Η Μουσική και χαρά (πρωτότυπος τίτλος Make Mine Music) είναι Αμερικανική ταινία κινουμένων σχεδίων παραγωγής 1946 που περιέχει δέκα μικρές ιστορίες. Η παραγωγή έγινε από τον Γουώλτ Ντίσνεϋ και η διανομή στις αίθουσες από την RKO Pictures στις 20 Απριλίου 1946. Αποτελεί την όγδοη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους της Disney.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πλειοψηφία του προσωπικού του Γουώλτ Ντίσνεϋ κατατάχθηκε στον Αμερικανικό Στρατό και αυτοί που παρέμειναν, καλέστηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ για να φτιάξουν προπαγανδιστικές ταινίες. Ως αποτέλεσμα, τα στούντιο ήταν γεμάτα με ανολοκλήρωτες ιδέες για ιστορίες. Προκειμένου να διατηρήσουν το τμήμα μεγάλου μήκους ταινιών ζωντανό κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου, τα στούντιο κυκλοφόρησαν έξι ταινίες που αποτελούνταν από πολλές μικρές ιστορίες. Η Μουσική και χαρά αποτελεί την τρίτη κατά σειρά ταινία αυτού του είδους, μετά τις Σαλούντος Αμίγκος και Οι τρεις Καμπαλέρος, και αποτελείται από διάφορα τμήματα που δεν σχετίζονται μεταξύ τους και βασίζονται στη μουσική.
Η ταινία έλαβε μέρος στην πρώτη ολοκληρωμένη διοργάνωση του Φεστιβάλ Καννών το 1946.[6]
Η ταινία αποτελείται από δέκα τμήματα.
Το δημοφιλές ραδιοφωνικό γκρουπ τραγουδιστών The King's Men τραγουδά την ιστορία του ξεσπάσματος μιας έχθρας μεταξύ των οικογενειών Hatfields και McCoys, όταν ένας νεαρός και μια νεαρή που ανήκουν σε αυτές, ερωτεύονται. Αυτό το τμήμα της ταινίας αφαιρέθηκε αργότερα από την κυκλοφορία της σε βίντεο στις Ηνωμένες Πολιτείες, εξαιτίας της κωμικής ανταλλαγής πυροβολισμών. Ωστόσο, στην κυκλοφορία του βίντεο σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ιαπωνία, δεν έγινε αυτή η αφαίρεση.
Αυτό το τμήμα περιλαμβάνει μια σκηνή κινουμένων σχεδίων που αρχικό προορισμό είχε να μπει στην ταινία Φαντασία και χρησιμοποιεί τη μουσική σύνθεση του Κλωντ Ντεμπυσί, Clair de Lune από το έργο Suite bergamasque. Περιλαμβάνει δύο ερωδιούς να πετάνε πάνω από ελώδεις περιοχές υπό το φως του φεγγαριού. Μέχρι τη στιγμή κυκλοφορίας της ταινίας Μουσική και χαρά όμως, το Clair de Lune αντικαταστάθηκε από το νέο τραγούδι Blue Bayou, το οποίο ερμήνευσαν οι τραγουδιστές του συνθέτη Κεν Ντάρμπι. Ωστόσο, η αυθεντική εκδοχή του τμήματος επιβιώνει ακόμα.
Αυτό το τμήμα ήταν ένα από τα δύο μέρη όπου ο Μπένι Γκούντμαν και η Ορχήστρα του έλαβαν μέρος. Η μουσική τους ακούγεται καθώς ένα μολύβι σχεδιάζει τα γεγονότα της ταινίας καθώς αυτά εξελίσσονται. Η σκηνή περιέχει εφήβους να χορεύουν σε ρυθμούς μουσικής της δεκαετίας του 1940. Αυτό το τμήμα περιέχει κάποιο ήπιο γυναικείο γυμνό, το οποίο αφαιρέθηκε και από τις δύο κυκλοφορίες σε DVD σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, η Ιαπωνική έκδοση Laserdisc και VHD, περιέχουν τη σκηνή ανέπαφη.[7]
Αυτό το τμήμα περιέχει μια αγάπη αφιερωμένη σε μια χαμένη αγάπη. Τη μπαλάντα ερμηνεύει ο Άντι Ράσελ.
Αυτό το τμήμα περιλαμβάνει τον κωμικό Τζέρι Κολόννα να εξιστορεί το ποίημα «Casey at the Bat» του Έρνεστ Θάγιερ, το οποίο μιλάει για έναν αλαζονικό παίκτη του μπέιζμπολ, του οποίου η αλαζονεία του ήταν και η καταστροφή του. Σε μερικές στιγμές υπάρχει υπερβολή ή τροποποίηση της αυθεντικής ιστορίας, ενώ έχει προστεθεί και μουσική.
