Πέτζα Στογιάκοβιτς

Πέτζα Στογιάκοβιτς
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση9 Ιουνίου 1977 (1977-06-09) (47 ετών)
,
Ύψος2,06μ.
Καριέρα σε συλλόγους
1992 - 1993 0 Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου
1993 - 1998 0 Π.Α.Ο.Κ.
1998 - 2006 0 Σακραμέντο Κινγκς
2006 - 2006 0 Ιντιάνα Πέισερς
2006 - 2010 0 Νιου Ορλίνς Πέλικανς
2010 - 2011 0 Τορόντο Ράπτορς
2011 - 2011 0 Ντάλας Μάβερικς
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
1999 - 2003 0 Εθνική Σερβίας

Ο Πρέντραγκ «Πέτζα» Στογιάκοβιτς (σερβική γλώσσα: Предраг "Пеђа" Стојаковић, γεννήθηκε 9 Ιουνίου 1977) είναι Σέρβος πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του σμολ φόργουορντ και νυν βοηθός τζένεραλ μάνατζερ στους Σακραμέντο Κινγκς.[1] Κατά το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας του αγωνίστηκε στο NBA, κυρίως με τους Σακραμέντο Κινγκς, ενώ το 2011 - στην τελευταία του χρονιά ως εν ενεργεία αθλητής - κατέκτησε το πρωτάθλημα με τους Ντάλας Μάβερικς[2]. Τον Δεκέμβριο του 2014 οι Σακραμέντο Κινγκς απέσυραν τη φανέλα με τον αριθμό 16, με την οποία αγωνίστηκε στη θητεία του στην ομάδα της Καλιφόρνια.[3]

Παράλληλα, υπήρξε διεθνής με την εθνική Γιουγκοσλαβίας με την οποία έφτασε στην κατάκτηση[4] του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2001 και του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2002, καθώς και ενός χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1999.

Καταγωγή και πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στογιάκοβιτς γεννήθηκε το 1977 στην κωμόπολη Πόζεγκα στη γιουγκοσλαβική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κροατίας και είναι ο δευτερότοκος[5] γιος της σερβικής οικογένειας[6] του Μίοντραγκ και της Μπιάνκα[7]. Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, η γενέτειρά του υπήχθη στην Κροατία. Από την παιδική του ηλικία καταπιάστηκε με διάφορα αθλήματα (όπως ποδόσφαιρο, καράτε και βόλεϊ) προτού τελικά αφοσιωθεί στο μπάσκετ[8].

Κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, ο πατέρας του, Μίοντραγκ, πολέμησε στο πλευρό των ενόπλων δυνάμεων της Σερβικής Κράινα εναντίον του κροατικού στρατού[9], ενώ στη συνέχεια η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Βελιγράδι[8], έπειτα από πρόταση της διοίκησης του Ερυθρού Αστέρα, σκάουτερ του οποίου είχε εντοπίσει τον Στογιάκοβιτς σε σχολικό τουρνουά[6].

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στογιάκοβιτς ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα σε ηλικία 15 ετών το 1992 στον Ερυθρό Αστέρα, όπου αγωνίστηκε για έναν χρόνο, καταφέρνοντας να αναδειχτεί κορυφαίος έφηβος της χώρας[10], πανηγυρίζοντας ταυτόχρονα την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε επίπεδο ανδρών και εφήβων[6] της περιόδου 1992/93. Ως παίκτης της επαγγελματικής ομάδας κατέγραψε 39 αγωνιστικά λεπτά, πετυχαίνοντας 113 πόντους. Την επόμενη περίοδο αγωνίστηκε μόλις σε δύο αναμετρήσεις κυπέλλου στην αρχή της σεζόν, έχοντας συνολικά 31 πόντους[11]. Κατά τη θητεία του στην ομάδα του Βελιγραδίου υπήρξε συμπαίκτης με τον Ντέγιαν Τομάσεβιτς[12].

