Μεράλ Ακσενέρ

Μεράλ Ακσενέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Meral Akşener (Τουρκικά)
Γέννηση8  Ιουλίου 1956[1]
Ιζμίτ[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΤουρκία
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΤουρκικά
ΣπουδέςΣχολή Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης
Πανεπιστήμιο Μαρμαρά
Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[2][3]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Μαρμαρά
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα του Ορθού Δρόμου, Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης και Καλό Κόμμα
ΣυγγενείςHasan Tahsin Argun (granduncle)[4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜέλος της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας (Εκλογική περιφέρεια Κωνσταντινούπολης)[2]
Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας (1996–1997)
Ιστότοπος
meralaksener.com.tr
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μεράλ Ακσενέρ (18 Ιουλίου 1956, τουρκικά: Meral Akşener) είναι Τουρκάλα πολιτικός. Υπηρέτησε ως Υπουργός Εσωτερικών και αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου. Το 2016, ηγήθηκε της αντιπολίτευσης μέσα στο Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MHP) εναντίον του ηγέτη Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Στις 25 Οκτωβρίου 2017, ίδρυσε το Καλό Κόμμα, του οποίου είναι ηγέτιδα.

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μεράλ Ακσενέρ γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου 1956, στη γειτονιά Γκιούντογντου του Ιζμίτ του Κοτζαελί. Ο πατέρας της Ταχίρ Ομέρ και η μητέρα της Σιντίκα είναι Μουσουλμάνοι των Βαλκανίων από τη Θεσσαλονίκη.[5][6] Ήταν μεταξύ των εκατοντάδων χιλιάδων που έφυγαν από την Ελλάδα για να εγκατασταθούν στην Τουρκία το 1923.[7]

Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο χώρο των Ινστιτούτο Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, εκπονώντας διδακτορική διατριβή στην ιστορία. Στη συνέχεια εργάστηκε ως λέκτορας στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Γιλντίζ, στο Πανεπιστήμιο του Κοτζαελί και το Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, πριν μπει στην πολιτική.

Η Ακσενέρ έχει περιγραφεί ως ευσεβής Μουσουλμάνα που προσεύχεται τακτικά.[8] Είναι γνωστή στους υποστηρικτές της ως "Ασένα", από τη μυθική λύκαινα.

Σταδιοδρομία στην πολιτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτική της σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1994 όταν, παραιτούμενη από τη θέση της στο Πανεπιστήμιο, δέχτηκε την πρόσκληση από μέρους του Κόμματος του Ορθού Δρόμου / DYP, και έθεσε υποψηφιότητα για την θέση του δημάρχου της Επαρχίας Κοτζάελι στις δημοτικές εκλογές του Μαρτίου του ίδιου έτους. [9]

Η Ακσενέρ και άλλα αποχωρήσαντα μέλη του κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας το 2016. Οι συμμετέχοντες σχηματίζουν με τα δάχτυλα το σήμα των Γκρίζων Λύκων

Αν και δεν κατάφερε να εκλεγεί, ωστόσο η γνωριμία της με την Πρόεδρο του κόμματος και Πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ τη βοήθησε στην εξέλιξη της καριέρας της. Αφού έγινε πρόεδρος του προσωπικού ιδρύματος της Πρωθυπουργού για τις χήρες των πεσόντων αξιωματικών και πρόεδρος του γυναικείου τμήματος του DYP, το 1995 εκλέγεται και βουλευτής.[9] Στην κυβέρνηση συνασπισμού που δημιουργήθηκε μετά την ήττα της Τσιλέρ, μεταξύ DYP και RP, η Ακσενάρ έγινε Υπουργός των Εσωτερικών από τις 8 Νοεμβρίου 1996 έως τις 30 Ιουνίου 1997, σε αντικατάσταση του Μεχμέτ Αγάρ, ο οποίος παραιτήθηκε, ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του στο σκάνδαλο Σουσουρλούκ. [10] Η Ακσενάρ ηγήθηκε της προσπάθειας να απομονωθούν τα στελέχη των υπηρεσιών Ασφαλειας που είχαν δεσμούς με συμμορίες παρανόμων. Γι' αυτό το σκοπό απέλυσε αρκετούς αξιωματούχους ακόμα και τον αρχηγό της Αστυνομίας της Κωνσταντινούπολης.

