Νε Γουίν

Νε Γουίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ne Win (Αγγλικά), နေ၀င်း (Βιρμανικά), Shu Maung (Αγγλικά) και ရှုမောင် (Βιρμανικά)
Γέννηση24  Μαΐου 1911[1]
Paungdale
Θάνατος5  Δεκεμβρίου 2002[1][2][3]
Γιανγκόν
ΕθνικότηταΒιρμανοί
Χώρα πολιτογράφησηςΜιανμάρ
ΘρησκείαΤεραβάντα
Βουδισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒιρμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒιρμανικά[4]
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Γιανγκόν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
πολιτικός
στρατιωτικός ηγέτης
Αξιοσημείωτο έργοMaha Wizaya Pagoda
Περίοδος ακμής1931 - 1974
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαAnti-Fascist People's Freedom League και Burma Socialist Programme Party
Πολιτική ιδεολογίααυταρχισμός, Μιλιταρισμός, σοσιαλισμός και εθνικισμός
Οικογένεια
ΣύζυγοςJune Rose Bellamy
ΤέκναSandar Win
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός/Myanmar Army
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαPresident of Myanmar (1974–1981)
Πρωθυπουργός της Μιανμάρ (1958–1960)
Union Revolutionary Council (1962–1974)
Burma Socialist Programme Party (1962–1988)
ΒραβεύσειςOrder of the Rajamitrabhorn
Βραβείο Ραμόν Μαγκσεϊσέι
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νε Γουίν (βιρμ. နေဝင်း, 24 Μαΐου 1911 – 5 Δεκεμβρίου 2002)[5], γεννημένος ως Σου Μάουνγκ (ရှူမောင်, Shu Maung), ήταν Βιρμανός στρατηγός και πολιτικός, που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Βιρμανίας (της σημερινής Μιανμάρ) από το 1958 έως το 1960 και από το 1962 έως το 1974, και επίσης Πρόεδρος της Βιρμανίας από το 1962 μέχρι το 1981.[6][7][8] Ο Νε Γουίν υπήρξε στρατιωτικός δικτάτορας από το 1962 μέχρι το 1988.

Ο Νε Γουίν ίδρυσε το Κόμμα Σοσιαλιστικού Προγράμματος της Βιρμανίας (BSPP) και ανέτρεψε το κοινοβουλευτικό καθεστώς του Ου Νου με το Βιρμανικό πραξικόπημα του 1962, μετατρέποντας τη Βιρμανία σε μονοκομματικό σοσιαλιστικό καθεστώς, σύμφωνα με την ιδεολογία του «Βιρμανικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό».[9] Ο Νε Γουίν ήταν ο de facto ηγέτης της Βιρμανίας ως πρόεδρος του BSPP, υπό διάφορους τίτλους ως μέρος της στρατιωτικής του κυβερνήσεως, και ήταν γνωστός στους οπαδούς του ως Ου Νε Γουίν (το «ου» είναι τιμητική προσαγόρευση στη βιρμανική, με κυριολεκτικό νόημα κάτι σαν «Κύριος» ή «θείος»).[10][11] Η διακυβέρνησή του χαρακτηριζόταν από εξωτερική πολιτική ευνοϊκή προς το Κίνημα των Αδεσμεύτων, απομονωτισμό, οικονομική στασιμότητα και κυριαρχία τοπικών δεισιδαιμονιών και προλήψεων (γιαντάγια).[12] Ο Νε Γουίν παραιτήθηκε τον Ιούλιο του 1988, μετά την αποκαλούμενη «Εξέγερση 8888» που ανέτρεψε την εξουσία του κόμματός του, και αντικαταστάθηκε από τη στρατιωτική δικτατορία του «Κρατικού Συμβουλίου Ειρήνης και Ανάπτυξης» (SLORC). Ο Νε Γουίν διετήρησε κάποια επιρροή κατά τη δεκαετία του 1990, αλλά τελικώς τέθηκε σε περιορισμό στο σπίτι του, μέχρι τον θάνατό του σε ηλικία 92 ετών.[13]

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ο Νε Γουίν, ακολούθησε μια αυστηρώς ουδέτερη εξωτερική πολιτική, κρατώντας αποστασεις τόσο από τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και από τη Σοβιετική Ένωση.[14] Από την άλλη πλευρά, οι σχέσεις του με τον Μάο Τσετούνγκ και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας ήταν αρχικώς εξαιρετικά καλές, αλλά διαταράχθηκαν μεταξύ του 1967 και του 1971, εξαιτίας της κρυφής υποστηρίξεως του Μάο για το κομμουνιστικό αντάρτικο στο εσωτερικό της Βιρμανίας, και την έναρξη αντικινεζικών διαδηλώσεων από υποστηρικτές του καθεστώτος του ΝεΓουίν. Ωστόσο τον Μάρτιο του 1971 οι σχέσεις των δύο χωρών αποκαταστάθηκαν πλήρως και η Κίνα συνέχισε την οικονομική βοήθειά της προς τη Βιρμανία.[15]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/U-Ne-Win. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6917z1n. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 121093271. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  5. ↑ «U Ne Win (born May 24, 1911, Paungdale, Burma [Myanmar]—died December 5, 2002, Yangon, Myanmar) was a Burmese general who was the leader of Burma (now Myanmar) from 1962 to 1988». Encyclopædia Britannica. 28 Μαρτίου 2024. 
  6. ↑ «U Ne Win | Myanmar general and dictator». Encyclopedia Britannica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  7. ↑ C.P. Cook (Ιούνιος 1970). «Burma: The Era of Ne Win». The World Today 26 (6): 259-266. https://www.jstor.org/stable/40394388. 
  8. ↑ Frank Milne (23 November 2015). «Review of General Ne Win: A Political Biography». New Mandala. https://www.newmandala.org/book-review/review-of-general-ne-win-a-political-biography/. 
  9. ↑ Lindsay Maizland (31 January 2022). «Myanmar has been ruled by a military junta for many of the years since it gained independence from British colonial rule in 1948. The Union of Burma began as a parliamentary democracy, like most of its newly independent neighbors on the Indian subcontinent. But representative democracy only lasted until 1962, when General Ne Win led a military coup and held power for the next twenty-six years». Council on Foreign Relations. https://www.cfr.org/backgrounder/myanmar-history-coup-military-rule-ethnic-conflict-rohingya. 
  10. ↑ «U Ne Win». Encyclopædia Britannica. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  11. ↑ «U Ne Win». Biography.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018. 
  12. ↑ Taylor 2015, σελ. 67.
  13. ↑ «Ne Win: Understanding the 'old man'». Frontier Myanmar. 14 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  14. ↑ Yawnghwe 1990, σελ. 45-47.
  15. ↑ Ne Win Military Rule – Neutralism and Seclusion Αρχειοθετήθηκε 16 July 2019 στο Wayback Machine. Globalsecurity.org

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]