Το καλοκαίρι του 1993, έπειτα από εισήγηση του Ντούσαν Ίβκοβιτς, αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ με το ποσό των 800.000 δολαρίων[13] και έλαβε ελληνική υπηκοότητα[7] και διαβατήριο υπό το όνομα Πέτρος Κίνης[9]. Σύμφωνα με τον ίδιο, η μετακίνησή του στην Ελλάδα σε τόσο μικρή ηλικία ήταν αποτέλεσμα του πολέμου που είχε ξεσπάσει στην πατρίδα του[14] και του εμπάργκο που είχε επιβληθεί στη Γιουγκοσλαβία, γεγονός που επηρέαζε και τους αθλητικούς συλλόγους που είχαν υποστεί απαγόρευση συμμετοχής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις[6][15].

Αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την ομάδα της Θεσσαλονίκης έναν χρόνο αργότερα, πραγματοποιώντας το ντεμπούτο του στις 27 Οκτωβρίου του 1994, σε εκτός έδρας αναμέτρηση με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ για την Ευρωλίγκα[13][16].

Αν και με την άφιξή του στην Ελλάδα πολιτογραφήθηκε Έλληνας (μέσω της αναγνώρισής του από Έλληνα πολίτη ως υποτιθέμενου τέκνου του από σχέση του με γυναίκα από τη Γιουγκοσλαβία[17]) ξεκίνησε να αγωνίζεται χωρίς καταλαμβάνει θέση ξένου από τη σεζόν 1994/95 για τα ευρωπαϊκά κύπελλα και από την αμέσως επόμενη για τις εγχώριες διοργανώσεις[18].

Με τον ΠΑΟΚ κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας του 1995, χωρίς ωστόσο να αγωνιστεί[19]. Μερικούς μήνες αργότερα (Νοέμβριος του 1995) πραγματοποίησε την παρθενική του εμφάνιση στην Α1 σκοράροντας 24 πόντους στην ήττα του ΠΑΟΚ με 79-87 από τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο[20]. Η ολοκλήρωση της αγωνιστικής περιόδου 1995/96 βρήκε τον Στογιάκοβιτς δεύτερο σκόρερ της ομάδας, πίσω από τον Μπάνε Πρέλεβιτς. Την ίδια χρονιά αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης, όπου παρά την ήττα από την Ταουγκρές με 81-88 σημείωσε 20 πόντους. Την αγωνιστική περίοδο 1996/97 ξεκίνησε δυναμικά ωστόσο υπέστη δύο απανωτούς τραυματισμούς τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο του 1997 με αποτέλεσμα να χάσει το υπόλοιπο της σεζόν[10].

Το 1998 αναδείχτηκε MVP[7] του Πρωταθλήματος της Α1 και οδήγησε τον ΠΑΟΚ στον τελικό πετυχαίνοντας το νικητήριο τρίποντο στην τελευταία επίθεση της ομάδας του στον τρίτο και τελευταίο αγώνα της ημιτελικής σειράς με τον Ολυμπιακό, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, θέτοντας παράλληλα τέρμα στην εντός συνόρων πενταετή κυριαρχία των ερυθρολεύκων[10]. Κατόπιν οι ασπρόμαυροι αντιμετώπισαν με μειονέκτημα έδρας τον Παναθηναϊκό, από τον οποίο εν τέλει ηττήθηκαν στη σειρά των τελικών με 3-2 νίκες. Την ίδια σεζόν ο Στογιάκοβιτς έφτασε με τον ΠΑΟΚ μέχρι τη φάση των «16» της Ευρωλίγκας, σημειώνοντας 20,9 πόντους ανά παιχνίδι[21].

Ο Στογιάκοβιτς τη σεζόν 2008/09.