Η Ακσενέρ επανεξελέγη στο κοινοβούλιο στις γενικές εκλογές του 1999 ως εκπρόσωπος της Επαρχίας Κοτζαελί. Ωστόσο, πολύ σύντομα και λόγω της μείωσης της εκλογικής επιρροής του DYP, αμφισβήτησε την Τσιλέρ, σχηματίζοντας εσωτερική αντιπολίτευση με μερικούς ακόμα βουλευτές.

Τον Ιούλιο του 2001 εντάχτηκε στο κόμμα του Ερντογάν, για να το εγκαταλείψει ένα μήνα αργότερα, [11][12] και να ενταχτεί στο MHP. [13]

Η Ακσενάρ επανεξελέγη στις εκλογές του 2007 και του 2011, αντιπροσωπεύοντας την Επαρχία Κωνσταντινούπολης. Η Ακσενάρ δεν κατάφερε ποτέ να προσεγγίσει τον στενό πυρήνα γύρω από τον ηγέτη του MHP, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, και όταν ο τελευταίος προσεταιρίζεται τον Ερντογάν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, η Ακσενέρ που κατηγορήθηκε για διασυνδέσεις με τους πραξικοπηματίες, εκδιώκεται από το κόμμα.

Ανακοίνωσε την ίδρυση του Καλού Κόμματος στις 25 Οκτωβρίου 2017, με το οποίο διεκδίκησε την Προεδρία της χώρας, στις εκλογές του 2018.[14] Τελικά, κατετάγη 4η, με 3.649.030 ψήφους και 7,29%

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 www.hurriyet.com.tr/haberleri/meral-aksener. Ανακτήθηκε στις 3  Νοεμβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.tbmm.gov.tr/develop/owa/milletvekillerimiz_sd.bilgi?p_donem=20&p_sicil=5460.
  3. ↑ www.workwithdata.com/person/meral-aksener-1956. Ανακτήθηκε στις 21  Οκτωβρίου 2024.
  4. ↑ www.hurriyet.com.tr/gundem/kilicdaroglu-kendi-gelecegimizi-kendimiz-insa-edecegiz-42274158.
  5. ↑ «Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2018. 
  6. ↑ «Türkiye Büyük Millet Meclisi 23. Dönem Milletvekili-Meral Akşener» (στα Τουρκικά). TBMM. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2013. 
  7. ↑ Gall, Carlotta (2018-01-05). «A Rival Steps Up to Challenge Turkey’s President Erdogan». The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/01/05/world/europe/turkey-aksener-erdogan.html. Ανακτήθηκε στις 2018-01-10. «The daughter of a civil servant, Ms. Aksener grew up in a small rural village in western Turkey. Her family was among the hundreds of thousands resettled from Greece in the population exchanges between Greece and Turkey in 1923.» 
  8. ↑ «A challenge to Turkey’s Erdogan». The Economist. 2017-11-16. https://www.economist.com/news/europe/21731408-does-meral-aksener-have-chance-challenge-turkeys-erdogan. Ανακτήθηκε στις 2017-11-17. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Reuben Silverman (18 Ιουνίου 2018). «Turkey's Back to the Future Opposition: Part One». www.jadaliyya.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ Malsin, Jared. «Turkey's 'Iron Lady' Meral Aksener Is Getting Ready to Challenge Erdogan». Time. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2017. 
  11. ↑ «Akşener, DYP'den istifa etti, Yenilikçiler'e katıldı». Hürriyet. 4 July 2001. https://www.hurriyet.com.tr/gundem/aksener-dypden-istifa-etti-yenilikcilere-katildi-39252330. 
  12. ↑ «DYP'den ayrılan Akşener yenilikçilere katıldı». NTV MSNBC. 4 July 2001. http://arsiv.ntv.com.tr/news/92423.asp. 
  13. ↑ Reuben Silverman (18 Ιουνίου 2018). «Turkey's Back to the Future Opposition: Part One». www.jadaliyya.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2022. 
  14. ↑ «Akşener hints at run for presidency in 2019 as she forms 'Good Party'». Hürriyet Daily News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]