Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|18|12|2024}}
Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί
Frente Farabundo Martí para la Liberación Nacional
ΗγέτηςΜεδάρδο Γκονσάλες
Ίδρυση10 Οκτωβρίου 1980
ΙδεολογίαΔημοκρατικός σοσιαλισμός
Σοσιαλδημοκρατία
Πολιτικό φάσμαΑριστερά
Διεθνής προσχώρησηΦόρουμ του Σάο Πάολο
Νομοθετική Συνέλευση του Ελ Σαλβαδόρ
31 / 84
Ιστότοπος
http://www.fmln.org.sv/
Πολιτικό σύστημα Ελ Σαλβαδόρ
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί (Ισπανικά: Frente Farabundo Martí para la Liberación Nacional, FMLN) ήταν Μαρξιστική συμμαχία επαναστατικών κινημάτων που εγκαθιδρύθηκε στο Ελ Σαλβαδόρ το 1980. Για δώδεκα χρόνια το FMLN ηγήθηκε εκστρατείας αντάρτικου πολέμου εναντίον του καθεστώτος. Σήμερα, η πρώην αυτή αντάρτικη οργάνωση έχει γίνει μεγάλο πολιτικό κόμμα της χώρας.

Ιστορικό Υπόβαθρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά το σχηματισμό του Κομμουνιστικού Κόμματος του Ελ Σαλβαδόρ τη δεκαετία του 1930, οι βασικοί ηγέτες του κόμματος Καγιετάνο Κάρπιο, Σαφίκ Χαντάλ και Άνα Μαρία εξορίστηκαν εξαιτίας των ανόμων δραστηριοτήτων της στρατιωτικής διοικητικής κυβέρνησης.

Εμφύλιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Δεκεμβρίου 1979, σε περίοδο εθνικής κρίσης, οι τρεις κυρίαρχες οργανώσεις (FPL, RN και PCS) στο Ελ Σαλβαδόρ σχημάτισαν την Coordinadora Político-Militar (CPM). Το πρώτο μανιφέστο της CPM εκδόθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1980, και την επόμενη μέρα δημιουργήθηκε η Coordinadora Revolucionaria de Masas (CRM) ως ένωση επαναστατικών μαζικών οργανώσεων. Το CMR αργότερα συγχωνεύθηκε με το Frente Democrático Salvadoreño για να σχηματίσουν το Frente Democrático Revolucionario.

Στις 22 Μαΐου 1980 δημιουργήθηκε η Ενωμένη Επαναστατική Διοίκηση (Dirección Revolucionaria Unificada) από τα FPL, RN, ERP και PCS. Η DRU αποτελείτο από τρία μέλη Πολιτικης Επιτροπής από κάθε μία από τις τέσσερεις αυτές οργανώσεις. Το μανιφέστο της DRU διεκήρυσσε: "Θα υπάρχει μόνο μία ηγεσία, μόνο ένα στρατιωτικό σχέδιο και μόνο μία εντολή, μόνο μία πολιτική γραμμή."

Στις 10 Οκτωβρίου 1980 οι τέσσερεις οργανώσεις σχημάτισαν το Frente Farabundo Martí de Liberación Nacional (FMLN)(Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί). Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, το Σαλβαδοριανό παρακλάδι του Επαναστατικού Κόμματος των Κεντροαμερικάνων Εργατών (Partido Revolucionario de los Trabajadores Centroamericanos) αποκόπηκε από την κεντρική του οργάνωση και συνδέθηκε με το FMLN. Έτσι οι ακόλουθες οργανώσεις συνέθεσαν το FMLN (αναφερόμενες με σειρά μεγέθους την εποχή των ειρηνευτικών συμφωνιών το 1992):

  • Fuerzas Popular de Liberación "Farabundo Martí"
  • Partido Comunista de El Salvador, ένοπλη πτέρυγα οι Fuerzas Armadas de Liberación
  • Partido de la Revolución Salvadoreña, ένοπλη πτέρυγα το Ejército Revolucionario del Pueblo
  • Fuerzas Armadas de la Resistencia Nacional
  • Partido Revolucionario de los Trabajadores Centroamericanos, ένοπλη πτέρυγα το Ejército Revolucionario de los Trabajadores Centroamericanos

Στις οργανώσεις νεολαίας του FMLN την περίοδο του ένοπλου αγώνα συμπεριλαμβάνονταν οι:

  • Juventud Farabundista (FPL)
  • Juventud Comunista Salvadoreña (PCS)
  • Juventud Revolucionaria (PRS)
  • Jóvenes en Resistencia (RN)
  • Juventud los Muchachos (PRTC)

Μετά το σχηματισμό του μετώπου, το FMLN εξαπέλυσε μια μεγάλη στρατιωτική επίθεση στις 10 Ιανουαρίου 1981.

Η οργάνωση είχε ονομαστεί από τον επαναστάτη ηγέτη Φαραμπούντο Μαρτί, που ηγήθηκε μιας επανάστασης εργατών και αγροτών για να μετασχηματίσουν την Σαλβαδοριανή κοινωνία μετά την καταστροφή που είχε προκληθεί από την έκρηξη του ηφαιστείου Ισάλκο το 1932. Σε απάντηση, το στρατιωτικό καθεστώς του Στρατηγού Μαξιμιλιάνο Ερνάντες Μαρτίνες, που είχε καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα το 1931, εξαπέλυσε μια κτηνώδη αντεπιθετική εκστρατεία που επέφερε τη δολοφονία περίπου 40.000 ανταρτών και υποστηρικτών του Μαρτί, ή ανθρώπων που το καθεστώς είχε απλά την υποψία πως υποστήριζαν τις ιδέες του.

Νόμιμη Αντιπολίτευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την παύση πυρός του 1992 με τις Ειρηνευτικές Συμφωνίες του Τσαπουλτεπέκ, το FMLN έγινε νόμιμο εκλογικό κόμμα. Στις τελευταίες νομοθετικές εκλογές, στις 16 Μαρτίου 2003, το κόμμα κέρδισε 34,0% της λαϊκής ψήφου και 31 εκ των 84 εδρών στην Νομοθετική Συνέλευση του Ελ Σαλβαδόρ, και έτσι κατέστη η πολιτική δύναμη με τα περισσότερα μέλη κογκρέσου. Ο υποψήφιός του στις προεδρικές εκλογές στις 21 Μαρτίου 2004, Σαφίκ Χόρχε Χαντάλ, έλαβε το 35,6% και ηττήθηκε από τον Αντόνιο Ελίας "Τόνι" Σάκα της Εθνικιστικής Ρεπουμπλικανικής Συμμαχίας. Η ήττα αυτή στις προεδρικές εκλογές του 2004 συνέβη παρά τις κατηγορίες από την αριστερά πως έλαβαν χώρα κάτω από καθεστώς εκστρατείας "βρώμικου φόβου" που εξαπέλυσε η δεξιά σαλβαδοριανή κυβέρνηση για να σταματήσει τους πολίτες από το να ψηφίσουν το FMLN. Η αριστερά ανέφερε πως μία από τις πιο χρησιμοποιημένες ιστορίες της δεξιάς κυβέρνησης ήταν πως αν το FMLN κέρδιζε τις εκλογές οι Σαλβαδοριανοί που ζούνε στις ΗΠΑ θα εκδιώχνονταν.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]