Το ταλέντο του Στογιάκοβιτς κίνησε το ενδιαφέρον του NBA, με αποτέλεσμα να επιλεγεί το 1996 από τους Σακραμέντο Κινγκς στο νούμερο 14 των ντραφτ[6][22], 9 θέσεις ψηλότερα από τον τότε συμπαίκτη του στον δικέφαλο του Βορρά, Ευθύμη Ρεντζιά[22][23]. Με τους Σακραμέντο Κινγκς αγωνίστηκε από το 1998 μέχρι τον Ιανουάριο του 2006. Το ντεμπούτο του Στογιάκοβιτς στο NBA πραγματοποιήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1999 κόντρα στους Σαν Αντόνιο Σπερς, όπου είχε απολογισμό 2 πόντων σε 17 λεπτά[8]. Η ολοκλήρωση της πρώτης του σεζόν στο NBA, βρήκε τον Σέρβο φόργουορντ με 48 συμμετοχές στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος και μέσο όρο 8,4 πόντων σε 21,4 λεπτά ανά αγώνα. Επιπλέον αγωνίστηκε και στα πέντε παιχνίδια που έδωσαν οι Kings στα πλέι οφ κόντρα στους Γιούτα Τζαζ[24]. Κατά την αγωνιστική περίοδο 1999/00 μέτρησε 74 συμμετοχές στην κανονική διάρκεια (11,9 πόντοι ανά παιχνίδι) και 5 στα πλέι οφ (8,8 πόντοι σε 25,8 λεπτά ανά αγώνα)[24], ενώ την επόμενη κατάφερε να αναδειχτεί σε πρωταγωνιστή[5] με 83 συμμετοχές σε regular season (με μέσο όρο 20 πόντων) και playoffs (όπου σημείωσε 21,6 πόντους ανά παιχνίδι κόντρα σε Φοίνιξ Σανς και Λος Άντζελες Λέικερς). Τη σεζόν 2001/02 έφτασε με τους Κινγκς μέχρι τους τελικούς της Δύσης κόντρα στους - μετέπειτα πρωταθλητές - Λέικερς, από τους οποίους εν τέλει αποκλείστηκαν με 3-4 νίκες.

Κορυφαία του χρονιά ήταν η περίοδος 2003-04 όπου σκόραρε 24,2 πόντους μ.ό. ανά αγώνα σε σύνολο 81 συμμετοχών. Το 2006 έγινε ανταλλαγή με τον Ρον Άρτεστ[25] και μεταπήδησε στους Ιντιάνα Πέισερς όπου αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της σεζόν, ενώ την ίδια χρονιά έγινε και πάλι ανταλλαγή με τους Χόρνετς της Νέας Ορλεάνης για τα δικαιώματα του Άντριου Μπετς, υπογράφοντας πενταετές συμβόλαιο που προέβλεπε συνολικές απολαβές ύψους 64 εκατομμυρίων δολαρίων[26]. Στους Χόρνετς έμεινε μέχρι το μέχρι τον Νοέμβριο του 2010. Έπειτα είχε ένα σύντομο πέρασμα από τους Τορόντο Ράπτορς, με τους οποίους αγωνίστηκε μόλις σε δύο παιχνίδια εξαιτίας τραυματισμού στο γόνατο. Στις 24 Ιανουαρίου του 2011 υπέγραψε συμφωνία με τους Ντάλας Μάβερικς και την ίδια χρονιά κατέκτησε μαζί τους τον μοναδικό του τίτλο στο ΝΒΑ. Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2011, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την ενεργό δράση[2].

Χαρακτηριστικά παιχνιδιού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στογιάκοβιτς διακρινόταν, μεταξύ άλλων, για την υψηλού επιπέδου τεχνική και μηχανική του στο σουτ, πολύ γρήγορη εκτέλεση με ανύψωση της μπάλας που δυσχέραινε την προσπάθεια των αντιπάλων για αναχαίτισή του, την μπασκετική του αντίληψη και τις κινήσεις του μακριά από την μπάλα[5].