Αυτό το τμήμα περιέχει δύο χορευτές μπαλέτου να χορεύουν, ενώ εμείς βλέπουμε μόνο τις σιλουέτες τους. Ο σχεδιασμός τους έγινε ενώ οι εικονογραφιστές παρακολουθούσαν σε live-action τους Ντέιβιντ Λίχιν και Τατιάνα Ριαμπουτσίνσκα. Η Ντίνα Σιορ ερμηνεύει το τραγούδι που συνοδεύει τους χορευτές.
Αυτό το τμήμα είναι μια δραματοποίηση σε κινούμενα σχέδια της μουσικής σύνθεσης «Ο Πέτρος και ο λύκος» του Ρώσου συνθέτη Σεργκέι Προκόφιεφ, σε διήγηση του Στέρλινγκ Χόλογουεϊ. Ένα αγόρι από τη Ρωσία με το όνομα Πέτρος, ξεκινά μαζί με τους φίλους του - ένα πουλί που το λένε Σάσα, μια πάπια που τη λένε Σόνια και έναν γάτο που τον λένε Ιβάν - για να κυνηγήσουν τον λύκο που βρίσκεται στο δάσος. Όπως και στο κομμάτι του Προκόφιεφ, ο κάθε χαρακτήρας απεικονίζεται με συγκεκριμένη μουσική συνοδεία: ο Πέτρος από ένα κουαρτέτο εγχόρδων, ο Σάσα από το φλάουτο, η Σόνια από το όμποε, ο Ιβάν από το κλαρινέτο, ο παππούς από το φαγκότο, οι πυροβολισμοί των κυνηγών από τα τυμπάνια και ο κακός λύκος από το γαλλικό κόρνο και τα πιατίνια.
Αυτό το τμήμα περιέχει και πάλι τον Μπένι Γκούντμαν και το κουαρτέτο του ως έξι ανθρωπόμορφα μουσικά όργανα (πιάνο, κοντραμπάσο, ταμπούρο, μπάσο τύμπανο, πιατίνια και κλαρινέτο) τα οποία παρελαύνουν μέσα από μια μουσική παιδική χαρά.
Αυτό το τμήμα διηγείται την ρομαντική ιστορία δύο καπέλων που ερωτεύτηκαν στη βιτρίνα του μαγαζιού όπου βρίσκονταν για πώληση. Όταν η Άλις πωλείται, ο Τζόνι αφιερώνει τη ζωή του στο να την ξαναβρεί. Τελικά, από καθαρή τύχη, ξανασυναντιούνται και ζουν μαζί ευτυχισμένοι, ο ένας δίπλα στον άλλο. Οι αδελφές Άντριου ερμήνευσαν το τραγούδι που συνοδεύει την ιστορία. Όπως και τα άλλα τμήματα, έτσι κι αυτό κυκλοφόρησε στις αίθουσες αργότερα, στις 21 Μαΐου 1954.[8]
Το τελευταίο τμήμα και φινάλε της ταινίας, είναι μια γλυκόπικρη ιστορία για μια φάλαινα φυσητήρα (με το όνομα Γουίλι), η οποία έχει απίστευτο μουσικό ταλέντο και ονειρεύεται να τραγουδήσει όπερα στο Met. Ο θρύλος για μια φάλαινα που μπορεί να τραγουδήσει όπερα διαδίδεται σε όλη την πόλη, αλλά κάτι τέτοιο να συμβαίνει στην πραγματικότητα δεν μπορεί να εξηγηθεί, έτσι ο κοντόφθαλμος διευθυντής θεάτρου Τέττι-Τάττι πιστεύει ότι η φάλαινα έχει καταπιεί έναν τραγουδιστή όπερας. Ξεκινάει για να «σώσει» το ανύπαρκτο θήραμά του, με τις εφημερίδες να ανακοινώνουν ότι θα πάει στη θάλασσα. Ο Γουίτι, ένας γλάρος και φίλος του Γουίλι, βλέπει την εφημερίδα και την πηγαίνει με ενθουσιασμό στον Γουίλι, αφού πιστεύει ότι αυτή είναι η μεγάλη του ευκαιρία για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Ο Γουίλι ξεκινά για να συναντήσει το καράβι του Τέττι-Τάττι και να τραγουδήσει για εκείνον. Τους βρίσκει, αλλά όταν ο Τέττι-Τάττι ακούει τον Γουίλι να τραγουδά, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έχει καταπιεί όχι έναν, αλλά τρεις τραγουδιστές όπερας (εξαιτίας του ότι ο Γουίλι έχει τρεις σταφυλές) και τον κυνηγά με το καμάκι για να τον σκοτώσει. Το πλήρωμα του πλοίου προσπαθεί να τον σταματήσει γιατί θέλει να συνεχίσει να ακούει το τραγούδι του Γουίλι και φτάνουν μέχρι και στο σημείο να καθίσουν πάνω στον Τέττι-Τάττι για να τον ακινητοποιήσουν. Ακολουθεί ένα μοντάζ του πώς θα έμοιαζε η μελλοντική καριέρα του Γουίλι όταν θα εμφανιζόταν στη σκηνή του Met, με τον Τέττι-Τάττι να έχει πλέον πειστεί πως ο Γουίλι είναι αυτός που τραγουδάει και ότι δεν έχει καταπιεί κανέναν τραγουδιστή όπερας. Στο τέλος, επιστρέφοντας στην πραγματικότητα, ο Τέττι-Τάττι καταφέρνει να καμακώσει τον Γουίλι και να τον σκοτώσει, με τον αφηγητή να εξηγεί ότι η φωνή του Γουίλι θα συνεχίσει να ακούγεται στον Παράδεισο.
