Πενέλοπη Σφήρις | |
---|---|
Η Σφήρις το 2013 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 2 Δεκεμβρίου 1945[1] Νέα Ορλεάνη[2] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Αγγλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Λος Άντζελες Westminster High School[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός[4] σκηνοθέτρια ταινιών κινηματογράφου[4] σεναριογράφος παραγωγός ταινιών κινηματογραφίστρια[5] σκηνοθέτρια[6] |
Περίοδος ακμής | 1968 |
Ιστότοπος | |
penelopespheeris | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Πενέλοπη Σφήρις (αγγλ. Penelope Spheeris, γενν. 2 Δεκεμβρίου 1945 ή 1946)[7][8][9] είναι Αμερικανίδα σκηνοθέτιδα και παραγωγός του κινηματογράφου, καθώς και σεναριογράφος. Σκηνοθέτησε τόσο ντοκιμαντέρ όσο και ταινίες με υπόθεση. Τα γνωστότερα έργα της είναι η τριλογία ντοκιμαντέρ The Decline of Western Civilization, που καλύπτει πλευρές της αντεργκράουντ κουλτούρας του Λος Άντζελες[10], και η εμπορικότερη ταινία της, Ο απίθανος κόσμος του Γουέην.[11] Ο πατέρας της Σφήρις ήταν ελληνικής καταγωγής και πρώτος εξάδελφός της είναι ο Ελληνογάλλος σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς.
Η Π. Σφήρις γεννήθηκε στη Νέα Ορλεάνη. Ο πατέρας της, που είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ από την Ελλάδα, είχε στην ιδιοκτησία του το τσίρκο-μπουλούκι «Magic Empire Shows», με το οποίο έκανε και ο ίδιος εντυπωσιακές επιδείξης της σωματικής του δύναμης. Η μητέρα της είχε ιρλανδική καταγωγή και μεγάλωσε στο Κάνσας. Απέκτησαν μαζί τέσσερα τέκνα, ενώ η Πενέλοπη είχε και ετεροθαλή αδέλφια από τον πρώτο γάμο του πατέρα της.[12] Είναι αδελφή του τραγουδιστή Τζίμι Σφήρις (Jimmie Spheeris, 1949-1984)[13], καθώς και πρώτη εξαδέλφη του μουσικοσυνθέτη Χρήστου Σφυρή[13] και του γνωστού Ελληνογάλλου σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά.[13], πράγμα που κατά την ίδια τής εμφύσησε την πίστη ότι υπάρχει κάποια γενετική συνιστώσα στο ότι ασχολήθηκε με την τέχνη.[13]
Η Σφήρις είχε πει στον συγγραφέα Πωλ Στένινγκ ότι οι σημαντικότερες τάσεις που έμαθε από τους γονείς της ήταν «μια ισχυρή αίσθηση για επιβίωση και ένα αδιάπτωτο πείσμα».[14]
Η Πενέλοπη πέρασε τα πρώτα επτά έτη της ζωής της ταξιδεύοντας στις νότιες και μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ με την περιοδεύουσα επιχείρηση του πατέρα της.[15] Ο πατέρας της δολοφονήθηκε στην πόλη Τρόυ της Αλαμπάμα, όταν αναμίχθηκε σε μια φυλετική διένεξη: σε μια συνέντευξή της το 2015 η σκηνοθέτιδα δήλωσε ότι ο πατέρας της υπερασπίσθηκε έναν Αφροαμερικανό τον οποίο είχε κτυπήσει με μπαστούνι ένας λευκός άνδρας επειδή είχε μπει μπροστά του σε μια ουρά. Ο λευκός έφυγε, αλλά επέστρεψε λίγο αργότερα και μαχαίρωσε το πατέρα της. Ο δολοφόνος δεν τιμωρήθηκε με φυλάκιση, καθώς ο δικηγόρος του δήλωσε απλώς ότι δικαιολογείται επειδή ο Σφήρις «υπερασπιζόταν έναν μαύρο».[12]
Μετά τον θάνατο του πατέρα της, η Πενέλοπη και τα αδέλφια της πήγαν με τη μητέρα τους στην Καλιφόρνια, όπου τα παιδιά έζησαν γενικώς σε καταυλισμούς τροχόσπιτων με μια «διαδοχή από πατριούς».[16] Η μελλοντική σκηνοθέτιδα πέρασε την εφηβεία της στην Κομητεία Όραντζ, τελειώνοντας το σχολείο στην πόλη Γουεστμίνστερ, με τον εμπνέοντα βαριές προσδοκίες τίτλο του «πιθανότερο να επιτύχει» απόφοιτου.
Μετά το σχολείο, σπούδασε καλές τέχνες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Λονγκ Μπιτς Εκεί εκτίμησε τα μαθήματα του καθηγητή Τζωρτζ Φάλκον στην επιστήμη της συμπεριφοράς και επηρεασμένη από αυτά συνέχισε με σπουδές στην ψυχοβιολογία στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ίρβαϊν[17] Τέλος, εργαζόμενη ως σερβιτόρα στου Denny's και στο IHOP, σπούδασε μεταπτυχιακά, παίρνοντας «μάστερ» από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA).[18] Στην πτυχιακή της ταινία, που είχε τίτλο Uncle Tom's Fairy Tales, πρωταγωνίστησε ο γνωστός κωμικός ηθοποιός Ρίτσαρντ Πράιορ.
