Μοχάμετ Νασίντ

Μοχάμετ Νασίντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		މުހައްމަދު ނަޝީދު (Ντιβέχι)
Γέννηση17  Μαΐου 1967[1][2]
Μαλέ
ΚατοικίαΗνωμένο Βασίλειο
Σρι Λάνκα
Χώρα πολιτογράφησηςΜαλδίβες
ΘρησκείαΙσλάμ
Σουνιτισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝτιβέχι γλώσσα
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Λίβερπουλ Τζον Μουρς
Overseas School of Colombo
Dauntsey's School
Majeediyya School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δημοσιογράφος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαMaldivian Democratic Party
Οικογένεια
ΣύζυγοςLaila Ali Abdulla (από 2008)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος των Μαλδίβων (2008–2012)
Speaker of the People's Majlis (2019–2023)[3][4]
ΒραβεύσειςAnna Lindh Memorial Fund
Champions of the Earth (2010)
James Lawson Award (2012)
Grand Commander of the Order of the Star and Key of the Indian Ocean
βραβείο θάρρους της Συνόδου της Γενεύης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία
Ιστότοπος
raeesnasheed.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Μοχάμετ Νασίντ (Mohamed Nasheed, στη γλώσσα ντιβέχι މުހައްމަދު ނަޝީދު ) (17 Μαΐου 1967-) είναι πολιτικός από τις Μαλδίβες, ιδρυτής και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος των Μαλδίβων, ο οποίος εξελέγη τρίτος πρόεδρος της Δεύτερης Δημοκρατίας της χώρας στις 28 Οκτωβρίου του 2008.[5] Η χώρα έτσι άλλαξε καθεστώς έπειτα από 30 χρόνια. Κέρδισε στις εκλογές τον Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ, του οποίου είναι επικριτής. Για τις επικρίσεις του ενάντια στον Γκαγιούμ συνελήφθη και φυλακίστηκε τα τελευταία χρόνια. Στη νησιωτική χώρα είναι κοινά γνωστός με το όνομα «Άνι» (Anni).[6] Κυβέρνησε ως το Φεβρουάριο του 2012, οπότε και παραιτήθηκε. Τον Μάρτιο του 2015 ο Νασίντ κρίθηκε ένοχος για την κατηγορία της τρομοκρατίας για την απαγωγή του δικαστή Αμπντάλα Μοχάμεντ επί προεδρίας του και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 ετών.[7] Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες με τον αντιτρομοκρατικό νόμο των Μαλδίβων.[8] Το 2016 του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο στο Ηνωμένο Βασίλειο και το 2018 ανακάλεσε την απόφασή του να διεκδικήσει την προεδρία στις εκλογές εκείνης της χρονιάς.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 17 Μαΐου του 1967. Το 1981 ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση στο σχολείο της Ματζιντίγια και το 1981-82 φοίτησε στο υπερπόντιο σχολείο του Κολόμπο στη Σρι Λάνκα. Το 1982-1989 παρέμεινε στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου ακολούθησε Ναυτιλιακές Σπουδές.

Πολιτική δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1991 κηρύχθηκε πολιτικός κρατούμενος από τη Διεθνή Αμνηστία, ενώ ήταν στη φυλακή για όσα έγραψε στο δημοφιλές περιοδικό «Sangu». Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 3 ετών στις 8 Απριλίου του 1992 για «παρακράτηση πληροφοριών». Αποφυλακίστηκε τον Ιούνιο του 1993 και συνελήφθη ξανά τα έτη1994 και 1995. Το 1996 καταδικάστηκε σε φυλάκιση 2 ετών για τη συγγραφή άρθρου εναντίον της κυβέρνησης. Το 2000 εξελέγη βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια της Μαλέ. Λίγους μήνες αργότερα, το 2001, παραπέμφθηκε σε δίκη και καταδικάστηκε σε εξορία 2,5 ετών για την κλοπή «περιουσίας της κυβέρνησης», που αφορούσε την πρώην κατοικία του άλλοτε προέδρου, Ιμπραχίμ Ναζίρ. Οι υποστηρικτές του έκαναν λόγο για προκατασκευασμένη κατηγορία, εξαιτίας πολιτικών κινήτρων. Αυτό αποδείχθηκε αργότερα, όταν διέρρευσε επιστολή, που δημοσιοποιήθηκε και είχε σταλεί από τον τότε υπουργό Δημοσίων Έργων, Ουμάρ Ζαχίρ, στον τότε Υπουργό Άμυνας, Ανμπαρί Αμπντούλ Σατάρ. Η επιστολή, με ημερομηνία 31 Οκτωβρίου 2001, δημοσιεύτηκε στο Διαδίκτυο στις 10 Οκτωβρίου του 2005. Σύμφωνα με την επιστολή,[9] ο Νασίντ είχε πάρει κάποια αρχεία από την κατοικία του πρώην προέδρου, τα οποία επρόκειτο να καταστραφούν καθώς δεν είχαν καμία αξία για την κυβέρνηση. Σύμφωνα με τον Ουμάρ Ζαχίρ στην κατοικία επιτρεπόταν η είσοδος για όλους. Στην επιστολή του ο Ζαχίρ διαβεβαίωνε ότι είχε ελέγξει τον αποθηκευτικό χώρο από όπου ο Νασίντ προφανώς είχε πάρει το υλικό. Δεν υπήρχε τίποτε εκεί αξίας. Ό,τι υπήρχε ήταν μόνο παλαιά έγγραφα και βιβλία. Τα αντικείμενα αυτά είχαν τότε καεί.