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγωνίστηκε για τρεις συνεχόμενες χρονιές (2002, 2003, 2004) στο All-Star Game του ΝΒΑ, όπου μάλιστα τις δύο πρώτες αναδείχθηκε και νικητής στον διαγωνισμό τρίποντων[3]. Στις 14 Νοεμβρίου του 2006 πέτυχε ατομικό ρεκόρ πόντων (42) στον αγώνα των Νέας Ορλεάνης Χόρνετς με τους Σάρλοτ Μπόμπκατς, ενώ στον ίδιο αγώνα σημείωσε και ρεκόρ ιστορίας του NBA, καθώς πέτυχε και τους 20 πρώτους πόντους της ομάδας του[27].

Ο Στογιάκοβιτς κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ομάδα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας / Σερβίας και Μαυροβουνίου το 1998 μαζί με άλλους ελληνοποιημένους καλαθοσφαιριστές που αγωνίζονταν μέχρι τότε στο ελληνικό πρωτάθλημα (Τάρλατς, Γκούροβιτς και Γιάριτς)[28][29]. Αγωνίστηκε με τα χρώματά της από το 1999 έως το 2003. Κορυφαίες στιγμές του Στογιάκοβιτς με το εθνόσημο ήταν η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 2001 και του Μουντομπάσκετ του 2002. Σε αμφότερες τις διοργανώσεις αναδείχτηκε από κοινού με τους Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Βλάντε Ντίβατς, Ντράγκαν Τάρλατς, Μίλαν Γκούροβιτς κ.ά. σε έναν από τους πρωταγωνιστές εκείνης της ομάδας[30].

Αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε επίσημη διοργάνωση το 1999 στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, όπου παρά την κατάκτηση της τρίτης θέσης είχε μικρή συμμετοχή. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 (6η θέση) αγωνίστηκε σε 5 αγώνες όπου είχε 10,8 πόντους ανά παιχνίδι. Στο Ευρωμπάσκετ του 2001 πραγματοποίησε σπουδαίες εμφανίσεις και αναδείχτηκε MVP της διοργάνωσης. Μεταξύ άλλων, πέτυχε 29 πόντους (με 7/7 τρίποντα) στο 114-78 της Γιουγκοσλαβίας επί της Λετονίας για τα προημιτελικά[5] και 30 στον ημιτελικό κόντρα στην Ισπανία, όπου οι Γιουγκοσλάβοι επικράτησαν με 78-65. Ακόμη προσέθεσε άλλους 15 πόντους (όπου ωστόσο είχε φτωχότερα στατιστικά) στον τελικό με την διοργανώτρια Τουρκία που βρήκε νικητές τους τους πλάβι με 78-69[21]. Στο Μουντομπάσκετ του 2002 που διεξήχθη στην Ιντιανάπολις των ΗΠΑ, ο Στογιάκοβιτς ήταν πρώτος σκόρερ των Γιουγκοσλάβων με 18,8 πόντους ανά αγώνα, ενώ στον νικηφόρο τελικό κόντρα στην Αργεντινή (84-77) σημείωσε 27 πόντους (8/8 βολές, 6/8 δίποντα και 2/12 τρίποντα). Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2003, όπου η Γιουγκοσλαβία κατετάγη έκτη, αποτέλεσε την τελευταία παρουσία του Στογιάκοβιτς σε μεγάλη διοργάνωση με την εθνική της χώρας του[31][4].

Το επόμενο έτος δεν συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας λόγω μη επίτευξης συμφωνίας με την ομοσπονδία και την τεχνική ηγεσία σχετικά με την ημερομηνία ενσωμάτωσής του στην προετοιμασία[32][33], ενώ το 2005 απείχε από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γαλλίας προκειμένου να αναρρώσει από τραυματισμούς που τον είχαν ταλαιπωρήσει εκείνη τη σεζόν. Το 2006, μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής ομάδας από τον Ντράγκαν Σάκοτα, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο επιστροφής του στους πλάβι ενόψει του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας[32], κάτι το οποίο τελικά δεν συνέβη.


