Μαουρίσιο Φούνες | |
---|---|
![]() | |
Πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ | |
Περίοδος 1 Ιουνίου 2009 – 1 Ιουνίου 2014 | |
Αντιπρόεδρος | Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν |
Προκάτοχος | Αντόνιο Σάκα |
Διάδοχος | Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 18 Οκτωβρίου 1959, Σαν Σαλβαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ |
Θάνατος | 21 Ιανουαρίου 2025 (65 ετών) Μανάγκουα, Νικαράγουα |
Πολιτικό κόμμα | Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Φαραμπούντο Μαρτί |
Σύζυγος | Βάντα Πιγκνάτο (ν. 1993) |
Σύντροφος | Άντα Μισέλ Γκουζμάν (από το 2014) |
Παιδιά | 4 |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Αμερικής Χοσέ Σιμεόν Κάνιας |
Επάγγελμα | Δημοσιογράφος |
Θρήσκευμα | Ρωμαιοκαθολικισμός |
![]() | |
Ο Μαουρίσιο Φούνες (Carlos Mauricio Funes Cartagena, 18 Οκτωβρίου 1959 - 21 Ιανουαρίου 2025) ήταν πολιτικός από το Ελ Σαλβαδόρ, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος από το 2009 ως το 2014. Ανήκε στο αριστερό κόμμα Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN). Προτού λάβει το χρίσμα στις 28 Σεπτεμβρίου του 2007, ο Φούνες εργαζόταν ως δημοσιογράφος για τα τηλεοπτικά κανάλια Channel 12 και CNN en Español.[1] Ο αντίπαλός του και υποψήφιος του ARENA ήταν ο Ροδρίγο Άβιλα, πρώην γενικός διευθυντής της αστυνομίας.
Γεννήθηκε στο Σαν Σαλβαδόρ στις 18 Οκτωβρίου 1959. Πήρε το απολυτήριο του Λυκείου (Bachillerato) από το Externado San José και αργότερα ακολούθησε σπουδές στη Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Αμερικής Χοσέ Σιμεόν Κάνιας (Universidad Centroamericana "José Simeón Cañas" ή UCA) στο Σαν Σαλβαδόρ.[2]Παντρεύτηκε τη Δρα Βάντα Πινιάτο (Vanda Pignato), η οποία δραστηριοποιείτο στο Εργατικό Κόμμα της Βραζιλίας.[3] Έχουν τρεις γιους. Ο μεγαλύτερός του γιος, Αλεχάντρο, που σπούδαζε φωτογραφία, σκοτώθηκε σε επίθεση νεαρού Μαροκινού ταραχοποιού στο Παρίσι, σε ηλικία 27 ετών.[4]
Απεβίωσε εξόριστος στη Νικαράγουα στις 21 Ιανουαρίου 2025, σε ηλικία 65 ετών.[5]
Το 2007 το κόμμα του Φούνες του έδωσε το χρίσμα για τις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 15 Μαρτίου του 2009. Οι δημοσκοπήσεις έφερναν τον Φούνες να προηγείται του αντιπάλου του.[6] Ο Φούνες ανακηρύχθηκε νικητής των εκλογών, καθώς έλαβε 51,3% των ψήφων. Ο αντίπαλός του , Άβιλα, πήρε 48,7% των ψήφων.[7] Ανέλαβε καθήκοντα την 1η Ιουνίου του 2009[8].
Προηγούμενος: Αντόνιο Σάκα |
Πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ 1η Ιουνίου 2009 – 1 Ιουνίου 2014 |
Επόμενος: Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν |