Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 44°37′3″N 11°28′18″E / 44.61750°N 11.47167°E
Μινέρμπιο Comune | |
---|---|
Διοικητικές πληροφορίες | |
Χώρα | Ιταλία |
Περιφέρεια | Εμίλια Ρομάνια |
Επαρχία | Μπολόνια |
Περιοχή | |
Έκταση | 43 χλμ² |
Πληθυσμός | 8.720 (Σεπτέμβριος 2013) |
Άλλες πληροφορίες | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 40061 |
Ζώνη ώρας | UTC+1 |
Τοποθεσία | |
Θέση του δήμου στην επαρχία της Μπολόνια | |
Επίσημος ιστότοπος |
Το Μινέρμπιο (ιταλικά: Minerbio) είναι Δήμος που βρίσκεται στην βόρεια Ιταλία και ανήκει στην επαρχία της Μπολόνιας, στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια.
Ο δήμος βρίσκεται 21,5 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, της επαρχίας, Μπολόνια. Πρόκειται για έναν καθαρά πεδινό δήμο, που εκτείνεται μέσα στην πεδιάδα του Πάδου, έχοντας υψόμετρο τα 16 μέτρα με ελάχιστο τα 8 μέτρα και μέγιστο τα 24 μέτρα. Κατά τον μεσαίωνα διασχίζονταν από την παλιά κοίτη του χείμαρρου Σάβενα (Ιταλικά Savena), που περνούσε από το κέντρο του μεσαιωνικού οικισμού. Η έκταση που καταλαμβάνει ο δήμος είναι 43,05 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°37'3"72 N γεωγραφικό πλάτος και 11°28'18"12 E γεωγραφικό μήκος.
Συμπεριλαμβάνει τα δημοτικά διαμερίσματα Ιλ Μέλο, Κά ντε Φάμπρι, Κάζα ντελ Σόλε, Κάπο ντ Άρτζινε, Λα Καστίλια, Μινέρμπιο (έδρα του δήμου), Μισταντίνα, Παλατσίνα, Πιάτσα Νουόβα, Πράτο Γράντε, Ρόνκι, Σαν Μαρτίνο ιν Σοβερτσάνο, Σαν Τζιοβάννι ιν Τριάριο, Σανιτά, Σπεττολερία και Τιντορία.
Το Μινέρμπιο συνορεύει με το Γκραναρόλο ντελλ'Εμίλια, το Μαλαλμπέργκο, την Μπαριτσέλα, το Μπεντιβόλιο και το Μπούντριο.
Η περιοχή του Μινέρμπιο ήταν κατοικημένη από την εποχή των Ρωμαίων. Αυτό αποδεικνύεται και από το όνομα, συνδεδεμένο με την λατρεία της θεάς Μινέρβα σε εκείνες τις περιοχές, και με τον χωρισμό των γεωργικών εκτάσεων κατά τον ρωμαϊκό τρόπο και που διατηρείται, ως ένα βαθμό μέχρι σήμερα. Το παλαιότερο έγγραφο που αναφέρεται στο Μινέρμπιο χρονολογείται από τις 2 Νοεμβρίου 1186. Σε αυτό το έγγραφο αναφέρεται ότι ο Ιλντεμπράντο ντι Γκουαλφρέντο, Δήμαρχος της Μπολόνια, επιβάλλει στους κατοίκους του Αγίου Μαρίνου (Ιταλ. San Marino) και του Λοβολέτο (Ιταλ. Lovoleto) να επιστρέψουν το δάσος του Μινέρμπιο (Selva Minervese) στον δήμο της Μπολόνια. Το έγγραφο όμως που θεωρείται σαν πράξη ίδρυσης του δήμου του Μινέρμπιο συμπεριλαμβάνεται στο De Pactis Altedi του 1231. Σε αυτό ο τότε δήμαρχος Φεντερίκο ντα Λαβελλολούνγκο (Ιταλ. Federico da Lavellolungo) παραχωρεί τα εδάφη του Αλτέντο (Altedo) και του Μινέρμπιο σε 150 οικογένειες από την Μάντοβα, οι οποίες πιθανότατα εγκαταστάθηκαν εκεί που βρίσκεται το σημερινό ιστορικό κέντρο του κεντρικού οικισμού.
Σημαντικές αλλαγές άρχισαν με την άφιξη της οικογένειας Ιζολάνι (Isolani) από την Κύπρο. Η οικογένεια έφτασε στην Μπολόνια στις αρχές του 1300 και έγιναν πλούσιοι έμποροι και έτσι άρχισαν να αγοράζουν μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή του Μινέρμπιο. Το 1402 οι Ιζολάνοι συμμάχησαν με τους Βισκόντι (Visconti) στον πόλεμο για την κατάκτηση της Μπολόνια ενάντια στους Μπεντιβόλιο (Bentivoglio). Έτσι ο Ιάκοπο Ιζολάνι (Iacopo Isolani) έδωσε όπλα στους κατοίκους του Μινέρμπιο και συμμετείχε στην μάχη κοντά στο Καζαλέκκιο ντι Ρένο όπου οι Βισκόντι μαζί με τους συμμάχους τους κέρδισαν τους Μπεντιβόλιο και κατέκτησαν την πόλη. Το 1403 οι Βισκόντι, ως αναγνώριση της βοήθειας τους, τους έχρισαν φεουδάρχες του Μινέρμπιο. Την ίδια χρονιά κατασκευάστηκε και το κάστρο. Στα μέσα του 1400 το Μινέρμπιο πέρασε στους Μπολονιέζους, μετά την νίκη τους κατά των Βισκόντι στη μάχη του Σαν Τζιόρτζιο ντι Πιάνο, ενώ θα επιστρέψει στους Ιζολάνι στις αρχές του 1500 που θα το κρατήσουν μέχρι το 1734.
Με τον ερχομό του Ναπολέοντα έγινε δήμος μαζί με άλλα 16 χωριά της γύρο περιοχής. Το 1815 το Μινέρμπιο θα ενωθεί με το Μπούντριο, ενώ το 1818 θα γίνει ανεξάρτητος δήμος.
Τα αξιόλογα μνημεία που υπάρχουν στην περιοχή του Μινέρμπιο περιλαμβάνουν
Το Μινέρμπιο είναι ένας μικρός δήμος της επαρχίας της Μπολόνια που, σύμφωνα με τα στοιχεία της 1ης Ιανουαρίου 2011, έχει πληθυσμό 8.651 κατοίκους
Στον δήμο κατοικούν μόνιμα 533 ξένοι και οι περισσότεροι προέρχονται από τη Ρουμανία (136), το Μαρόκο (85) και από την Αλβανία (71).