Τον Νοέμβριο του 2003 ο Νασίντ έφυγε από τις Μαλδίβες και βοήθησε το Μοχάμετ Λατίφ στην ίδρυση του Δημοκρατικού Κόμματος των Μαλδίβων, που συντελέστηκε υπό εξορία, στη Σρι Λάνκα και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2004 η βρετανική κυβέρνηση τον αναγνώρισε ως πολιτικό πρόσφυγα. Έπειτα από 18μηνη αυτοεξορία, ο Νασίντ επέστρεψε στη Μαλέ στις 30 Απριλίου του 2005.

Λίγο αργότερα έκανε εκστρατεία για αναγνώριση του Δημοκρατικού κόμματος των Μαλδίβων. Αυτό έγινε από την ίδια κυβέρνηση με τη νομιμοποίηση του πολυκομματισμού, στις 2 Ιουνίου του 2005.

Στις 12 Αυγούστου του 2005 ο Νασίντ συνελήφθη ξανά, ενώ καθόταν σε πλατεία μαζί με υποστηρικτές του κόμματός του, με αφορμή τη δεύτερη επέτειο της επονομαζόμενης «Μαύρης Παρασκευής», όταν έγιναν μεγάλες ταραχές στη χώρα, με αφορμή το θάνατο ενός φυλακισμένου. Η σύλληψή του πυροδότησε κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στη Μαλέ και σε όλες τις ατόλλες, ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι η σύλληψη του Νασίντ είχε γίνει «για τη δική του ασφάλεια». Κατ’ αντίφαση, στις 22 Αυγούστου του 2005 ανακοινώθηκε η απαγγελία κατηγοριών για τρομοκρατία εναντίον του Νασίντ, με βάση τον Αντιτρομοκρατικό Νόμο.

Πρόεδρος 2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νασίντ , ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος των Μαλδίβων (MDP) ηττήθηκε στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, στις 8 Οκτωβρίου του 2008. Οι εκλογές εκείνες ήταν οι πρώτες πολυκομματικές εκλογές στην ιστορία του νησιωτικού κράτους . Στον πρώτο γύρο ο πρώην φυλακισμένος έλαβε 44.293 ψήφους (24,91%) των ψήφων, ενώ ο πρόεδρος Μαουμούν Αμπντούλ Γκαγιούμ ήταν 1ος με 71.731 ψήφους (40,34% των ψήφων). Στο δεύτερο γύρο, που διεξήχθη στις 28 Οκτωβρίου, ο Νασίντ νίκησε τον Γκαγιούμ με 54,25% των ψήφων έναντι 45,75% για τον απερχόμενο πρόεδρο. Ο Νασίντ ορκίστηκε και ανέλαβε καθήκοντα στις 11 Νοεμβρίου του 2008.[10] Ο Δρ Μοχάμετ Γουαχίντ Χασάν εξελέγη και ανέλαβε πρώτος εκλεγμένος αντιπρόεδρος.

Το Μάρτιο του 2009 ο πρόεδρος Νασίντ υποσχέθηκε να δώσει το παράδειγμα καθιστώντας τις Μαλδίβες ουδέτερες σε διοξείδιο άνθρακα εντός μιας δεκαετίας και με το να στραφούν στην αιολική και στην ηλιακή ενέργεια.[11] Στις 17 Οκτωβρίου 2009, στα ανοικτά του νησιού Γκριφούσι προήδρευσε του πρώτου υποβρύχιου υπουργικού συμβουλίου, φορώντας εξοπλισμό δύτη.[12][13][14][15][16]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νασίντ έχει τιμηθεί με το Βραβείο Άννα Λιντ το 2009,[17] ως αναγνώριση των προσπαθειών του να φέρει τη δημοκρατία στις Μαλδίβες. Την ίδια χρονιά, το περιοδικό Time συμπεριέλαβε τον Νασίντ στην κατηγορία των ηγετών και οραματιστών στον ετήσιο κατάλογό του με τους «Ήρωες του Περιβάλλοντος».[18] Κατά την Ημέρα της Γης του 2010, ο ηγέτης των Μαλδίβων τιμήθηκε με το σημαντικότερο περιβαλλοντικό βραβείο, Πρωταθλητές της Γης από τα Ηνωμένα Έθνη σε γκαλά στη Σεούλ.[19][20]

