Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Μίχαελ Βίττμαν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Michael Wittmann (Γερμανικά) |
Γέννηση | 22 Απριλίου 1914[1] Βόγκελταλ |
Θάνατος | 8 Αυγούστου 1944[1] Καέν |
Τόπος ταφής | La Cambe German war cemetery |
Χώρα πολιτογράφησης | Ναζιστική Γερμανία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός[2] στρατιώτης[2] |
Περίοδος ακμής | 1934 |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | Χάουπτστουρμφυρερ/Waffen-SS |
Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Σταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με Φύλλα Δρυός και Ξίφη |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μίχαελ Βίττμαν (Michael Wittmann, 22 Απριλίου 1914 - 8 Αυγούστου 1944) ήταν ένας από τους πιο γνωστούς Γερμανούς αρματιστές.
Κατετάγη στην 1η Μεραρχία Πάντσερ SS "Σωματοφυλακή Αδόλφος Χίτλερ" το 1937 και έμελλε να γίνει ο πρώτος άσσος των αρμάτων μάχης μέχρι τον θάνατό του στη Νορμανδία στις 8 Αυγούστου 1944. Μέχρι τότε ο Βίττμαν είχε καταστρέψει σε διάστημα τριών ετών 138 εχθρικά άρματα και πυροβόλα. Οι επιτυχίες του Βίττμαν εξαρτώνταν κατά πολύ από τον, για μεγάλο χρονικό διάστημα, πυροβολητή του, τον Μπαλτάζαρ Βολ, ο οποίος διακρινόταν από μία σχεδόν υπεράνθρωπη ικανότητα να ευστοχεί, ενώ το άρμα βρισκόταν σε κίνηση. Με τον βαθμό του δεκανέα διακρίθηκε στις επιχειρήσεις στην Πολωνία το 1939 και στη Γαλλία το 1940. Κατά τη Γερμανική Εισβολή στην Ελλάδα διακρίθηκε ιδιαίτερα στην Κατάληψη της στενωπού της Κλεισούρας, ως επικεφαλής άρματος εφόδου. Οι προοπτικές του φάνηκαν από τις πρώτες μέρες της εισβολής στη Σοβιετική Ένωση. Προωθήθηκε στη Σχολή Αξιωματικών του Μπαντ Τελτζ και καθιερώθηκε ως άσσος των αρμάτων στη μάχη του Κουρσκ. Χαρακτηριστική των ικανοτήτων του ήταν η δράση του στο Βιγιέρ Μποκάζ. Ο Βίττμαν αρνήθηκε στη συνέχεια την τοποθέτησή του ως εκπαιδευτή σε σχολές τεθωρακισμένων των Waffen SS. Η δράση του και η ζωή του τερματίσθηκαν στις 8 Αυγούστου 1944 στην περιοχή του Σιντώ, κατά τη διάρκεια προσπαθειών ανακατάληψης της Καέν, όταν το Tiger του εξερράγη.
Ήταν εξωτερικά ένας ήπιος άνθρωπος, ο οποίος παρέμενε ήρεμος κατά τη διάρκεια της μάχης και διέθετε το χάρισμα της πρόβλεψης των κινήσεων του αντιπάλου. Εκτός από τον Βολ, γενικά ο Βίττμαν είχε πάντα άψογη συνεργασία με τα πληρώματα των αρμάτων στα οποία υπηρετούσε, οι άνδρες των οποίων εμπνέονταν από αυτόν.
Παρασημοφορήθηκε με τον Σταυρό των Ιπποτών (Ritterkreuz) του Σιδηρού Σταυρού μετά φύλλων Δρυός και Ξιφών.