Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Λουδοβίκος της Βουργουνδίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1297 |
Θάνατος | 2 Αυγούστου 1316 Ήλιδα |
Τόπος ταφής | Αββαείο του Σιτώ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ματθίλδη του Αινώ (από 1313)[1] |
Γονείς | Ροβέρτος Β΄ της Βουργουνδίας και Αγνή της Γαλλίας |
Αδέλφια | Λευκή της Βουργουνδίας, κόμισσα της Σαβοΐας Μαργαρίτα της Βουργουνδίας Ιωάννα της Βουργουνδίας Εύδης Δ΄ της Βουργουνδίας Ούγος Ε΄ της Βουργουνδίας Μαρία της Βουργουνδίας |
Οικογένεια | Οίκος της Βουργουνδίας |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λουδοβίκος της Βουργουνδίας (γαλλικά: Louis de Bourgogne, 1297 - 2 Αυγούστου 1316) από τον Οίκο της Βουργουνδίας, πρίγκιπας της Αχαΐας και τιτουλάριος βασιλιάς της Θεσσαλονίκης, ήταν ο μικρότερος γιος του Ροβέρτου Β΄ δούκα της Βουργουνδίας και της Αγνής των Καπετιδών, κόρης του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας.
Το 1313, συμμετείχε σε ένα αμοιβαίο σύμφωνο γάμου σχεδιασμένο για να εξασφαλιστεί ο έλεγχος της Φραγκικής Ελλάδας από τον Οίκο των Καπετιδών-Ανζού και των Καπετιδών-Βουργουνδίας. Τον Ιούλιο του 1313 παντρεύτηκε την Ματθίλδη του Αινώ, εγγονή του Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου, στην οποία ο Φίλιππος Α' του Τάραντα έδωσε το πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Λουδοβίκος παραχώρισε το δικαίωμά του στις οικογενειακές γαίες στη Βουργουνδία στον μεγαλύτερο αδελφό του Ούγο Ε΄ δούκα της Βουργουνδίας, ο οποίος με τη σειρά του παραχώρησε στον Λουδοβίκο τον τίτλο του βασιλιά της Θεσσαλονίκης, που είχε αγοράσει η οικογένειά τους από το 1266. Στη συνέχεια ο Λουδοβίκος έδωσε όρκο υποτέλειας στον Φίλιππο Α΄, που ήταν επικυρίαρχος του πριγκιπάτου της Αχαΐας και -λόγω της συζύγου του- τιτουλάριος Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης και υποσχέθηκε να τον στηρίξει στην εκστρατεία του για την ανακατάληψη της Πόλης.
Η Ματθίλδη και ο Λουδοβίκος έφτασαν στην Αχαΐα σε ξεχωριστές χρονικές περιόδους. Η Ματθίλδη έπλευσε απευθείας από τη Μασσαλία στο Ναυαρίνο με 1000 άντρες, ενώ ο Λουδοβίκος μέσω της Βενετίας, εκλιπαρώντας τη Δημοκρατία για βοήθεια. Ο Φερδινάνδος της Μαγιόρκας, διεκδικητής του δουκάτου ως σύζυγος της Ισαβέλλας ντε Σαμπράν, επίσης εγγονής του Γουλιέλμου Β΄ πρίγκιπα της Αχαΐας, έφτασε εκεί το 1315 και κατέλαβε τη Γλαρέντζα. Όταν έφθασε η Ισαβέλλα ντε Σαμπάν πολλοί ευγενείς, όπως και ο κόμης της Κεφαλληνίας, τέθηκαν στη διάθεσή της (1315).
Ο στρατός της Ματθίλδης χτυπήθηκε από τον Φερδινάνδο και τους Καταλανούς στο Πικοτίν (1316). Τότε έφθασε και ο Λουδοβίκος, κάνοντας μία ανεπιτυχή απόπειρα να κυριεύσει το κάστρο της Χαλανδρίτσας. Ο Φερδινάνδος δεν κατάφερε τελικά να αποφύγει τον θάνατο στη Μάχη της Μανωλάδας και τέσσερις εβδομάδες αργότερα απεβίωσε πολύ πρόωρα και ο Λουδοβίκος. Το χρονικό του Μορέως λέει ότι απεβίωσε από πυρετό, ενώ τα αντίστοιχα Καταλανικά κείμενα ότι δηλητηριάστηκε από τον κόμη της Κεφαλληνίας.[2]
Με τον θάνατό του, τα δικαιώματά του στο βασίλειο της Θεσσαλονίκης και στο πριγκιπάτο της Αχαΐας πέρασαν στον αδελφό του Εύδη Δ΄ δούκα της Βουργουνδίας, ο οποίος πιέστηκε να τα πουλήσει στον Φίλιππο Α΄ πρίγκιπα του Τάραντα. Τελικά τα πώλησε στον Λουδοβίκο Α΄ δούκα του Μπουρμπόν, κόμη του Κλαιρμόν-του-Μποβενσί (Clermont-en-Beauvaisis).
Νυμφεύτηκε το 1313 τη Ματθίλδη των Αβέν πριγκίπισσα της Αχαΐας, κόρη του Φλωρέντιου κυβερνήτη της Ζηλανδίας. Δεν απέκτησαν τέκνα.
Πρόγονοι του Λουδοβίκου της Βουργουνδίας |
---|
|