Υπόμνημα
  ΣΑ Αγώνες   ΒΑΣ  Βασικός  ΛΑΓ  Λεπτά ανά αγώνα
 ΕΣ%  Επιτυχείς προσπάθειες %  3Π%  Επιτυχείς προσπάθεις τριπόντων %  ΕΒ%  Επιτυχείς προσπάθειες ελευθέρων βολών %
 ΡΑΓ  Ριμπάουντ ανά αγώνα  ΑΑΓ  Ασίστ ανά αγώνα  ΚΑΓ  Κλεψίματα ανά αγώνα
 ΚΑΓ  Κοψίματα ανά αγώνα  ΠΑΓ  Πόντοι ανά αγώνα  Έντονα  Υψηλότερη επίδοση
Υποδεικνύει την κατάκτηση του πρωταθλήματος
* Πρωτιά στη συγκεκριμένη στατιστικά κατηγορία

Κανονική περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
1998/99 Σακραμέντο Κινγκς 48 1 21.4 .378 .320 .851 3.0 1.5 .9 .1 8.4
1999/00 Σακραμέντο Κινγκς 74 11 23.6 .448 .375 .882 3.7 1.4 .7 .1 11.9
2000/01 Σακραμέντο Κινγκς 75 75 38.7 .470 .400 .856 5.8 2.2 1.2 .2 20.4
2001/02 Σακραμέντο Κινγκς 71 71 37.3 .484 .416 .876 5.3 2.5 1.1 .2 21.2
2002/03 Σακραμέντο Κινγκς 72 72 34.0 .481 .382 .875 5.5 2.0 1.0 .1 19.2
2003/04 Σακραμέντο Κινγκς 81 81 40.3 .480 .433 .927* 6.3 2.1 1.3 .2 24.2
2004/05 Σακραμέντο Κινγκς 66 66 38.4 .444 .402 .920 4.3 2.1 1.2 .2 20.1
2005/06 Σακραμέντο Κινγκς 31 31 37.0 .403 .397 .933 5.3 2.2 .6 .1 16.5
2005/06 Ιντιάνα Πέισερς 40 40 36.4 .461 .404 .903 6.3 1.7 .7 .2 19.5
2006/07 Νέας Ορλεάνης Χόρνετς 13 13 32.7 .423 .405 .816 4.2 .8 .6 .3 17.8
2007/08 Νιου Ορλίνς Χόρνετς 77 77 35.2 .440 .441 .929* 4.3 1.2 .7 .1 16.4
2008/09 Νιου Ορλίνς Χόρνετς 61 59 34.2 .399 .378 .894 4.3 1.2 .9 .0 13.3
2009/10 Νιου Ορλίνς Χόρνετς 62 55 31.4 .404 .375 .897 3.7 1.5 .8 .1 12.6
2010/11 Νιου Ορλίνς Χόρνετς 6 0 14.8 .424 .440 .857 1.0 1.0 .3 .0 7.5
2010/11 Τορόντο Ράπτορς 2 0 11.0 .700 .667 1.000 1.5 .5 .0 .0 10.0
2010/11 Ντάλας Μάβερικς 25 13 20.2 .429 .400 .938 2.6 .9 .4 .1 8.6
Σύνολο καριέρας 804 665 33.5 .450 .401 .895 4.7 1.8 .9 .1 17.0
All Star Games 3 0 14.7 .364 .385 .000 2.0 1.0 .3 .0 7.0
Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
1999 Σακραμέντο Κινγκς 5 0 21.6 .346 .214 1.000 3.8 .4 .6 .0 4.8
2000 Σακραμέντο Κινγκς 5 0 25.8 .400 .462 .667 3.4 .6 .8 .0 8.8
2001 Σακραμέντο Κινγκς 8 8 38.4 .406 .346 .968 6.4 .4 .6 .4 21.6
2002 Σακραμέντο Κινγκς 10 7 33.8 .376 .271 .897 6.3 1.0 .5 .0 14.8
2003 Σακραμέντο Κινγκς 12 12 40.5 .480 .457 .850 6.9 2.5 .8 .4 23.1
2004 Σακραμέντο Κινγκς 12 12 43.1 .384 .315 .897 7.0 1.5 1.8 .3 17.5
2005 Σακραμέντο Κινγκς 5 5 40.4 .470 .367 .955 5.2 1.4 .8 .2 22.0
2006 Ιντιάνα Πέισερς 2 2 25.5 .444 .000 .857 4.5 2.0 .5 .5 11.0
2008 Νιου Ορλίνς Χόρνετς 12 12 37.9 .436 .549 .926 5.4 .5 .5 .1 14.1
2009 Νιου Ορλίνς Χόρνετς 5 5 32.4 .367 .308 .923 2.8 .4 .8 .2 11.2
2011† Ντάλας Μάβερικς 19 0 18.4 .408 .377 .778 1.7 .4 .6 .1 7.1
Σύνολο καριέρας 95 63 32.7 .418 .376 .900 4.9 1.0 .8 .2 14.4