O Νέλσον Έντι αφηγήθηκε και ερμήνευσε όλες τις φωνές αυτού του τμήματος. Ως Γουίλι η Φάλαινα, ο Έντι τραγούδησε και τις τρεις ανδρικές φωνές του πρώτου μέρους της εξαφωνίας από την όπερα Λουτσία ντι Λάμερμουρ του Γκαετάνο Ντονιτσέττι.
Η Μουσική και χαρά κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1946. Όπως και οι άλλες ταινίες της Disney εκείνης της δεκαετίας που αποτελούνταν από τμήματα ιστοριών, δεν επανακυκλοφόρησε ποτέ στις αίθουσες αυτούσια. Αντιθέτως, τα τμήματά τους χωρίστηκαν και κυκλοφόρησαν ως ξεχωριστές ταινίες μικρού μήκους ή χρησιμοποιήθηκαν στα τηλεοπτικά προγράμματα της Disney.
Η ταινία έφερε έσοδα στην RKO μέχρι το 1951 από τις ενοικιάσεις $3.275.000 με τα $2.085.000 να προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.[5]
Η Μουσική και χαρά κυκλοφόρησε αρχικά σε Laserdisc και VHD στην Ιαπωνία στις 21 Οκτωβρίου 1985. Κυκλοφόρησε σε μορφή VHS και DVD στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 6 Ιουνίου 2000, ως μέρος της Χρυσής Κλασικής Συλλογής της Disney. Αυτή η κυκλοφορία επεξεργάστηκε για να αφαιρεθεί το τμήμα «The Martins and the Coys», επειδή περιείχε μια σκηνή με κωμική ανταλλαγή πυροβολισμών, η οποία δεν ήταν κατάλληλη για παιδιά. Αφαιρέθηκε επίσης το ήπιο γυναικείο γυμνό από το τμήμα «All the Cats Join In». Η Ιαπωνική έκδοση Laserdisc περιέχει κανονικά τις αυθεντικές σκηνές, χωρίς να αφαιρεθεί τίποτα. Μια μερικώς επεξεργασμένη έκδοση της ταινίες κυκλοφόρησε σε DVD στο Ηνωμένο Βασίλειο το 2013, η οποία ήταν μη διαθέσιμη προηγουμένως και μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ενώ απεκατέστησε ολόκληρο το τμήμα «The Martins and the Coys», δεν απεκατέστησε τις αφαιρέσεις από το «All the Cats Join In».[7] Από τότε που το τμήμα Disney Direct-to-Consumer and International απέκτησε εκ νέου τα Walt Disney Studios Home Entertainment από τα Walt Disney Studios στις 14 Μαρτίου 2018, ολόκληρο το τμήμα «The Martins and the Coys» και η σκηνή με το ήπιο γυναικείο γυμνό στο τμήμα «All the Cats Join In» αποκαταστάθηκαν.
Εκτός Βόρειας Αμερικής, η Μουσική και χαρά ήταν σε μεγάλο βαθμό μη διαθέσιμη σε DVD και VHS. Ήταν, ωστόσο, διαθέσιμη και στις δύο μορφές (σε VHS το 1983 και σε DVD το 2006) στην Σκανδιναβία αλλά και σε DVD στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 2013. Αυτή η ταινία και Ο Ικαμποντ και ο κύριος Τοντ είναι οι μόνες δύο μεγάλες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε Region 4 DVD για την Αυστραλία.