Πολιτική κρίση 2010

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 29 Ιουνίου σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο του Νασίντ (απαρτιζόμενο από 13 μέλη) υπέβαλαν την παραίτησή τους, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη συμπεριφορά των βουλευτών της αντιπολίτευσης να απειλήσουν καθένα υπουργό με πρόταση μομφής στο κοινοβούλιο.[21] Την ίδια ημέρα συνελήφθησαν από την αστυνομία δύο βουλευτές, ως ύποπτοι για δωροδοκία συναδέλφων τους με σκοπό να καταψηφίσουν την κυβέρνηση. Στις 7 Ιουλίου τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου επαναδιορίστηκαν από τον Νασίντ, σε τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο στη Μαλέ. Ο Νασίντ επιβεβαίωσε φαινόμενα διαφθοράς μεταξύ μερικών βουλευτών.[22]

Παραίτηση 2012

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νασίντ παραιτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012 έπειτα από διαδηλώσεις. Οι κινητοποιήσεις έγιναν με αφορμή τη διαταγή του Προέδρου να συλληφθεί ο ανώτατος δικαστής Αμπντάλα Μοχάμεντ, στις 16 Ιανουαρίου. Η αστυνομία προσχώρησε στους διαδηλωτές και κατέλαβαν το κτήριο της κρατικής τηλεόρασης, εξαναγκάζοντας τους υπευθύνους του σταθμού να μεταδώσουν κάλεσμα για κινητοποιήσεις από την αντιπολίτευση. Ακολούθησαν συγκρούσεις της αστυνομίας που ήταν με τους διαδηλωτές και του στρατού.[23][24][25]

Νέος Πρόεδρος ορκίστηκε ο Αντιπρόεδρος Μοχάμετ Γουαχίντ Χασάν Μάνικ, ο οποίος τάχθηκε κατά της σύλληψης του ανώτατου δικαστή.[25]

Προεδρικές εκλογές 2013

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νασίντ κατήλθε ξανά υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές που διεξήχθησαν αρχικά τον Σεπτέμβριο του 2013, όμως ακυρώθηκαν αργότερα. Ο πρώτος γύρος διεξήχθη ξανά στις 9 Νοεμβρίου 2013 και προηγήθηκε ο Νασίντ με 46,6% των ψήφων. Θα αναμετρηθεί σε δεύτερο γύρο με τον Αμπντάλα Γιαμίν, από το Προοδευτικό Κόμμα των Μαλδίβων, ο οποίος συγκέντρωσε 29,8%.[26]

Σύλληψη, φυλάκιση και πολιτικό άσυλο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2015 συνελήφθη ως ύποπτος για «τρομοκρατία».[27] Στις 13 Μαρτίου 2015 ο Νασίντ καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών για την απαγωγή του προέδρου Αμπντάλα Μοχάμετ. Εγκλείστηκε στις φυλακές Μααφούσι, έχοντας απαγγελθεί κατηγορίες εναντίον του με τον Αντιτρομοκρατικό Νόμο. Η καταδίκη του από τριμελές δικαστήριο ήταν ομόφωνη, ενώ οι δικηγόροι του Νασίντ αποχώρησαν και έκαναν λόγο για μεροληπτική δίκη, η οποία στόχευε στην καταστροφή της πολιτικής σταδιοδρομίας του κατηγορουμένου. Αρχικά είχε απαλλαχθεί από τις κατηγορίες, στη συνέχεια όμως ο γενικός εισαγγελέας του απήγγειλε ξανά κατηγορίες και συνελήφθη.[28] Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασε την απόφαση και τον τρόπο που δικάστηκε και καταδικάστηκε ο Νασίντ.[29]

Έπειτα από διεθνείς πιέσεις, στις 16 Ιανουαρίου 2016 δόθηκε άδεια στον Νασίντ να μεταβεί στο Ηνωμένο Βασίλειο προκειμένου να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη.[30] Η άδεια του δόθηκε από την κυβέρνηση των Μαλδίβων με τον όρο "μετά την επιστροφή του από το Ηνωμένο Βασίλειο και την ανάρρωσή του από την εγχείριση, να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του".[31] Μετά τη λήξη της άδειάς του στις 22 Ιανουαρίου, η κυβέρνηση απέρριψε το αίτημά του για παράταση της άδειας επί άλλες 60 ημέρες.[32] Τον Μάιο του 2016 η βρετανική κυβέρνηση του χορήγησε άσυλο ως πολιτικού πρόσφυγα.