Φιλανθρωπική δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στογιάκοβιτς έχει ιδρύσει μία μη κερδοσκοπική οργάνωση που φέρει το ονοματεπώνυμό του, το Peja Stojakovic Children's Foundation (Πέτζα Στογιάκοβιτς Παιδικό Ίδρυμα), αφιερωμένο στο να συμβάλλει στη βελτίωση της ζωής των παιδιών που υποφέρουν από τη μετακίνηση, την κακή ποιότητα ζωής και τη μοναξιά[7]. Παράλληλα, τα Χριστούγεννα του 1999 οργάνωσε από κοινού με τον - συμπαίκτη του στους Σακραμέντο Κινγκς και συμπατριώτη του - Βλάντε Ντίβατς, φιλανθρωπική εκδήλωση για τη συλλογή παιδικών παιχνιδιών που στάλθηκαν σε παιδιά της Γιουγκοσλαβίας. Επιπλέον, το 2003 οι δύο καλαθοσφαιριστές οργάνωσαν συλλογή χρημάτων για την ανακαίνιση του σερβικού ορθόδοξου ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Σακραμέντο[7]. Το 2012 ο Στογιάκοβιτς συμμετείχε μαζί με τον Τρέισι Μάρεϊ και την αθλήτρια του WNBA Άσλεϊ Ρόμπινσον, σε καμπάνια εναντίον της εμπορίας λευκής σαρκός[34].

Είναι παντρεμένος με την Ελληνίδα μοντέλο Αλέκα Καμηλά και μαζί έχουν αποκτήσει τρία παιδιά, τον Αντρέι, τη Μίλα και τον Μαξ.

