Ο Λουίς Καρέρο Μπλάνκο (Luis Carrero Blanco, Santona, Santander, 4 Μαρτίου 1904 – Μαδρίτη, 20 Δεκεμβρίου 1973) ήταν Ισπανός στρατιωτικός και πολιτικός. Υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της χώρας του από τον Ιούνιο του 1973 έως τη δολοφονία του, το Δεκέμβριο του ίδιου έτους.
Γιος αξιωματικού του στρατού και ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση, ο Λουίς αποφοίτησε από την Ισπανική Ναυτική Ακαδημία του San Fernando στο Cadiz και ακολούθως, έλαβε μέρος στον πόλεμο του Rif (Μαρόκο, 1921-1926). Το 1929 νυμφεύτηκε τη Maria del Carmen, με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά[46].
Κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφύλιου στοχοποιήθηκε από τους Δημοκρατικούς (ο αδελφός του Jose και ο πατέρας του δολοφονήθηκαν) και αναγκάστηκε να διαφύγει στη Γαλλία, από όπου επανήλθε τον Ιούνιο του 1937. Μετά την επικράτηση των Εθνικιστών, διορίστηκε από το Φρανσίσκο Φράνκο ως επικεφαλής του Ναυτικού, τον Αύγουστο του 1939[47].
Τα επόμενα χρόνια ο Καρέρο Μπλάνκο ανέβηκε, σταδιακά στην ιεραρχία του Ναυτικού, αναδεικνυόμενος σαν ένας από τους πιο πιστούς αξιωματούχους του καθεστώτος και προσωπικά έμπιστος του Φράνκο[48] και το 1967 διορίστηκε αναπληρωτής πρωθυπουργός. Στις 8 Ιουνίου του 1973 ο ίδιος ο Φράνκο τον έχρισε πρωθυπουργό της Ισπανίας, βάσει του «Οργανικού Νόμου της Πολιτείας» που είχε θεσπιστεί το 1967.
Έξι μόλις μήνες από την ανάρρησή του στο κορυφαίο πολιτικό αξίωμα, ο Μπλάνκο δολοφονήθηκε στη Μαδρίτη, στις 20 Δεκεμβρίου 1973, από τέσσερα μέλη της αυτονομιστικής οργάνωσης των Βάσκων, ETA. Τα μέλη της ETA πυροδότησαν έναν εκρηκτικό μηχανισμό κοντά στην εκκλησία του San Francisco de Borja, ενώ το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε διερχόταν από το συγκεκριμένο σημείο στο Calle de Serrano. Στην ανακοίνωσή της, που εκδόθηκε αργότερα, η οργάνωση εξηγούσε τους λόγους της δολοφονίας του, χαρακτηρίζοντάς τον ως «πρόσωπο κλειδί» της δικτατορίας[49].
- ↑ 1,0 1,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 10875/luis-carrero-blanco. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ www.lavanguardia.com/politica/20160216/302202647109/santona-carrero-blanco-falange-carnaval.html. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=1-1&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=6-6&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 124346560. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/10576108208435532.
- ↑ 7,0 7,1 www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/10576109408435949.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1386/seci.8.3.227_1.
- ↑ «1973: Spanish prime minister assassinated».
- ↑ 11,0 11,1 www.madridiario.es/noticia/423156/distritos/la-ultima-morada-de-los-franquistas-ilustres.html. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ elpais.com/diario/1983/12/18/espana/440550004_850215.html. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2017.
- ↑ books.google.es/books?id=GIeFiXESdVkC&pg=PA251&lpg=PA251. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018. σελ. 251.
- ↑ books.google.es/books?id=NxzNrGQudPcC&pg=PA1001. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018. σελ. 1001.
- ↑ www.telegraph.co.uk/culture/books/historybookreviews/9589866/Age-of-Assassins-by-Michael-Newton-review.html.
- ↑ news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/december/20/newsid_2539000/2539129.stm.
- ↑ news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/december/20/default.stm.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. osd20211123523. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ www.s9.com/Biography/CarreroBlanco-Luis.
- ↑ 20,0 20,1 www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=2-2&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ 21,0 21,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. osd20211123523. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ elpais.com/diario/1984/05/01/agenda/452210401_850215.html. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.
- ↑ ifc.dpz.es/recursos/publicaciones/27/15/8.lauralara.pdf. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019. σελ. 3.
- ↑ hemeroteca.abc.es/nav/Navigate.exe/hemeroteca/madrid/abc/2019/06/13/062.html. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.
- ↑ books.google.es/books?id=nh2JtLMVgy8C&pg=PA14&lpg=PA14. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.
- ↑ BOE-A-1973-40539.
- ↑ BOE-A-1967-15031.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=4-4&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=6-6&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=8-8&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=10-10&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=12-12&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=16-16&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=17-17&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Iniciativas?_piref73_2148295_73_1335437_1335437.next_page=%2Fwc%2FservidorCGI&CMD=VERLST&BASE=DIPH&FMT=DIPHXD1S.fmt&DOCS=20-20&DOCORDER=FIFO&OPDEF=Y&NUM1=&DES1=&QUERY=%2822140%29.NDIP.. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ BOE-A-1942-9491.
- ↑ BOE-A-1970-37636.
- ↑ BOE-A-1970-48925.
- ↑ canales.elnortedecastilla.es/150aniversario2/noticias/medalla_oro_ayto/medalla_oro_ayto_300906.htm. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2017.
- ↑ BOE-A-1944-9017.
- ↑ BOE-A-1943-6719.
- ↑ BOE-A-1963-18986.
- ↑ BOE-A-1961-17898.
- ↑ BOE-B-1958-9507.
- ↑ BOE-A-1967-1377.
- ↑ Luis Carrero Blanco, 1. duque de Carrero Blanco (στα Ισπανικά)
- ↑ Suárez Fernández & Espadas Burgos, σελ. 76
- ↑ Thomàs 2011, σελ. 5.
- ↑ Julen Agirre, translated by Barbara Probst Solomon (1975). Operation Ogro: The Execution of Admiral Luis Carrero Blanco. Quadrangle/The New York Times Book Company. ISBN 0-8129-0552-0. "La ejecución en sí tenía un alcance y unos objetivos clarísimos. A partir de 1951 Carrero ocupó prácticamente la jefatura del Gobierno en el Régimen. Carrero simbolizaba mejor que nadie la figura del "franquismo puro" y sin ligarse totalmente a ninguna de las tendencias franquistas, solapadamente trataba de empujar al Opus Dei al poder. Hombre sin escrúpulos, montó concienzudamente su propio Estado dentro del Estado: creó una red de informadores dentro de los Ministerios, del Ejército, de la Falange y aun dentro del Opus Dei. Su policía logró meterse en todo el aparato franquista. Así fue convirtiéndose en el elemento clave del sistema y en una pieza fundamental del juego político de la oligarquía. Por otra parte llegó a ser insustituible por su experiencia y capacidad de maniobra y porque nadie lograba como él mantener el equilibrio interno del franquismo […]"