Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Γουίλλιαμ ή Μπιλ Ρηντ (William Ronald "Bill" Reid Jr, Βικτωρία Βρετανικής Κολομβίας, 12 Ιανουαρίου 1920 – Βανκούβερ, 13 Μαρτίου 1998) ήταν Καναδός γλύπτης, ο οποίος ασχολήθηκε επίσης εκτενώς με την κοσμηματοποιία και την ζωγραφική.
Από πατέρα ευρωπαϊκής καταγωγής και μητέρα από την φυλή των αυτοχθόνων Χάιντα, ο Ρηντ εργάσθηκε στην αρχή στο αγγλόφωνο εθνικό ραδιοφωνικό δίκτυο του Καναδά στο Τορόντο. Το 1951 εγκατέλειψε το ραδιόφωνο για να εγκατασταθεί μονίμως στο Βανκούβερ και να καταπιαστεί με την κοσμηματοποιία. Επηρεασμένος από τον παππού του από την πλευρά της μητέρας του καθώς και άλλους αυτόχθονες καλλιτέχνες, άρχισε να δημιουργεί κοσμήματα με βάση τα παραδοσιακά μοτίβα των Χάιντα. Το ενδιαφέρον του στράφηκε επίσης προς την συντήρηση και δημιουργία τοτέμ και άλλων ξυλόγλυπτων, στα οποία οι Χάιντα είχαν ιδιαίτερη παράδοση.
Τα έργα του στο ξύλο, στο μέταλλο ή στον πηλό είναι πολύ συμβολικά και απεικονίζουν πάντα θέματα από την μυθολογία, την θρησκεία και την προφορική παράδοση των Χάιντα. Στα πιο γνωστά του έργα συμπεριλαμβάνονται δύο γιγαντιαία μπρούτζινα αγάλματα που παρουσιάζουν κανό γεμάτα με ανθρώπινες και ζωικές φιγούρες: Το πνεύμα των Νήσων των Χάιντα (Χάιντα Γκουάι): το μαύρο κανό (αγγλ., The Spirit of Haida Gwaii; The Black Canoe, 1991) που κοσμεί την Πρεσβεία του Καναδά στην Ουάσιγκτον, και Το πνεύμα των Νήσων των Χάιντα (Χάιντα Γκουάι): το κανό από νεφρίτη (αγγλ., The Spirit of Haida Gwaii; The Jade Canoe, 1994) που κοσμεί το Διεθνές Αεροδρόμιο του Βανκούβερ. Το πρώτο από αυτά τα έργα του απεικονίζεται επίσης στο καναδικό χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων. Στο ίδιο χαρτονόμισμα απεικονίζεται και το έργο του Το κοράκι και οι πρώτοι άνθρωποι. Πολλά άλλα έργα του φυλάσσονται σε μουσεία, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές εντός και εκτός του Καναδά.
Αν και από ευρωπαίο πατέρα, ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του αυτόχθονα Ινδιάνο. Συμμετείχε μάλιστα σε πολλές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των αυτοχθόνων του Καναδά. Προς το τέλος της ζωής του έλαβε πολλούς τιμητικούς τίτλους. Πέθανε το 1998 από την νόσο του Πάρκινσον. Οι στάχτες της σορού του διασκορπίστηκαν στα νησιά της Βασίλισσας Σάρλοτ, που στην γλώσσα των αυτοχθόνων είναι γνωστά ως «Νήσοι των Χάιντα» ή «Χάιντα Γκουάι».