  1. «Peja Stojakovic Profile». nba.com (στα Αγγλικά). NBA. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 «Στα 34 αποχωρεί από το μπάσκετ ο Πέτζα Στογιάκοβιτς!». skai.gr. ΣΚΑΪ. 20 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 «Αποσύρθηκε η φανέλα του Στογιάκοβιτς στους Κινγκς». contra.gr. Contra. 17 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2019. 
  4. 4,0 4,1 «Playing Legends». kss.rs (στα Αγγλικά). Basketball Federation Serbia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Σκουντής, Βασίλης (9 Σεπτεμβρίου 2001). «Στογιάκοβιτς: ο διάβολος με το αγγελικό πρόσωπο». tovima.gr. Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Ντεντόπουλος, Γιάννης (25 Μαρτίου 1997). «Στογιάκοβιτς: Πιο ισχυρός από την ατυχία του». Τρίποντο: 28-32. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Peja Stojakovic - #16» (PDF). nba.com (στα Αγγλικά). NBA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 26 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2019. 
  8. 8,0 8,1 8,2 «Ο ΠΑΟΚ το καλύτερο κολέγιο». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. 20 Φεβρουαρίου 1999. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  9. 9,0 9,1 ««Τα 16 πράγματα που δεν ξέρετε για τον Στογιάκοβιτς»!». gazzetta.gr. Gazzetta. 5 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  10. 10,0 10,1 10,2 Δραγόλιας, Νίκος (9 Ιουνίου 2016). «Το ασπρόμαυρο "φιλμ" του Στογιάκοβιτς». sport24.gr. Sport24. 
  11. «На данашњи дан: Рођен Предраг Стојаковић». mojacrvenazvezda.net (στα Σερβικά). Moja Crvena Zvezda. 9 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  12. Stankovic, Vladimir (24 Φεβρουαρίου 2014). «Dejan Tomasevic, the center with point guard passing». euroleague.net (στα Αγγλικά). Euroleague Basketball. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  13. 13,0 13,1 Λούτση, Αλεξάνδρα (21 Δεκεμβρίου 2011). «Ο Πέτζα του ΠΑΟΚ!». onsports.gr. Onsports. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  14. «Στογιάκοβιτς: «Ο ΠΑΟΚ θα είναι πάντα στην καρδιά μου»». superbasket.gr. Superbasket. 22 Ιουλίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  15. Βοτσίδης, Μ. (11 Μαρτίου 1996). «Μπάσκετ: Συνέντευξη Στογιάκοβιτς». hyper.gr. Μακεδονία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  16. Πιστιόλης, Λεωνίδας (27 Οκτωβρίου 2018). «Σαν σήμερα: Το ντεμπούτο του Στογιάκοβιτς». sport24.gr. Sport24. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  17. «Απηλλάγησαν για τις ελληνοποιήσεις στο μπάσκετ». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. 24 Μαρτίου 2000. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  18. «Έλληνας ο Στογιάκοβιτς». hyper.gr. Μακεδονία. 19 Αυγούστου 1995. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  19. «Κύπελλο Ελλάδας 1995». paokbc.gr. PAOK BC. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  20. Αναστασιάδης, Στέργιος (18 Νοεμβρίου 2016). «Το ντεμπούτο του Πέτζα στην Α1!». paok24.com. PAOK24. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  21. 21,0 21,1 «Predrag Stojakovic: European Championship for Men (2001)». fibaeurope.com (στα Αγγλικά). FIBA Europe. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019. 
  22. 22,0 22,1 «1996 NBA Draft». basketball-reference.com (στα Αγγλικά). Basketball Reference. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  23. «Απλώνουν τα φτερά τους». rizospastis.gr. Ριζοσπάστης. 28 Ιουνίου 1996. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  24. 24,0 24,1 «Peja Stojakovic Stats». basketball-reference.com (στα Αγγλικά). Basketball Reference. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  25. «Στην ανταλλαγή των Στογιάκοβιτς και Αρτεστ συμφώνησαν Κινγκς και Πέισερς». in.gr. IN.gr. 25 Ιανουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  26. «Παραμένει στο ΝΒΑ ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, με τη φανέλα των Χόρνετς». in.gr. In.gr. 2 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2019. 
  27. Stojakovic feat historic (αγγλικά)
  28. «Ξανάγιναν "πλάβι"». rizospastis.gr. Ριζοσπάστης. 28 Μαΐου 1998. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  29. Χούπης, Γιώργος (28 Μαΐου 1998). «Τους κάλεσε». tanea.gr. ΤΑ ΝΕΑ. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  30. «History of basketball: 1995 – 2002 European Nightmare». kss.rs (στα Αγγλικά). Basketball Federation Serbia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  31. «Predrag Stojakovic». archive.fiba.com (στα Αγγλικά). FIBA. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  32. 32,0 32,1 «Στογιάκοβιτς: «Επιστρέφω με Σάκοτα...»». sport-fm.gr. ΣΠΟΡ FM 94.6. 8 Φεβρουαρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2019. 
  33. «Χτύπησε καμπανάκι ο Ομπράντοβιτς σε Στογιάκοβιτς και Ρέμπρατσα». in.gr. In.gr. 24 Ιουνίου 2004. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019. 
  34. Αρναούτογλου, Βαγγέλης (29 Μαρτίου 2012). «Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς πρωτοστατεί σε καμπάνια κατά της δουλείας». tovima.gr. Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2019.