Πέτρος Μάρκαρης | |
---|---|
Ο Πέτρος Μαρκάρης το Σεπτέμβριο του 2007 | |
Ψευδώνυμο | Petros Markaris[1] |
Γέννηση | 1937 Κωνσταντινούπολη |
Κατοικία | Κυψέλη[2] |
Εθνικότητα | Ελληνική |
Σπουδές | St. George's Austrian High School[1] |
Ιδιότητα | γλωσσολόγος, σεναριογράφος, μεταφραστής, συγγραφέας και ποιητής |
Είδος τέχνης | Συγγραφέας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέτρος Μάρκαρης (γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, 1937) είναι Έλληνας συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Έχει γράψει επίσης σενάρια για τον κινηματογράφο και το θέατρο, ενώ ασχολείται και με τη μετάφραση από τα τουρκικά και τα γερμανικά.
Ο Πέτρος Μάρκαρης γεννήθηκε το 1937 στη Χάλκη[3] της Κωνσταντινούπολης. Κατάγεται από μια πλούσια αρμενική οικογένεια της πόλης, ονόματι Μαρκαριάν. Ο παππούς του ερωτεύτηκε μια Ελληνίδα, με αποτέλεσμα να τον αποκληρώσει η οικογένειά του. Έκτοτε ο παππούς του συγγραφέα δεν ξαναμίλησε ποτέ αρμενικά στη ζωή του και «η αρμενική φύτρα της οικογένειας ξεράθηκε».[4]
Εμφανίστηκε το 1965 με το θεατρικό έργο Η ιστορία του Αλή Ρέτζο. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών έργων, κινηματογραφικών σεναρίων και τηλεοπτικών σειρών, καθώς και με μεταφράσεις λογοτεχνικών και θεατρικών έργων (μετέφρασε και σχολίασε και τα δύο μέρη του Φάουστ του Γκαίτε). Τα προηγούμενα μυθιστορήματά του Νυχτερινό δελτίο, Άμυνα ζώνης, με τα οποία έγινε γνωστότερος, και Ο Τσε αυτοκτόνησε έχουν πρωταγωνιστή τον αστυνομικό Κώστα Χαρίτο και κυκλοφορούν μεταφρασμένα στη Γερμανία και την Ιταλία (με σημαντική επιτυχία), στη Γαλλία, την Ισπανία, την Αγγλία, την Τουρκία, τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τον Ιανουάριο του 2008, ο Πέτρος Μάρκαρης τοποθετήθηκε πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.)[5]. Μετά τη λήξη της θητείας του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου, τον Μάιο του 2009, ο Μάρκαρης γνωστοποίησε την απόφασή του να μην μετέχει στο νέο Δ.Σ.[6].
Για το λογοτεχνικό και μεταφραστικό του έργο, ο Πέτρος Μάρκαρης βραβεύτηκε τον Μάιο του 2014 με τον Σταυρό του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στην πρεσβεία της Γερμανίας στην Αθήνα. Η παραπάνω διάκριση είναι η πρώτη που αποδίδεται από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στην πρεσβεία της στην Αθήνα.[7]
Στο Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 τάχτηκε υπέρ του ''Ναι''.[8]