Η Σφήρις άρχισε τη σταδιοδρομία της κινηματογραφώντας σκετς για λογαριασμό του κωμικού Άλμπερτ Μπρουκς, πολλά από τα οποία προβλήθηκαν στην πρώτη περίοδο της περίφημης τηλεοπτικής εκπομπής Saturday Night Live. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της ήταν το ντοκιμαντέρ The Decline of Western Civilization (= «Η παρακμή του Δυτικού Πολιτισμού», 1981), το οποίο παρήγαγε και σκηνοθέτησε, και είχε ως θέμα την πανκ μουσική του Λος Άντζελες. Ακολούθησε η ταινία με υπόθεση Suburbia (1983-1984) με παραγωγό τον Ρότζερ Κόρμαν και μετά το The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years (1988), με θέμα τη μουσική heavy metal και σκηνές από συναυλίες και συνεντεύξεις θρυλικών πρωταγωνιστών του χώρου, όπως των Kiss, του Όζι Όσμπορν, των Aerosmith, των Megadeth και των Motörhead. Επέστρεψε στην πανκ ροκ του Λος Άντζελες το 1998 για το τρίτο μέρος της τριλογίας The Decline of Western Civilization (Part III). Της προτάθηκε να σκηνοθετήσει το This is Spinal Tap, αλλά αρνήθηκε.[19]
Τα ίδια χρόνια έγραφε και σενάρια για την τηλεοπτική σειρά Roseanne (1988-1997). Τη δεκαετία του 1990 η Σφήρις σκηνοθέτησε την εμπορικότερη ταινία της, το Wayne's World, μια κωμωδία βασισμένη σε σκετς του Μάικ Μάγιερς από το Saturday Night Live. Το έργο είχε εισπράξεις πάνω από 183 εκατομμύρια δολάρια. Σκηνοθέτησε επίσης το μουσικό κλιπ του Wayne's World για το τραγούδι «Bohemian Rhapsody» των Queen, το οποίο προτάθηκε για Βραβείο Grammy.[18] Η Σφήρις είχε δισκολίες στη συνεργασία της με τον Μάγιερς, αν και τον χαρακτήρισε «βαθιά ταλαντούχο», και σε άρθρο του περιοδικού Entertainment Weekly δήλωσε ότι πιστεύει πως ο Μάγιερς απέτρεψε την Paramount Pictures από το να την προσλάβει να σκηνοθετήσει τη συνέχεια της ταινίας.[20]
Το 1996 η Σφήρις σκηνοθέτησε το We Sold Our Souls for Rock 'n Roll, ένα ντοκιμαντέρ για το Ozzfest που κέρδισε το βραβείο «δημοφιλέστερου ντοκιμαντέρ» στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μελβούρνης.[18]
Ταινίες που σκηνοθέτησε επίσης η Σφήρις είναι οι κωμωδίες Οι βλάχοι του Μπέβερλι Χιλς, Τα διαβολάκια (συνεργάσθηκε και στο σενάριο), Black Sheep, Senseless[18] και The Kid & I.[18] Το 2006 επιλέχθηκε να σκηνοθετήσει μια ταινία για τη ζωή της Τζάνις Τζόπλιν (τίτλος: Gospel According to Janis), ωστόσο αυτό το έργο δεν γυρίσθηκε.[18]
Το Γυναικείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πόρτλαντ όρισε τη Σφήρις ως επίτιμη προσκεκλημένη του[21] για το 2013.
Η συλλογή έργων της Σφήρις διατηρείται στο Αρχείο Ταινιών της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών.[22], μαζί και ταινίες της που διαφορετικά θα είχαν χαθεί, όπως οι Bath, Hats Off To Hollywood και Shit.[23]
Η Πενέλοπη Σφήρις έχει μία κόρη, την επίσης σκηνοθέτιδα Άννα Σφήρις-Φοξ (Anna Spheeris Fox)[24], η οποία γεννήθηκε το 1969.
Το έργο της Σφήρις έχει αναγνωρισθεί μεταξύ άλλων από την Ένωση Σκηνοθετών Αμερικής (Directors Guild of America), τη Recording Academy, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σικάγου, το Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών του Λος Άντζελες, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σίλβερ Λέικ του Λος Άντζελες, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μελβούρνης και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σάντανς.[25]. Κατέκτησε μεταξύ άλλων και τις παρακάτω βραβεύσεις ανά έτος:
Επιπλέον, ξεχωρίζουν τρεις υποψηφιότητες έργων της για βραβεία υψηλού προφίλ, οι εξής:
Born: 1946, New Orleans, Louisiana
I hated that bastard for years," says Spheeris, who believes Myers dissuaded Paramount from hiring her for Wayne's World 2. "But when I saw Austin Powers, I went, 'I forgive you, Mike.'" She pauses, voice choked with emotion. "'You can be moody, you can be a jerk, you can be things that others of us can't be—because you are profoundly talented. And I forgive you.'