Νικόλαος Παπαδόπουλος ο Κομνηνός | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 6 Ιανουαρίου 1655 Κρήτη |
Θάνατος | 20 Ιανουαρίου 1740 Πάντοβα |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός διδάσκων πανεπιστημίου θεολόγος |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Πάδοβας |
Ο Νικόλαος Κομνηνός Παπαδόπουλος (ιταλικά: Niccolò Comneno Papadopoli· λατινικά: Nicolaus Comnenus Papadopoli), ή Νικόλαος Παπαδόπουλος Κομνηνός (6 Ιανουαρίου 1655 - 20 Ιανουαρίου 1740), ήταν ελληνικής καταγωγής (από την Κρήτη) Ιταλός θεολόγος, φιλόσοφος και νομομαθής, και πέρασε σημαντικό μέρος της ζωής του στην Πάντοβα.
Σπούδασε στο ουνιτικό Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου της Ρώμης, και αφού ασπάστηκε το καθολικό δόγμα, το 1672, κατετάγη στο Τάγμα των Ιησουιτών. Το 1689 ανήλθε στη δεύτερη έδρα του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας. Το 1713 ανήλθε στην πρώτη έδρα, την οποία διατήρησε έως την αποχώρησή του, τον Νοέμβριο του 1738. Έγραψε πολλά έργα, τα περισσότερα από τα οποία αφορούν δογματικά θέματα. Γνωστότερο είναι το «Praenotiones Mystagogicae ex iure canonico»[1] (Μυσταγωγική προθεωρία εκ του κανονικού δικαίου[2]), το οποίο εκδόθηκε το 1697, και στο οποίο προσπάθησε να αποδείξει ότι οι διαφορές της Ορθοδοξίας και του Καθολικισμού δεν είναι ουσιώδεις.