο
  • Εθνικό Πάρκο Σετοναϊκάι, με περίπου 3000 νησιά
  • Πάρκο Κούρε Πορτ-πία
  • Πάρκο Νικόκυο
  • Όρος Νόρο
  • Χάιγκα-μίνε
  • Όρος Γιασούμι
  • Νικύου-κύο
  • Χόντζο Σουιγκέντσι
  • Καρούγκα (η «ρομαντική»)
  • Κατζιγκαχάμα
  • Γιορτή του Λιμανιού
  • Γιορτή των Πυροτεχνημάτων Πάνω από τη Θάλασσα (τέλη Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου)
  • Γιορτή του Ιερού Καμεγιάμα (2η Κυριακή του Οκτωβρίου και η προηγούμενη ημέρα)

Σήμερα (Σεπτέμβριος 2017) το Κούρε είναι «αδελφοποιημένο» με τις εξής πόλεις[8]:

«Λιμάνια της φιλίας»

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


  1. «広島県の人口移動(広島県人口移動統計調査)最新 | 広島県». (Ιαπωνικά) Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2021.
  2. Evans, David (1997). Kaigun:Strategy, Tactics and Technology in the Imperial Japanese Navy, 1887-1941. Annapolis, MD: First Naval Institute Press. σελ. 159. ISBN 978-0-87021-192-8. 
  3. Johnson, William (2006). The Pacific Campaign in World War II: From Pearl Harbor to Guadalcanal. Abingdon, Oxon: Routledge. σελ. 17. ISBN 978-0-415-70175-4. 
  4. «Kure Climate Normals 1961-1990». National Oceanic and Atmospheric Administration. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2013. 
  5. Locations Αρχειοθετήθηκε 2021-03-07 στο Wayback Machine.: Japan Marine United. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2017.
  6. Location list – Japan: Disco Corporation. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2017.
  7. Domestic Network Base list – Manufacturing. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2017.
  8. 呉市の姉妹友好都市・友好港 [Kure Sister Cities and Friendship Ports] (στα Ιαπωνικά). Japan: Kure City. 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]