Στις προεδρικές εκλογές του 2018 ανακοίνωσε αρχικά την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος, όμως τελικά ανακάλεσε την απόφασή του στις 29 Ιουνίου και το κόμμα όρισε υποψήφιο τον συγγενή του και τελικό νικητή των εκλογών, Ιμπραΐμ Μοχάμετ Σολίχ.[33]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. nasheed-mohamed-anni.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000026941. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2021.
  4. ↑ data.ipu.org/content/maldives?chamber_id=13457.
  5. ↑ Αποτελέσματα εφορευτικής επιτροπής, [1] Αρχειοθετήθηκε 2008-10-28 στο Wayback Machine.
  6. ↑ «Prisoner' beats 'Jailer' in Maldives elections». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2008. 
  7. ↑ «Former Maldives president Nasheed jailed for 13 years». Mail Online. 
  8. ↑ Jason Burke. «Former Maldives president Mohamed Nasheed jailed for 13 years». the Guardian. 
  9. ↑ «Σχετικά με την επιστολή που διέρρευσε, από το Minivannews.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2008. 
  10. ↑ CNN, Sinking island's nationals seek new home, 11 Νοεμβρίου 2008
  11. ↑ Carbon-neutral goal for Maldives, BBC
  12. ↑ First photos coming From Maldives Underwater Cabinet Meeting for 350! | 350.org
  13. ↑ Official Site[νεκρός σύνδεσμος]
  14. ↑ Press Release
  15. ↑ «Maldives Holds Underwater Cabinet Meeting To Bring Attention to Climate Change : TreeHugger». www.treehugger.com. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2009. 
  16. ↑ «The Hindu : News / International : Maldives cabinet to meet underwater to highlight perils of climate change». beta.thehindu.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2009. 
  17. ↑ President receives 2009 Anna Lindh Award[νεκρός σύνδεσμος], Miadhu News, 18 Ιουνίου 2009.
  18. ↑ "Heroes of the Environment 2008: Leaders & Visionaries: Mohamed Nasheed" Αρχειοθετήθηκε 2010-08-11 στο Wayback Machine., Ishaan Tharoor, Time
  19. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2010. 
  20. ↑ [2][νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ Al Jazeera, Entire Maldives cabinet resigns, 29 Ιουνίου 2010.
  22. ↑ Προεδρία των Μαλδίβων[νεκρός σύνδεσμος]
  23. ↑ Mark Magnier (7 Φεβρουαρίου 2012). «Maldives president resigns after weeks of protest». Los Angeles Times. http://latimesblogs.latimes.com/world_now/2012/02/maldives-president-resigns-mohamed-nasheed-protests.html. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012. 
  24. ↑ «Maldives President Mohamed Nasheed resigns amid unrest». BBC News. 7 Φεβρουαρίου 2012. http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-16922570. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012. 
  25. ↑ 25,0 25,1 «Maldives' VP Hassan Takes Oath as President». Associated Press. Male, Maldives: Time Magazine. 7 Φεβρουαρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-09-13. https://archive.today/20120913093237/http://www.time.com/time/. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2012. 
  26. ↑ Σε δεύτερο γύρο εκλογών πηγαίνει ο πρώην πρόεδρος των Μαλδίβων, Νασίντ, in.gr, 9 Νοεμβρίου 2013.
  27. ↑ Police apprehend opposition leader Nasheed Αρχειοθετήθηκε 2015-02-27 στο Wayback Machine., vnews, 22 Φεβρουαρίου 2015
  28. ↑ «BBC News - Maldives ex-leader Mohammed Nasheed jailed for 13 years». BBC News. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2015. 
  29. ↑ «Maldives». amnesty.org. 
  30. ↑ «Politics in the Maldives». The Economist. 20 Φεβρουαρίου 2016. https://www.economist.com/news/asia/21693256-beset-scandal-islands-hardline-president-may-be-losing-his-grip-archipelago-ire?fsrc=rss. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2016. 
  31. ↑ «Nasheed to travel to UK for surgery». Maldives Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2016. 
  32. ↑ PTI. «Nasheed seeks jail leave extension». The Hindu. 
  33. ↑ «Former Maldivian President Mohamed Nasheed renounces presidential bid citing illegal curbs on him». Scroll.in. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]